Χολιγουντιανή διασκευή μικρού ισλανδικού heist movie, το οποίο οι Μαρκ Γουόλμπεργκ και Κέτι Μπέκινσεϊλ διεκπεραιώνουν χωρίς δυσκολία, αλλά και χωρίς ιδιαίτερη ζέση.

Η ιστορία είναι γνώριμη - ίσως και περισσότερο απ’ όσο θα χρειαζόταν: πρώην εγκληματίας (Μαρκ Γουόλμπεργκ) θέλει ν’ αγιάσει για τα παιδάκια του και τη γυναικούλα του (Κέιτ Μπέκινσεϊλ), αλλά οι πειρασμοί (και ενίοτε ο χαζός αδερφός της συζύγου του) δεν τον αφήνουν, οπότε αναγκάζεται να συμμετάσχει “σε μια τελευταία δουλειά”. Φυσικά, όλα πάνε κατά διαόλου. Η στουντιακή διασκευή του “Ρέικιαβικ-Ρότερνταμ” (2008) παίρνει τον διάσημο Ισλανδό καλλιτέχνη Μπαλτάσαρ Κορμακούρ από τον πρωταγωνιστικό ρόλο και τον βάζει στην καρέκλα του σκηνοθέτη, αλλά το αποτέλεσμα δεν είναι εξίσου ανατρεπτικό όσο η παραπάνω ανταλλαγή.

H περιβόητη “τελευταία δουλειά” του πρωταγωνιστή Κρις Φάραντεϊ είναι η παράνομη μεταφορά πλαστών χαρτονομισμάτων από τον Παναμά και όσα συμβαίνουν στο πλοίο της επιστροφής αποτελούν και τις καλύτερες στιγμές της ταινίας. Αυτό το κουρασμένο είδος περιπέτειας εδώ δέχεται ένα νευρώδες ρεκτιφιέ, που όμως δεν είναι αρκετό για να αποτρέψει το σήκωμα του φρυδιού όταν οι αναποδιές χτυπούν τον ήρωα η μία μετά την άλλη, στερώντας οποιοδήποτε πρόσχημα αληθοφάνειας από το σενάριο. Τελικά, ο Γουόλμπεργκ θα σταθεί στο ύψος των περιστάσεων με αξιοπρέπεια, χωρίς καμία πρόθεση υπέρβασης - ακριβώς όπως και η ίδια η ταινία.

Φαίδρα Βόκαλη