Αγαπητέ Γιώργο,


Με το χέρι στην καρδιά και την ειλικρίνεια που με διακρίνει, ένα μόνο σου λέω: "Ο Νότης είναι πράγματι ο γιατρός των ψυχών". Κι αν θεωρείς πως η ζέστη με βάρεσε στο κεφάλι, κάνεις λάθος. Πρόσεξε. Σήμερα ξύπνησα με πολλά κι ανεξήγητα νεύρα. Δεν ήθελα να βλέπω άνθρωπο μπροστά μου. Μέχρι που ήρθε η εκείνη ευλογημένη ώρα των ειδήσεων και είδα σε ρεπορτάζ τη συνέντευξη Τύπου του Σφακιανάκη για την εμφάνισή του στην "Πύλη Αξιού" στη Θεσσαλονίκη.

Καλά, τα όσα δήλωσε μου έφτιαξαν αμέσως το κέφι. Και τι δεν είπε. Καταρχάς, για την επιστροφή του στη συμπρωτεύουσα, δύο χρόνια μετά από εκείνο το αλησμόνητο "Βούλγαροι", είπε πως νιώθει μεγάλη χαρά. Ε, τι θα ένιωθε πίκρα με τα τόσα μύρια που πρόκειται να εισπράξει. Άσε, το άλλο. Ξέρεις πως βλέπει τους Θεσσαλονικείς; Σα μια μεγάλη αγάπη, που έτυχε και χώρισαν και τώρα που συναντώνται ξανά θα υπάρχει μεγάλη συγκίνηση, καθώς θα "ξυπνήσουν" παλιά αισθήματα. Εγώ, πάντως Γιώργο μου κατά ένα περίεργο τρόπο, όταν βλέπω μια παλιά αγάπη, μόνο συγκίνηση δε νιώθω. Αλλά, δεν είμαι Νότης, ούτε και Θεσσαλονικιά.

Μεταξύ μας, όμως, αυτό που θαυμάζω στον αοιδό είναι τα δείγματα αυτογνωσίας και μετριοφροσύνης που επιδεικνύει κάθε φορά στις συνεντεύξεις του. Προς Θεού μη νομίζεις ότι τον ειρωνεύομαι, διότι πες μου εσύ, πως αλλιώς μπορείς να τον χαρακτηρίσεις όταν απαντάει σε σχετική ερώτηση: "Η Δέσποινα (Βανδή) είναι καλή τραγουδίστρια, αλλά έχει πωλήσεις πολύ κατώτερες από μένα. Και η Άννα (Βίσση) πουλάει δίσκους αυτή τη στιγμή, αλλά εγώ έχω κάνει περισσότερες πωλήσεις". Ο άνθρωπος παιδί μου ξέρει που πατάει, σου λέει είναι καλές, όχι όμως σαν και μένα, τον άρχοντα.

Αυτό που δεν κατάλαβα ρε Γιώργο μου είναι το σημείο που είπε ότι στο χώρο του τραγουδιού υπάρχουν πολλά ... ψάρια. Τι να εννοούσε με αυτό; Ότι οι αοιδοί, πλέον δεν έχουν θάρρος, ότι η νύχτα είναι ένα μεγάλο ιχθυοτροφείο, ότι όλοι οι νέοι συνάδελφοί του έχουν φωνή ψαριού - δηλαδή καθόλου φωνή, ή ότι στην πλειοψηφία τους είναι Ολυμπιακοί, κατά το "γαύρος"; Ευτυχώς Γιώργο μου, που κι αυτή τη φορά αναφέρθηκε σε εθνικά θέματα, μείζονος σημασίας. Κι εννοώ φυσικά τη Γιουροβίζιον και το γνωστό θέμα της γλώσσας. Ο Νότης ως γνήσιος Έλλην που είναι, δε συμφωνεί με τα νέα ήθη που εισήχθησαν στο θεσμό. Σου λέει, ο καλλιτέχνης: "κύριοι, σήμερα το τραγούδι είναι μισό ελληνικό και μισό ξένο. Αύριο θα είναι μόνο ξένο και τότε τι θα έχει γίνει; Θα επικρατήσει η γλώσσα της Αμερικής".

Τόσο μακριά το είδε το θέμα. Ειλικρινά ούτε η Κανέλλη θα το σκεφτόταν αυτό. Και μη νομίζεις ότι με αυτό τον τρόπο τα "έχωσε" στους Antique, λόγω μιας παλιάς τους κοντρίτσας. Ο Νότης, μίλησε εξ ονόματος ολάκερης της οικουμένης και των αδύναμων κρατών, που κινδυνεύουν να χάσουν την πολιτισμική τους ταυτότητα. Επειδή, όμως το γράμμα μου θ' αρχίσει να θυμίζει έκθεση ιδεών, σου λέω ένα τελευταίο και κλείνω. Ο Σφακιανάκης, μίλησε και για το ποδόσφαιρο κι ως Ολυμπιακός που είναι, δήλωσε πως ευχαριστήθηκε που φέτος η ομάδα του δεν πήρε και το Κύπελλο, καθότι λέει βαρέθηκε το ... μονοπώλιο. Ενώ στεναχωρήθηκε που χάσανε από τον ΠΑΟΚ με 4-1 (καλά, δεν του είπαν πως βάλατε και δεύτερο γκολ;). Φαντάζεσαι, να έλεγε: "Άσε τσαντίστηκα πολύ που χάσαμε από τους Βούλγαρους"; Αλήθεια τι θα γινόταν τότε;

Υ.Γ. Μαζί του στην Πύλη, θα είναι και η Λίτσα Γιαγκούση. Σα να λέμε ότι θα είναι...μόνος του. Κι αυτό, διότι γεννάται το ερώτημα: Η επιρρεπής στις ηρωικές εξόδους Λίτσα θα αντέξει να άδει ανά...πεντάλεπτο και σε μακρά διαστήματα;