Για τους περισσότερους, ο πρίγκιπας Κάρολος είναι ο γιος που η μητέρα του δεν εμπιστεύεται αρκετά ώστε να του δώσει τη "δουλειά" στην ώρα του. Είναι ο διάδοχος που δεν αποκλείεται να μείνει πάντα διάδοχος. Είναι ο "κακός" που φέρθηκε τόσο άσχημα στη αγαπημένη πριγκίπισσα του λαού, Νταϊάνα. Είναι ο μοιχός που πάντα έβαζε πάνω από όλους και από όλα την Καμίλα του -την οποία φυσικά και παντρεύτηκε against all odds, αλλά αυτό δεν είναι επί του παρόντος. Ένας πατέρας σχετικά ψυχρός.

Και έρχεται τελικά μια μέρα, μια μέρα μεγάλης χαράς για να φτάσουν ακόμη και οι "ορκισμένοι" εχθροί του να σκεφτούν δεύτερη φορά -για να μην πω... "αναθεωρήσουν".

Ο Κάρολος πάντρεψε χθες τον μικρό του γιο, τον Χάρι. Τον πάντρεψε με μια γυναίκα μεγαλύτερή του, αμερικάνα, ηθοποιό, διαζευγμένη και μιγά! Εντάξει... Ο ίδιος, που είχε "λερωμένη" τη φωλιά του δεν επρόκετο να φέρει την παραμικρή αντίρρηση, αλλά εφόσον δεν έφερε και η βασίλισσα, η τελετή οργανώθηκε και πραγματοποιήθηκε στην εντέλεια.

Να ζήσει το ζευγάρι και καλούς απογόνους. Εγώ όμως από τη σημερινή τελετή δυο πράγματα θα κρατήσω και ας μου επιτραπεί παρακαλώ...

Πρώτον το γεμάτο λατρεία ύφος των δυο ερωτευμένων -και επιμένω στο "και των δύο". Ο Χάρι και η Μέγκαν του είναι ερωτευμένοι και απολαμβάνουν τα όμορφα που τους έφερε η ζωή με τον καλύτερο τρόπο. Είναι ευτυχισμένοι και δεν το κρύβουν. Αν ο Γουίλιαμ και η Κέιτ πριν από 7 χρόνια έφεραν έναν άλλο πιο ρεαλιστικό και ανθρώπινο αέρα στο παγωμένο, βασιλικό, βρετανικό κατεστημένο, οι... μικροί πρίγκιπες τα "έλιωσαν" όλα με τη θέρμη τους. Πάντα έτσι ρε παιδιά!!!

Και δεύτερον, τη στάση που κράτησε ο πρίγκιπας Κάρολος απένταντι στην "ιδιαίτερη" δυσκολία που αντιμετώπισε η μέλλουσα νύφη του όταν έγινε γνωστό ότι τελικά -και ύστερα από πολλά ευτράπελα- ο πατέρας της δεν θα εμφανιζόταν για να την παραδώσει στον γαμπρό.

Όσο στημένες ή ειλημμένες μπορεί να είναι μερικές αποφάσεις, δεν γίνεται να αμφισβητηθεί η σημασία τους στο σύνολο. Είναι ένα κομμάτι να δεχτεί να υποκαταστήσει τον πατέρα της νύφης και να είναι τελικά εκείνος που θα την παραδώσει στον γαμπρό -εν προκειμένω στον γιο του- και είναι ένα τελείως διαφορετικό κομμάτι το να "υιοθετήσει" και τη μητέρα της νύφης!

Γιατί, ειλικρινά τώρα... Όσο άσχημη ιδέα και να έχει κανείς για τη μοναρχία, όσο μακριά από εμάς όλα αυτά, αν κανείς τα δει λίγο πιο ανθρώπινα, θα δει έναν καλοζωισμένο άντρα κοντά στα 70 του χρόνια, να παντρεύει τον γιο του και επειδή η συμπεθέρα του δεν συνοδεύεται να της προτείνει το μπράτσο, δημιουργώντας έτσι ένα παράδοξο, αλλά ταυτόχρονα τόσο συμπαθές "τρίο". Όπου τρίτος πόλος φυσικά, η πανταχού παρούσα, μία και μοναδική του αγαπημένη, Καμίλα, δούκισα της Κορνουάλλης.

Εύγε Κάρολε. Εύγε και Καμίλα, εδώ που τα λέμε... Να ζήσουν τα παιδιά...

Ζωή Κίττα