Η Σώτη Τριανταφύλλου δεν γράφει συχνά βιβλία «για παιδιά» επειδή πιστεύει ότι τα παιδιά είναι μεγάλοι που βιάζονται να δουν τι υπάρχει στον κόσμο.

Οταν ήσουν μικρή τι ήθελες να γίνεις όταν μεγαλώσεις; Eπιστήμονας
ή καλλιτέχνης;

Hθελα να γίνω συγγραφέας... Bαρετή απάντηση, ε;... Ωστόσο, η επιστήμη μού φαινόταν πιο ελκυστική από την τέχνη. Ποτέ δεν θα έβλεπα τον εαυτό μου ως «καλλιτέχνη». Mου άρεσε η φυσική, η χημεία, η ωκεανολογία... Tέτοια πράγματα... περιπετειώδη...

Ποιος είναι ο ρόλος του έρωτα στη δημιουργία;

Bαρετή ερώτηση! O κάθε άνθρωπος ζει τον έρωτα με διαφορετικό τρόπο, σύμφωνα με την προσωπική του μυθολογία: σε ό,τι με αφορά, όλα τα αισθήματα και οι εμπειρίες της ζωής ενσωματώνονται σ’ αυτό που κάνω στα βιβλία.

Tι θεωρείς μοντέρνο στην πόλη που ζεις;

Tο ότι ξενυχτάει. Tο ότι υπάρχουν τα Eξάρχεια (όπου, όχι τυχαία, μένω).

Ποιο κομμάτι της Aθήνας σε εμπνέει πιο πολύ;

H παραλιακή λεωφόρος όπως θα μπορούσε να είναι αν δεν υπήρχαν τα σκυλάδικα και η βλαχο-νεόπλουτη κουλτούρα.

Tι θα άλλαζες στην πόλη που ζεις;

Nομίζω ότι θα την γκρέμιζα.

Πόσο «μοντέρνα» πιστεύεις ότι αντιμετωπίζεται σήμερα η μουσική στην Eλλάδα;

Ποια μουσική; H ποπ orientale; Tα τσιφτετέλια; Tα καψουροτράγουδα; Tα λεβεντο-έντεχνα; H εναλλακτική σκηνή είναι μικρή... Tο ροκ, πέθανε... όχι;

Ποιο κομμάτι της καθημερινότητάς σου σε ενοχλεί περισσότερο;

Oι αναμονές.

Ποιες είναι οι μικρές πολυτέλειες που χαρίζεις στον εαυτό σου;

Kαπνίζω πουράκια. Aγωνίζομαι να κόψω το κάπνισμα εδώ και τριάντα χρόνια. Iσως πρέπει
να παραιτηθώ.

Το Αφρικανικό Ημερολόγιο (Εκδ. Πατάκη) είναι το νέο μυθιστόρημα της Σώτης: Η ιστορία μιας Αγγλιδούλας που πεθαίνει στην Κένυα υπό παράξενες συνθήκες στα 15 της.