Ο Ηλίας Μαμαλάκης διηγήθηκε στο «Πάμε Δανάη» ιστορίες από την επιτυχημένη εκπομπή «Μπουκιά και συχώριο».

Ο αγαπημένος μάγειρας είπε πως μέσα σε 5 χρόνια γύρισαν 170 επεισόδια, ταξιδεύοντας σε πάρα πολλές χώρες και σε όλη την Ελλάδα.

«Ήταν μεγάλη εμπειρία για μένα, κουράστηκα πολύ αλλά έγινα σοφότερος, ήταν σαν να πήγα πανεπιστήμιο.

Σε ένα εστιατόριο που στις μέρες μας θεωρείται από τα καλύτερα στην Ελλάδα και είναι σε νησί, τότε ανήκε σε ένα ζευγάρι που είχε ένα γιο και ήθελε να τον προωθήσει και μου τον έδωσαν να μαγειρέψει μαζί μου. Όση σχέση έχω εγώ με το οφθαλμιατρείο άλλη τόση είχε αυτός με την κουζίνα, τόσο που θύμωσα στο τέλος».

Αποκαλύπτει πως σε γύρισμα στη Ταϊλάνδη ο κόσμος που τον έβλεπε πι΄στεψε ότι κάπως είναι ο Βούδας!

«Σε ένα γύρισμα στην Ταϊλάνδη πήρα ένα ταξί να πάω κάπου. Ήμουν 130 κιλά και με έβλεπαν και γέλαγαν όχι με την έννοια της κοροϊδίας αλλά με την έννοια του πόσο τυχερός είμαι. Έκαναν ότι στραβοπατούσαν και έρχονταν και μου χάιδευαν την κοιλιά. Ρώτησα έναν ντόπιο ξεναγό γιατί και μου λέει "έχεις την εικόνα του ευτυχισμένου Βούδα που είναι χοντρός και σου αγγίζουν την κοιλιά για να πάρουν λίγη ευτυχία".

Οι Αιγύπτιοι είναι ένας πολύ φιλικός λαός. Έχω γυρίσει όλη την Αίγυπτο, έχει δύο μεγάλα χαρακτηριστικά: είναι πανβρώμικη και είναι πα΄ρα πολύ φιλόξενη.

Θυμάμαι στην Αλεξάνδρεια μια οικογένεια μου έδωσε ένα σάντουιτς, γιατί τους φάνηκα λίγο μελαγχολικός. Το έφαγα, ήταν εξαιρετικό».

Όσο για τα υποκοριστικά που έδινε στις τροφές όπως είπε «ήταν αυθόρμητος αλλά με μέτρο. Δεν έβαζα σε όλα τα τρόφιμα υποκοριστική κατάληξη, έβαζα πού και πού ώστε η τρυφερότητα να βγαίνει σωστά».