Επανέκδοση ενός απ'τα κλασικά αριστούργηματα που ξεπήδησαν απ’ τα UFA στούντιο την εποχή της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης («Faust» του Μουρνάου, «Metropolis» του Φριτς Λανγκ) ο «Γαλάζιος Αγγελος» μπορεί να έχει επικρατήσει ως το φιλμ - εισιτήριο της Μάρλεν Ντίτριχ για το το Χόλιγουντ και το συμβόλαιο με την Paramount, αλλά στην πραγματικότητα είναι πολλά παραπάνω.

Μετά από την πρόσκληση του θρυλικού παραγωγού Ερικ Πόμερ, ο Γιόζεφ Φον Στέρνμπεργκ επιστρέφει απ’ την Αμερική με στόχο να γυρίσει τη πρώτη γερμανική, ομιλούσα ταινία. Συνεργάζεται για μία ακόμη φορά με τον Εμίλ Γιάνινγκς και δημιουργεί ένα φιλμ ορόσημο για το γερμανικό εξπρεσιονισμό και τον κινηματογράφο γενικότερα. Στον «Γαλάζιο Αγγελο» παρακολουθούμε την ιστορία ενός σχετικά ηλικιωμένου άνδρα που ερωτεύεται παθιασμένα για πρώτη φορά στη ζωή του. Ο καθηγητής Ρατ από πρότυπο μιας καθώς πρέπει αστικής τάξης θα μετατρέπει σε ράκος, έρμαιο των ερωτικών του επιθυμιών για μια καμπαρετζού. Το αγέρωχο κορμί του θα λυγίσει, θα γονατίσει και θα συρθεί στο έδαφος. Οταν ο πόνος γίνει πια αβάσταχτος, θα αποφασίσει να γυρίσει στην παλιά του ζωή, αλλά τότε όλα αυτά που είχε αφήσει πίσω του θα τον καταπιούν.

Η αισθησιακή, σέξι και προκλητική με βάση τα πρότυπα της εποχής Ντίτριχ, μένει στην ιστορία ως η πρώιμη ενσάρκωση της θρυλικής femme fatale φιγούρας, υποδυόμενη μια γυναίκα-βαμπ, ελκυστική, αδίστακτη και ικανή να απομυζήσει κάθε ικμάδα ζωής απ΄το θύμα της. Ο συνδυασμός της με το κολοσσιαίο ταλέντο του Γιάνινγκς (ο πρώτος άνθρωπος που κέρδισε Οσκαρ καλύτερου ηθοποιού), δημιουργεί ένα υποκριτικό ζευγάρι υποδειγματικής αμεσότητας. Ο Στέρνμπεργκ με τον «Γαλάζιο Αγγελο» και την επιβλητική του ατμόσφαιρα, λίγες δεκατίες μετά την ανακάλυψη του σινεμά, παραδίδει στους θεατές ένα αξεπέραστο υπαρξιακό δράμα για την αγωνία ενός τυφλού έρωτα που συγκινεί μέχρι και σήμερα.

Κωστής Θεοδοσόπουλος