Λειβαδάς και Παπαδοπούλου στον ΣτΝ

06.02.2014

Με αφορμή το καινούριο του προσωπικό cd «Γραμμένο με κόκκινο», ο Κώστας Λειβαδάς παρουσιάζει την Πέμπτη 13 Φεβρουαρίου ένα πρόγραμμα που ακολουθεί όλη την σειρά της πορείας και των τραγουδιών που αγαπήσαμε.

Με αφορμή το καινούριο του προσωπικό cd «Γραμμένο με κόκκινο», ο Κώστας Λειβαδάς παρουσιάζει την Πέμπτη 13 Φεβρουαρίου ένα πρόγραμμα που ακολουθεί όλη την σειρά της πορείας και των τραγουδιών που αγαπήσαμε, από το «Κάθε μπαλκόνι έχει άλλη θέα», το «Για να σε συναντήσω» και το «Σαν να μην πέρασε μια μέρα» ως το «Πιάσε με», το «Είναι εντάξει μαζί μου», το «Εγώ σ’ αγάπησα εδώ» και τα πολύ πρόσφατα «Η Επιμονή σου», (ντουέτο με την Ελεωνόρα Ζουγανέλη) και το «Μετακόμιση τώρα».

Η Ζωή Παπαδοπούλου δίνει τη δική της νότα, ταξιδεύοντάς μας μέσα από τραγούδια του Κώστα και άλλα αγαπημένα ελληνικά τραγούδια, μέσα από απρόοπτες ερμηνείες, συμπεριλαμβανομένων βέβαια και όσων έχει τραγουδήσει η ίδια, όπως το κλασικό πια «Αχ και να σ’ είχα εδώ», που μοιράστηκε με τη Χαρούλα Αλεξίου.

Ο ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΚΛΙΟΥΜΗΣ ΓΡΑΦΕΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΩΣΤΑ ΛΕΙΒΑΔΑ:
«Λειβαδάς Κώστας : εδώδιμη παραλλαγή του Tom Waits δυο οκτάβες "ψηλότερο". Αποφεύγει την τριχοφυΐα προσώπου για να μπερδεύει τα θηράματα του, καθώς ξεκινά το κυνήγι με ρομαντικά αλυχτίσματα, που σύντομα μετατρέπονται σε άναρθρες κραυγές, καθώς τα παγιδευμένα θύματα του αποσβολωμένα περιμένουν το μοιραίο... Στήνει καρτέρι σε γνωστά περάσματα (σταυρός του νότου) που τα θύματα του οδηγούνται από τη δίψα, χωρίς να υποψιάζονται τον θηρευτή που παραμονεύει!!!! *Προστατευόμενο είδος !!!!!»

Ο ΚΩΣΤΑΣ ΛΕΙΒΑΔΑΣ ΓΡΑΦΕΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΓΡΗΓΟΡΗ ΚΛΙΟΥΜΗ:
«Γκουρού και Βούδας ταυτόχρονα, μαθητής του Lou Reed και του Lightnin Hopkins στην κιθάρα, κατά πάσα πιθανότητα ο καλύτερος άνθρωπος που έχω γνωρίσει στη ζωή μου, τουλάχιστον τις μονές μέρες… Αληθινός αδερφός που δεν κρατάει ποινολόγιο και πινακάκι υποχρεώσεων στους φίλους του και ταυτόχρονα ένας βράχος στο πάλκο για τις δύσκολες ώρες, με τραγούδια δωρικά και απέριτττα, τόσο αγαπημένα, όσο και σημαντικά για όλη τη γενιά των τραγουδοποιών που εμφανίστηκε μέσα στη δεκαετία του 90...

Η φιλοξενία μου τις χρονιές 2001 και 2002 απ΄τα Ρεύματα υπήρξε κάτι παραπάνω από αξέχαστη… Πρόβες δημιουργικές με το πάσο μας στο χώρο της οδού Μιαούλη (Μιάου, Μιάου, βρε Γατούλα, στη Μιαούλη μας) αλλά και η Γρυπάρη μας, υπόθεση καθημερινή, ζωή κολλεκτίβας, με νυχτερινές εξόδους μαζί με τον άλλο Μωϋσή απ΄την Καλλιθέα, τον Μάρκο Τσατσούλη. Κορύφωση αυτής της περιπέτειας η αλησμόνητη (για λόγους ανακοινώσιμους και μη) εμφάνισή μας στο φεστιβάλ του riverparty στο Νεστόριο. Σουρρεαλιστής και φυσικός, Επικούρειος και ρεμπέτης, μου δίνει τη χαρά και την ευκαιρία να ξαναβρεθούμε μαζί στο Πάλκο και - ποιος ξέρει; - ίσως ένας νέος κύκλος να ανοίγει πάλι για μας.

Κλιουμ ιζ ιν δε ρουμ, εγκέν!!!»

Ο ΚΩΣΤΑΣ ΛΕΙΒΑΔΑΣ ΓΡΑΦΕΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΓΙΑΝΝΗ ΓΟΥΣΙΑ:
«Τι να πει κανείς για τον Επιστήμονα Γιάννη Γούσια και τα επιτευγματά του; Επιτεύγματα και ύψιστα βραβεία του (όπως το περίφημο «Nobelini» του) που μέσα από την ακατάπαυστη δράση του μας κάνουν υπερήφανους στο εξωτερικό και είναι ν΄απορεί κανείς πως τα φώτα και η μέριμνα των δημοσιογράφων μας δεν πέφτουν διαρκώς σ΄αυτές τις προσωπικότητές μας…

Καινούργιος φίλος, με κοινά γούστα, πολλές κοινές ευαισθησίες, δεινός βιολιστής και μέγας γνώστης του Ελληνικού Τραγουδιού, μου κάνει την μεγάλη τιμή και τη χαρά να τραγουδήσουμε μαζί στον Σταυρό κάποια απ΄τα αγαπημένα μας τραγούδια με την καθαρή δυνατή φωνή του και το μεράκι του! Με αυτή την μικρή συμμετοχή του στο βράδυ της 13ης Φεβρουαρίου – μέσα στις πολλές όπως είπα και πριν δραστηριότητές του επιστημονικές και φιλανθρωπικές – επιβεβαιώνει συμβολικά και κάτι που συζήτησα κατά κόρον μαζί του το τελευταίο διάστημα:

Σ΄αυτές τις βασανισμένες και παραμορφωμένες εποχές από την πληροφορία για το ευτελές, το ασήμαντο και το ανύπαρκτο, η συνάντηση Τέχνης και Επιστήμης, όχι απλά μπορεί να γεννήσει τις σωστές καινούργιες ερωτήσεις προσφέροντας ζωή έτσι κι αλλιώς στα σκοτεινιασμένα μας πνεύματα, αλλά πιθανώς να αποτελεί και την μόνη πλατφόρμα σύνθεσης απόψεων και τρόπων που μπορεί να γεννάει την ουσιαστική ελπίδα».

* Ο Δρ. Ιωάννης Σπυρίδων Γούσιας είναι διεθνούς φήμης νευροεπιστήμονας, χαρτογράφος του ανθρώπινου εγκεφάλου και δημιουργός της πλατφόρμας εξατομικευμένης χαρτογράφισης ALBERT, αναγνωρισμένος ως η ιδιοφυΐα της δεκαετίας με “Outstanding” από το Imperial College London, Ερευνητής της Χρονιάς για το 2007, κάτοχος του βραβείου NOBELini για νέους επιστήμονες από Νομπελίστες και το Νο1 επιστημονικό περιοδικό “Nature”.

Eίναι δεινός βιολιστής με κορυφαία στιγμή την εμφάνισή του στη Σκάλα του Μιλάνου, μιλάει πέντε γλώσσες, δουλεύει εθελοντικά και χρηματοδοτεί αναπτυξιακά έργα στην Αιθιοπία, είναι μέλος διοικητικού συμβουλίου διεθνούς ιδρύματος υποτροφιών σε έλληνες φοιτητές, ενώ έχει διατελέσει Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Νέων. Γράφει μουσική και στίχους, ενώ τα τελευταία χρόνια τραγουδάει σε διάφορες σκηνές του Λονδίνου. Η πρώτη του τραγουδιστική απόπειρα σε σκηνή έγινε στα πέντε του, όταν πρωταγωνίστησε στο musical του νηπιαγωγείου του «Ο Γιαννάκης και η Ορχήστρα του».