Στο εφετείο συνεχίζεται αυτό το διάστημα η εκδίκαση της έφεσης του Πέτρου Φιλιππίδη κατά της πρωτόδικης απόφασης που τον έκρινε ένοχο για τις απόπειρες βιασμού, ενώ έχει ήδη βγει πρωτόδικα αθωωτική απόφαση για τις κατηγορίες τέλεσης βιασμού. Καθώς όλα όσα γίνονται εντός της δικαστικής αίθουσας σχολιάζονται ποικιλοτρόπως από τις τηλεοπτικές εκπομπές, οι πληρεξούσιοι δικηγόροι του Μιχάλης Δημητρακόπουλος, Κική Πακιρτζίδου και Εύα Μπόμπολη εξέδωσαν μια ανακοίνωση την οποία είδαμε στην εκπομπή Buongiorno:
«Ο Πέτρος Φιλιππίδης αθωώθηκε ομόφωνα και αμετάκλητα από την Ελληνική Δικαιοσύνη από την επαίσχυντη κατηγορία του τετελεσμένου βιασμού, που φερόταν ότι τελέστηκε το 2008 σε βάρος της πρώτης καταγγέλλουσας. Ενώ υπάρχει αυτή η πραγματικότητα, κάποια πρόσωπα υποστηρίζουν ότι η αμφισβήτηση ενώπιον των δικαστηρίων των κατηγοριών των μηνυτριών ισοδυναμεί με νέο βιασμό.
Εάν υποβληθούν ερωτήσεις στις καταγγέλλουσες από τους δικαστές, τον εισαγγελέα, τους υπερασπιστές, σχετικές με τις αποδιδόμενες αξιόποινες πράξεις, τότε «ενοχοποιούνται τα θύματα σεξουαλικής κακοποίησης» και «θα αποθαρρυνθούν να καταγγείλουν παρόμοιες πράξεις στο μέλλον». Τι επιδιώκουν αυτοί που διακινούν δημόσια τα ανωτέρω;» γράφει η ανακοίνωση των τριών δικηγόρων του ηθοποιού και συνεχίζει:
«Όταν μια γυναίκα καταγγέλλει βιασμό ή άλλο αδίκημα που αφορά τη γενετήσια ζωή, να σταματάει η δικαιοδοτική λειτουργία της δικαιοσύνης και με συνοπτικές διαδικασίες να καταδικάζεται ο κατηγορούμενος. Αν είχαν επικρατήσει αυτές οι αντιλήψεις, ο εντολέας μας θα είχε καταδικαστεί για βιασμό που δεν θα είχε διαπράξει. Αυτή η άδικη καταδίκη του μπορεί να ήταν αδιάφορη για αυτές που διακινούν τις άνω ανεύθυνες ιδέες αλλά αν ο αδελφός, ο πατέρας ή ο γιος τους κατηγορούταν για βιασμό, τότε θα διεκδικούσαν τον σεβασμό των δικονομικών εγγυήσεων της δίκαιης δίκης, του τεκμηρίου αθωότητας.
Το τραγικό είναι ότι αυτοί που διακονούν την κατάλυση του κράτους δικαίου με τον τοξικό λόγο τους, συγχρόνως επιτίθενται, διαπομπεύουν και ζητούν την πειθαρχική δίωξη ανακριτών, εισαγγελέων, δικαστών, αν δεν τους είναι αρεστές οι ερωτήσεις, οι προτάσεις, οι αποφάσεις τους»
