Ως βαθιά θρησκευόμενη, η αγαπημένη τραγουδίστρια νηστεύει όλη τη Σαρακοστή, εκπληρώνοντας έτσι ένα τάμα της στην Παναγία, που πριν από μερικά χρόνια έκανε το θαύμα της και την έσωσε από του Χάρου τα δόντια.
Ολοι όσοι γνωρίζουν καλά την Άντζελα Δημητρίου ξέρουν ότι τις μέρες της Σαρακοστής νηστεύει και τη Μεγάλη Εβδομάδα δεν τρώει ούτε λάδι, για να πάει να κοινωνήσει. Μάλιστα, δεν είναι λίγες οι φορές που κάποιοι την είδαν σε εκκλησία της παλιάς της γειτονιάς, στο Περιστέρι, να παίρνει μέρος σε ολονυχτία της Μεγάλης Εβδομάδας και να στολίζει τον Επιτάφιο μαζί με άλλες κυρίες της περιοχής.
Η τραγουδίστρια, αν και έχει φτάσει πολύ ψηλά, ξέρει να διατηρεί τις αξίες της ζωής και τίποτα δεν έχει κλονίσει την πίστη της. Θεωρεί μάλιστα ότι σε κάθε δύσκολη στιγμή της η Παναγία την έχει σώσει και σε αυτή βρίσκει καταφύγιο. Από μικρή νήστευε τη Μεγάλη Εβδομάδα και κοινωνούσε, αλλά μια περιπέτεια ζωής πριν από μερικά χρόνια την έκανε να πιστέψει ακόμα πιο πολύ στη θεϊκή δύναμη και να κάνει το τάμα της, το οποίο εκπληρώνει με νηστεία κάθε Σαρακοστή. Οι πολύ δικοί της άνθρωποι γνωρίζουν ότι στο παρελθόν ένα πρόβλημα υγείας που είχε η τραγουδίστρια λίγο έλειψε να της στοιχίσει τη ζωή. Τότε γονυπετής η Άντζελα Δημητρίου παρακάλεσε την Παναγία να τη βοηθήσει να ζήσει. Και το θαύμα έγινε.
Λίγες μέρες μετά η τραγουδίστρια μάθαινε από τους γιατρούς της ότι ήταν πλέον εντελώς καλά και πως ο εφιάλτης είχε περάσει για πάντα. Τότε με δάκρυα στα μάτια και με μια λαμπάδα, όπως λένε άτομα από το φιλικό της περιβάλλον, πήγε στη χάρη της και την ευχαρίστησε για το μεγάλο δώρο που της έκανε. Πάντα, ακόμα και στο καμαρίνι της, έχει μια εικόνα της Παναγίας, την οποία θεωρεί προστάτιδά της. Άλλωστε, και ως μητέρα έχει δώσει τις ίδιες αξίες ζωής στην κόρη της Όλγα και της έχει διδάξει ότι σε κάθε δύσκολη στιγμή μόνο ο Θεός και η Παναγία μπορούν να βοηθήσουν τον άνθρωπο.
Από εκείνη την ημέρα, που άκουσε από τα χείλη του γιατρού της ότι είχε σωθεί, πίστεψε ακόμα περισσότερο. Έτσι, όπου και να βρίσκεται τις άγιες μέρες των Παθών, δεν ξεχνάει ποτέ το τάμα της, ενώ εκκλησιάζεται συχνά και μιλάει με τον πνευματικό της. Όταν νιώσει ότι κάποιοι ρίχνουν πάνω της «κακό μάτι» και τη βαραίνει η γλωσσοφαγιά, τότε σπεύδει στην εκκλησία και στον πνευματικό της, για να της διαβάσει ευχή για τη βασκανία. Μπορεί να έφτασε στην κορυφή, αλλά δεν ξέχασε ότι για όλα αυτά που κέρδισε με τον ιδρώτα της τη βοήθησε ο Θεός και πάντα τον έχει στη σκέψη της. Ιδιαίτερα τη Μεγάλη Εβδομάδα, που είναι χαραγμένη στη μνήμη της η περιπέτεια που πέρασε.
