&00 Αναδρομική έκθεση του Αλέξη Ακριθάκη με έργα της περιόδου του Βερολίνου οργανώνεται στη Νέα Εθνική Πινακοθήκη του Βερολίνου από τις 28 Μαρτίου έως τις 18 Μαΐου 2003. Είναι η πρώτη φορά που παρουσιάζεται Ελληνας καλλιτέχνης σ΄ αυτή την παγκοσμίου φήμης πινακοθήκη. Τα έργα που θα εκτεθούν απεικονίζουν κυρίως τις χαρακτηριστικές βαλίτσες του καλλιτέχνη, σύμβολα της αέναης κίνησης στον χώρο και στον χρόνο.
Η έκθεση της Νέας Εθνικής Πινακοθήκης του Βερολίνου, οργανώνεται σε συνεργασία με την Ελληνική Πρεσβεία του Βερολίνου, το Ελληνικό Ίδρυμα Πολιτισμού και το Σύλλογο Φίλων της Εθνικής Πινακοθήκης.

Ποιος είναι ο Αλέξης Ακριθάκης
Ο Αλέξης Ακριθάκης γεννήθηκε στην Αθήνα και πέθανε στην ίδια πόλη το 1994. Το 1968 ήρθε στο Βερολίνο καλεσμένος από το καλλιτεχνικό πρόγραμμα του DAAD για ένα χρόνο. Εμεινε δεκαπέντε χρόνια, μια μακρά διαμονή που την διέκοπταν μόνο τα τακτικά ταξίδια του στην Ελλάδα. Στο Βερολίνο ο δημιουργικός αναρχικός βρήκε την ατμόσφαιρα που του ταίριαζε, τους μποέμ, την ευθυμία και την ποίηση αλλά και φίλους με τους οποίους συμφωνούσε πολιτικά. Το ατελιέ του έγινε χώρος όπου συναντιόνταν καλλιτέχνες διαφορετικών ειδών, ρευμάτων και τάσεων και ενέπνεαν ο ένας τον άλλο με τις θεωρίες, τις πραγματείες τα soli για τρομπέτα και τα θεατρικά έργα τους. Ο "αμφιτρύωνας" καθόταν συχνά σιωπηλός και το μολύβι του γλιστρούσε αθόρυβα πάνω στο χαρτί. Τα κείμενα και οι εικόνες που δημιουργήθηκαν έτσι έγιναν πολλά βιβλία διαφόρων διαστάσεων, βιβλιοδετημένα από τον ίδιο τον καλλιτέχνη. Μερικά από αυτά, πολύτιμα πρωτότυπα έργα, παρουσιάζονται στις προθήκες της έκθεσης. Ο μανιώδης γεωγράφος- ποιητής ανέπτυξε την εικαστική του γλώσσα σαν μια αλφάβητο που ανήκε μόνον σε αυτόν, όπου τα στοιχεία των ριζών και το στοιχείο της διεθνικότητας δημιουργούν ένα ιδιόμορφα δυνατό μείγμα. Ό,τι μάζευε κατά την διάρκεια των ταξιδιών του στην Ελλάδα από τις άκρες των δρόμων ή από τις παραλίες ήταν "φτωχά" υλικά: ξεβρασμένα ξύλα, σπασμένες σανίδες από ναυάγια. Με αυτά δημιουργούσε θαυμαστές, λαμπερές δικές του κατασκευές. Ενας εραστής που μεταμόρφωνε μαγικά τα πεταγμένα και ξεβρασμένα σε αντικείμενα Τέχνης επιφέροντας ισορροπία ανάμεσα στον μύθο και την ύλη.
Η τέχνη του, η οποία αναδιφά, επίσης, το παρελθόν ποιητών και καλλιτεχνών φανερώνει στο κοινό τελείως ακάλυπτο τον πόθο του δημιουργού της, αναγνωρίστηκε αρκετά γρήγορα και έγινε αποδεκτή από συλλέκτες και γκαλερίστες. Στην έκθεση (και στον κατάλογο) βρίσκει κανείς πολλούς βερολινέζους συλλέκτες των πρώτων χρόνων καθώς και τα ονόματα γνωστών γκαλερί, που παρουσίασαν τον καλλιτέχνη: ο θρυλικός Αλέξανδρος Ιόλας με τις γκαλερί του στο Παρίσι, την Γενεύη, το Μιλάνο και την Αθήνα, οι Jean και Karen Bernier στην Αθήνα, η γκαλερί Tanit στο Μόναχο, ο Mike Cullen και ο Folker Skulima στο Βερολίνο, η "Di Leone" στην Βενετία, η "Il Fauno" στο Τορίνο. Σύλλογοι Τέχνης, το Ινστιτούτο Goethe και το Γαλλικό Ινστιτούτο του διοργανώνουν εκθέσεις. Μετά τον θάνατό του πραγματοποιήθηκε η μεγάλη αναδρομική στο Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκης και στην Εθνική Πινακοθήκη Αθηνών.
Ο Αλέξης Ακριθάκης βρίσκεται στον δρόμο να γίνει κλασικός. Ποιος να του το 'λεγε.