Η συναυλία της Βίσση και ο θυμός της Λάσκαρη

08.06.2001
Αγαπημένε μου Σωτήρη, το βράδυ της Πέμπτης στο Βουκουρέστι έδωσαν κοινή συναυλία η Άννα Βίσση με τον Εμίρ Κουστουρίτσα, η οποία σημείωσε τεράστια επιτυχία. Ωστόσο, δεν είναι αυτό το θέμα μου, διότι θα διαπίστωσες και ο ίδιος ότι δεν έχει ίχνος κους κους.
Αγαπημένε μου Σωτήρη,

Δεν έχεις να πεις η σημερινή μέρα είναι η καλύτερή σου. Όλο κους κους σου λέω. Αφού να φανταστείς τα παιδιά συνεχώς παραπονούνται πως μόνο σε σένα γράφω. Να τώρα έχω από πάνω μου το Γιώργο και γκρινιάζει: "Πάλι στο Σωτήρη γράφεις; Στείλε τίποτε και σε κανέναν άλλο". Κι αυτό το λέω για να σου αποδείξω για μια ακόμη φορά πόσο πιστή είμαι στο ρόλο που έχω αναλάβει. Τέλος πάντων, επειδή η ώρα περνάει και πρέπει κάποια στιγμή να φύγω μπαίνω στο θέμα μου.

Το βράδυ της Πέμπτης, Σώτο μου, στο Βουκουρέστι έδωσαν κοινή συναυλία η Άννα Βίσση με τον Εμίρ Κουστουρίτσα, στα πλαίσια των εκδηλώσεων για την επικείμενη συνεργασία του ΟΤΕ με τον αντίστοιχο της Ρουμανίας. Η συναυλία σημείωσε τεράστια επιτυχία, και την κεντρική πλατεία όπου έλαβε χώρα κατέκλυσε πλήθος κόσμου.

Ωστόσο, Σώτο μου, η αλήθεια είναι πως δεν είναι αυτό το θέμα μου, διότι όπως θα διαπίστωσες κι εσύ δεν έχει ίχνος κους κους. Που λες φίλτατε, στο Βουκουρέστι εκτός των στελεχών του ΟΤΕ και της Βίσση ταξίδεψαν ο Αλέξανδρος Λυκουρέζος με τη Ζωή Λάσκαρη. Μέχρι εδώ όλα καλά, καθότι η παρέα ήταν μια ωραία . . . ατμόσφαιρα. Έλα, όμως που με την προσγείωση του αεροπλάνου το κλίμα φορτίστηκε.

Στη αίθουσα αφίξεων είχαν πάει οι υπεύθυνοι της συναυλίας, προκειμένου να προϋπαντήσουν την Ελληνίδα αοιδό. Είχαν πάρει μια τεράστια ανθοδέσμη την οποία της προσέφεραν, ενώ όλα τα φλας άστραψαν πάνω της. Κι όχι μόνο, οι δημοσιογράφοι και οι κάμερες έσπευσαν να της αποσπάσουν μια μικρή έστω δήλωση, παραμερίζοντας στην κυριολεξία τους υπόλοιπους υψηλούς ταξιδιώτες. Μαζί και τη Λάσκαρη.

Ε, τι το ήθελες. Η Ζωίτσα εκνευρίστηκε για το "φτύσιμο" αυτό κι άρχισε να μιλάει στα . . . γαλλικά. Όχι φωναχτά, απλά μουρμουρούσε συνεχώς στο σύζυγό της. Του άρχισε δηλαδή μια αεροδρομιομουρμούρα, που σταμάτησε λίγο πριν φτάσουν στο πολυτελές ξενοδοχείο. Ο θυμός της, Σώτο μου, μπορεί να δικαιολογηθεί, διότι δε δύναται να παραμερίζουν έτσι μια ηθοποιό του βεληνεκούς της, κοτζάμ σύμβολο του sex της δεκαετίας του 60. Γιατί μη μου πεις ότι δεν ξέρουν εκεί πέρα στη Ρουμανία τι εστί Ζωή Λάσκαρη για τον ελληνικό κινηματογράφο. Δεν πιστεύω ότι ποτέ στη ζωή τους δεν έχουν δει τον "Κατήφορο", τη "Στεφανία", το "Στον αστερισμό της Παρθένου". Ταινίες, φίλτατε, που όλος ο κόσμος έχει κλάψει βλέποντάς τις. Και τώρα ήρθαν κάποιοι και δεν της προσέφεραν έστω ένα άνθος; Και μη μου πεις ότι έχει αλλάξει εμφανισιακά.

Τέλος πάντων, η Αννούλα από την άλλη χαμπάρι δεν πήρε τι συνέβη στο αεροδρόμιο, καθώς ασχολιόταν με τις . . . κάμερες. Όμως, Σώτο, μου η αοιδός μέχρι να φθάσει στο ξενοδοχείο, όπου διαμένει η ελληνική αποστολή πέρασε ένα Γολγοθά Η πολυτελής λιμουζίνα, μόνο πολυτελής δεν ήταν. Χάλασε, παιδί μου, στα μέσα του δρόμου. Υπέστη ανεπανόρθωτη βλάβη. Τελικά, η καλλιτέχνιδα έφτασε στο ξενοδοχείο με αυτοκίνητο της ασφαλείας, ενώ η Ζωίτσα κατέφθασε λίγο αργότερα. Τα νεύρα της είχαν φύγει κι έτσι "ούτε γάτα, ούτε ζημιά".