Ο Μηνάς Χρηστίδης γεννήθηκε στη Χαλκίδα και τέλειωσε τη Δραματική Σχολή του Θεάτρου Τέχνης. Η πρώτη του εμφάνιση στο θέατρο ήταν το 1954, στον ρόλο του γιατρού Γκιμπς στην «Μικρή μας πόλη»του Θόρντον Γουάιλντερ, ενώ το 1963, δυο χρόνια μετά την συμμετοχή του στον θίασο Δημήτρη Χορν δούλεψε και ως σκηνοθέτης στους «Φτωχοδιάβολους» των Ασημάκη Γιαλαμά και Κώστα Πρετεντέρη. Το ντεμπούτο του στον κινηματογράφο έγινε το 1958 στο «Τελευταίο ψέμα» του Μιχάλη Κακογιάννη. Εμφανίστηκε ακόμα στις ταινίες Επαγγελματίες Ρεμάλια (1976), Σατανικές Ερωμένες (1974) Θέμα συνειδήσεως (1973). Ανατομία μιας ληστείας (1973), Ο Επισκέπτης (1973), Εκείνοι που ξέρουν ν' αγαπούν (1968), Ο ζεστός Μήνας Αύγουστος (1966) Χαμένη Ευτυχία (1966), Όχι,.. κύριε Τζόνσον (1965), Ενας Μεγάλος Ερωτας (1964), Το τελευταίο ψέμα (1958), ενώ η τελευταία του εμφάνιση στον κινηματογράφο ήταν το 1980 στην ταινία «Ελευθέριος Βενιζέλος» του Παντελή Βούλγαρη.
Χαρακτηριστικές ήταν και οι συμμετοχές του και σε σειρές της τηλεόρασης όπως το «Ένας Πυγμαλίων» (1975) ΥΕΝΕΔ, «Κεκλεισμένων των θυρών» 1972 ΕΙΡΤ, «Μαρίνα Αυγέρη» (1973) ΕΙΡΤ, «Οι δίκαιοι» (1974) ΥΕΝΕΔ.
Τα χρόνια της δικτατορίας βρέθηκε στο Παρίσι, όπου μαζί με την μετέπειτα σύζυγό του, ηθοποιό και συγγραφέα Ντόρα Γιαννακοπούλου,(με την οποία απέκτησε ένα γιο τον συγγραφέα Λένο Χρηστίδη) και τον θεατρικό συγγραφέα Γεράσιμο Σταύρου οργάνωσαν μεγάλη περιοδεία ενάντια στη χούντα, στις χώρες της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης. Για τέσσερα χρόνια έζησε στην Ολλανδία και όταν επανήλθε στην Ελλάδα, για ένα μικρό διάστημα εργάστηκε ως ηθοποιός. Το 1975 δημιούργησε, για πρώτη φορά στη χώρα μας, στήλη τηλεοπτικής κριτικής στην εφημερίδα "Καθημερινή" και από τότε αφιερώθηκε στη δημοσιογραφία συνεργαζόμενος με εφημερίδες και περιοδικά και η στήλη του «Γροθιά στο στομάχι» στο «Εθνος» να τον καθιερώνει ως έναν από τους πιο γνωστούς κριτικούς θεάτρου.