Ο Αντώνης, παιδί μετανάστριας από την Τιφλίδα αλλά μεγαλωμένος στην Ελλάδα, προσπαθεί να διαμορφώσει το μέλλον του, έχοντας ως άμεσο σχέδιο να παντρευτεί την κόρη του αφεντικού του με την οποία διατηρεί δεσμό. Αντίθετα, ο αδελφός του, Λευτέρης, που πάσχει από σχιζοφρένεια, είναι εσωστρεφής και εμμονοληπτικός και παραμένει προσκολλημένος στις μνήμες του παρελθόντος, όπως του τις έχει μεταδώσει η υπερπροστατευτική μητέρα του.

Οι ισορροπίες στο μικροαστικό σπιτικό θα ανατραπούν από τη στιγμή που ο Αντώνης αποφασίζει να ανακοινώσει τον γάμο του στην οικογένεια και καλεί τη μέλλουσα νύφη για τις συστάσεις... Δημιουργικά παραστατική κατάδειξη των εκρηκτικών δυναμικών στους κόλπους μιας φαμίλιας μεταναστών που διχάζεται ανάμεσα στο τότε και στο τώρα, στο εκεί και στο εδώ, στη μνήμη και στο μέλλον, μέσα πρωτίστως από τη θέση και τα διλήμματα του "προστάτη" υιού που νιώθει επιτέλους πως πρέπει να κάνει τις καθοριστικές για τη ζωή του επιλογές.

Δεν είχαμε την τύχη να παρακολουθήσουμε το επιτυχημένο θεατρικό του Βασίλη Κατσικονούρη, θαυμάσαμε όμως την καίρια κατανομή των δραματικών εκρήξεων στο πλαίσιο ενός χαρακτηρολογικά βραδύκαυστου σεναρίου (σε διασκευή του ιδίου) και, κυρίως, την ικανότητα του νεοεμφανιζόμενου στο σινεμά σκηνοθέτη Γιώργου Σιούγα να δώσει με τον φακό του "ανάσες" και παραστατικότητα στο πυκνογραμμένο κείμενο, χωρίς, πάντως, να αποφεύγει εντελώς τους μικροπλατειασμούς (ολόκληρη η τελική σεκάνς των αναλογισμών θα μπορούσε να συντομευθεί δραστικά).

Παθιασμένες οι ερμηνείες (ειδικά της Ιωάννας Τσιριγκούλη), που έστω και μέσα στο φλερτ τους με τον θεατρικό νατουραλισμό ευθυγραμμίζονται με την τονικότητα του σκληρού, θλιμμένου δράματος και τροφοδοτούν τις συγκινήσεις.

Ρόμπυ Εκσιέλ