Από τη ΣΙΣΣΥ ΜΕΝΕΓΑΤΟΥ


«Σαν όνειρο» επανήλθε δυναμικά στη δισκογραφία με νησιώτικα τραγούδια από σύγχρονους δημιουργούς. Με όνομα βαρύ σαν ιστορία για το παραδοσιακό τραγούδι, η Ελένη Λεγάκη άνοιξε την καρδιά της στο ΛΟΙΠΟΝ αποκαλύπτοντας τις μεγάλες «πληγές» της που αιμορραγούν: το χαμό του πατέρα της αλλά και το πιο οδυνηρό χτύπημα της ζωής της, το θάνατο του μικρότερου αδερφού της Κωνσταντίνου. Επίσης, αναφέρθηκε για πρώτη φορά και στο μυστικό της τάμα στη Μεγαλόχαρη της Τήνου, που έσωσε το παιδί της.

Νιώθετε ότι ήταν προδιαγεγραμμένο λόγω της μητέρας σας, της Ειρήνης Κονιτοπούλου-Λεγάκη, να ακολουθήσετε αυτόν τον επαγγελματικό δρόμο;

«Όχι, δεν ήταν. Στην ηλικία των 13 χρόνων που έγινα εγώ επαγγελματίας δεν είχα προλάβει καν να το σκεφτώ. Βέβαια, ούτε με έβαλε κανένας με το ζόρι να γίνω τραγουδίστρια, το αντίθετο μάλιστα. Η μητέρα μου και ο αδερφός της και θείος μου Γιώργος Κονιτόπουλος ούτε να το ακούσουν δεν ήθελαν».

Συνέβη όμως τυχαία, γιατί, όπως έμαθα, ήσασταν πολύ όμορφη κοπέλα και η μητέρα σας ήθελε να σας έχει διαρκώς κοντά της στο πάλκο, γιατί φοβόταν μη σας... κλέψει ένα αγόρι, που σας αγαπούσε από μικρή

«Ακριβώς. Αλήθεια είναι αυτό που μάθατε, με κυνηγούσαν οι γαμπροί και ένας πολύ περισσότερο απ όλους. (Γέλια.) Μάλιστα, δεν δίστασε να με ζητήσει σε γάμο. Οι γονείς μου αρνήθηκαν λέγοντάς του ότι αυτό δεν γίνεται, γιατί είμαι πάρα πολύ μικρή, εκείνος όμως δεν έκανε πίσω και είπε ότι θα με κλέψει. Φοβήθηκε η μητέρα μου και από τότε με έπαιρνε πάντα μαζί της. Καθόμουν σε ένα μικρό τραπέζι μαζί με τις γυναίκες των μουσικών όταν έρχονταν στο μαγαζί, αλλά κάποιοι φίλοι-πελάτες μου ζητούσαν να χορέψουμε. Εγώ ως αυθόρμητο παιδί που ήμουν δεν αρνιόμουν να χορέψω. Αυτό δεν άρεσε στη μητέρα μου και στο θείο μου και μου είπαν να ανέβω και να καθίσω στο πάλκο. Ένα βράδυ ήρθε μια παρέα και ζήτησε το τραγούδι Ήρθε μια βλάχα από το βουνό στην ξελογιάστρα Αθήνα. Δεν το ήξερε κανείς και μες στην παιδική αφέλεια πετάχτηκα και είπα εγώ το ξέρω. Αυτό ήταν, παρά τις αυστηρές ματιές που μου έριχνε η μητέρα μου και τις αντιρρήσεις της, το τραγούδησα. Έτσι έγινε το βάπτισμα του πυρός και το τραγούδησα 10 φορές εκείνο το βράδυ».

Νωρίς στην πίστα, νωρίς και στα βάσανα του γάμου. Παντρευτήκατε 17 χρόνων. Από έρωτα;

«Όχι, ούτε έρωτας ούτε προξενιό. Απλώς ήταν ένας νεαρός που τον γνώριζε η οικογένειά μου. Όπως σας είπα, η μητέρα μου ήταν πολύ αυστηρή. Πιστεύω ότι ο γάμος για μένα ήταν τρόπος φυγής».

Τελικά, όταν ήσασταν 25 χρόνων χωρίσατε, αλλά έχετε τρία υπέροχα παιδιά που όλα τραγουδάνε. Την 33χρονη Ειρήνη, τον 30χρονο Γιάννη και τον 29χρονο Στέλιο. Μάλιστα, αν και νέα, είστε και γιαγιά

«Ναι. Είμαι περήφανη για τα παιδιά μου αλλά και για τα εγγονάκια μου, που τα λατρεύω. Η Ειρήνη μου έχει την Ελενίτσα, που είναι 10 χρόνων, και τον Δημητράκη, που είναι 3, και ο Στέλιος μου, τη μικρούλα μας, που είναι μόλις 1 έτους και θα τη βαφτίσουμε στις 19 Μαϊου Παγώνα, το όνομα της άλλης γιαγιάς της. Αλλά τη φωνάζουμε Πέγκυ. Και να σας πω και κάτι και οι δύο εγγονούλες μου έχουν πάρει τα γαλανά μου μάτια».

Ο θάνατος, το τάμα και το θαύμα

Έχετε περάσει κάποιες πολύ δύσκολες στιγμές στη ζωή σας που σας πονάνε ακόμα;

«Ναι. Μεγάλος πόνος ο χαμός του πατέρα μου, αλλά και του αδερφού μου ακόμα μεγαλύτερος. Και το εξομολογούμαι για πρώτη φορά. Ο Κωνσταντίνος ήταν μικρότερος από μένα 2 χρόνια. Έφυγε πριν από 4 χρόνια από καλπάζουσα μορφή καρκίνου. Τότε είχα ήδη μια μεγάλη πορεία στο τραγούδι και ένιωθα κορεσμό στη δουλειά μου. Πιστεύω ότι με το θάνατο του αδερφού μου έγινα πιο καλή τραγουδίστρια. Κατάφερα να ξαναδώσω την ψυχή μου σε αυτό που κάνω από μικρό παιδί. Ο πόνος με έκανε να νιώσω διαφορετικά για το τραγούδι. Ήμασταν τέσσερα αδέρφια και τώρα είμαστε τρία. Ο θάνατός του μου έχει αφήσει πολύ μεγάλη πληγή. Ένα σημάδι που δεν σβήνει. Δεν ξεπερνιέται ποτέ».

Δεν ξαναπαντρευτήκατε; Δεν έτυχε; Δεν θελήσατε;

«Είμαι άνθρωπος που μου αρέσει να περνάω καλά. Θέλω να είμαι συναισθηματικά πολύ δεμένη με τον άνθρωπό μου. Να νιώθω ότι με προσέχει πολύ. Αν δεν με προσέχει, φεύγω, πάω παρακάτω. Στο γάμο μου έκανα κάποιες υποχωρήσεις γιατί είχα τα παιδιά. Από όταν χώρισα, δεν ήθελα να συμβιβαστώ με κάτι επιφανειακό. Με ενδιαφέρει η ουσία μιας σχέσης. Δεν είναι πάντα ο γάμος που φέρνει την ευτυχία, αλλά και μια ουσιαστική σχέση. Αν δεν είμαι καλυμμένη συναισθηματικά, δεν μπορώ να κάνω τίποτα στη ζωή μου. Έχω μια μακροχρόνια σχέση και είμαι πολύ καλά, δόξα τω Θεώ».

Θα πάτε το Πάσχα στη Νάξο απ όπου κατάγεστε;

«Το Πάσχα θα το περάσουμε εκεί, στο σπίτι που έχει η μητέρα μου. Στο νησί κρατάμε τα παραδοσιακά έθιμα, τα κόκκινα αβγά, τα τσουρέκια, τα κουλούρια, αλλά εμείς δεν σουβλίζουμε αρνί. Μόνο κατσίκι το Πάσχα, και αυτό έχουμε έθιμο να το ψήνουμε στο φούρνο με κληματόβεργες».

Σας έχει συμβεί κάτι τη Μεγάλη Εβδομάδα που να το θυμάστε έντονα;

«Τι πιο σημαντικό από τη γέννηση του μικρού γιου μου, του Στέλιου, που έχει γεννηθεί Μ. Τετάρτη; Σταμάτησα να τραγουδάω την Κυριακή των Βαϊων, τη Μ. Τετάρτη γέννησα και την Παρασκευή μετά το Πάσχα ξαναπήγα στη δουλειά».

Έχει συμβεί στη ζωή σας κάτι που να σας φέρει πιο κοντά στη θρησκεία και να κάνετε κάποιο τάμα;

«Από μικρό παιδί, γιατί έτσι μεγάλωσα, πιστεύω πάρα πολύ και νηστεύω τη Μεγάλη Εβδομάδα. Να φανταστείτε ότι η φράση που λέω πάντα είναι πρώτα ο Θεός. Όταν βρέθηκα σε απόγνωση, ζήτησα τη βοήθεια της Παναγίας της Τήνου και αυτό το λέω πρώτη φορά. Έκανα τάμα για ένα από τα παιδιά μου και το θαύμα έγινε».

Το παράπονο και η τροχοπέδη

Σήμερα λέγεται ότι ο κόσμος δεν ακούει πια παραδοσιακά τραγούδια. Είναι έτσι;

«Εμείς έχουμε το μαγαζί μας, το Αρμενάκι, 24 χρόνια. Γεμίζει συνεχώς και μάλιστα με νέα παιδιά. Συνεπώς αυτό δεν ισχύει. Ευτυχώς που τα νέα παιδιά ψάχνουν γιατί η πολιτεία και τα ΜΜΕ έχουν εγκαταλείψει το παραδοσιακό τραγούδι».

Σας πληγώνει αυτό;

«Φυσικά, γιατί αυτές είναι οι ρίζες μας. Η πολιτεία και τα ΜΜΕ το σνομπάρουν, το αποφεύγουν το δημοτικό τραγούδι. Κοιτάνε μόνο αν σε κάποιο δίσκο έχει τραγούδια με στοιχεία λαϊκά για να το παίξουν. Αν είναι αμιγώς παραδοσιακό, το θάβουν ή μας καλούν μόνο σε επετείους σαν να είμαστε μουσειακό είδος».

Εσείς έχετε κάνει και κάποιες «απιστίες» στο δημοτικό τραγούδι. Θυμάμαι «Τα πάντα ρει» με τον Μανόλη Ρασούλη, «Το φεγγαράκι» με τον Τζίμη Πανούση, τα «Όνειρα γυναικών» με την Πίτσα Παπαδοπούλου και το «Μη σταματάς» του Πέτρου Δουρδουμπάκη. Προσπαθήσατε να ξεφύγετε από το νησιώτικο;

«Γιατί το λέτε απιστίες; Μπορεί ο κόσμος να με αγάπησε και να με αγαπάει στο νησιώτικο τραγούδι, αλλά όταν είσαι τραγουδιστής, δεν είναι απαγορευτικό να ερμηνεύσεις και κάτι άλλο, όταν αυτό δεν σε προσβάλλει. Δεν νιώθω ότι έκανα απιστία στο δημοτικό τραγούδι ή στροφή, απλώς είπα κάτι που ήθελα και άρεσε και στον κόσμο».

Ποιον τραγουδιστή θεωρείτε πολύ ερωτικό και θα θέλατε να ερμηνεύσετε ένα τραγούδι μαζί;

«Τον Πασχάλη Τερζή».

Νιώσατε ποτέ ότι αυτό το όνομα που φέρετε λόγω της μητέρας σας ήταν μεν ένα διαβατήριο για εσάς, αλλά ταυτόχρονα τροχοπέδη για να διακριθείτε και σε άλλο είδος τραγουδιού;

«Νομίζω ότι περισσότερο ήταν τροχοπέδη, που με κρατούσε πίσω. Ναι μεν το διαβατήριο καλό, αλλά, από την άλλη, δεν μπορούσα να πάω σε όποια χώρα ήθελα».

Τι θεωρείτε ότι κερδίσατε και τι χάσατε ακολουθώντας το δρόμο προς το νησιώτικο τραγούδι;

«Πέρασα τόσο καλά, που δεν θεωρώ ότι έχω χάσει τίποτα, το αντίθετο. Κέρδισα πάρα πολλά και πάνω απ όλα την αγάπη του κόσμου».

Ποιο είναι το ρεφρέν που εσείς έχετε κάνει τρόπο ζωής και το ακολουθείτε;

«Όταν χαράζει στο Αιγαίο, είναι όμορφα σου λέω..».

Προσωπικά!

• Είναι Ιχθύες στο ζώδιο.
• Της αρέσει πολύ να κάνει shopping και είναι απίστευτα σπάταλη.
• Λατρεύει τη μαγειρική και κάνει ένα παστίτσιο να γλείφεις τα δάχτυλά σου.
• Είναι λιχούδα. Της αρέσουν τα μεζεδάκια αλλά και τα γλυκά.
• Το πιο αγαπημένο της τραγούδι είναι το «Χθες το βράδυ στο όνειρό μου», που τραγουδάει ο καλός της φίλος Σταμάτης Γονίδης, ο οποίος της έδωσε το πολύ ωραίο νησιώτικο τραγούδι «Στου καραβιού τ απόνερα».
• Δεν έχει κάνει ποτέ δίαιτα και γυμναστική. Όλο λέει ότι θα ξεκινήσει από Δευτέρα και ποτέ δεν το κάνει.
• Δεν έχει καπνίσει ποτέ.
• Το τραγούδι που έχει ζηλέψει και θα ήθελε να το έχει ερμηνεύσει εκείνη είναι το «Η ζωή μου κύκλους κάνει» με την καταπληκτική φωνή της Χαρούλας Αλεξίου.
• Απεχθάνεται τους «δήθεν» και τα παντζάρια, που δεν έχει φάει ποτέ.