Επιτίθεται σε βοηθούς με κινητά τηλέφωνα, φωνάζει σε υπαλλήλους αεροπορικών εταιρειών, έχει αφήσει πίσω της μια ιδιαίτερα πονεμένη παιδική ηλικία εμπνέοντας έτσι μια ολόκληρη γενιά...
Η οξύθυμη γαζέλα της πασαρέλας την οποία ο Νέλσον Μαντέλα αποκαλεί "επίτιμη εγγονή", στις 22 Μαΐου γίνεται 40 χρονών. Κάνοντας έναν απολογισμό της ζωής της μιλάει στο περιοδικό "Live" της εφημερίδας "The Mail On Sunday" και λέει ότι δεν περίμενε ότι θα φτάσει σε αυτή την ηλικία, δηλώνοντας ότι υπάρχουν πολλά πράγματα που έχει κάνει για τα οποία δεν είναι περήφανη.
Τη στιγμή που κανείς δεν μπορεί να συγκεντρωθεί όταν βρίσκεται κοντά της, η Ναόμι Κάμπελ (Naomi Campbell) δηλώνει αφοπλιστικά: "Δεν είμαι τέλεια" και δείχνει την ουλή κοντά στο στόμα της. "Όταν ξεκίνησα το μόντελινγκ", θυμάται, "μου είπαν να τη φτιάξω. Δεν το έκανα ποτέ".
Η Ναόμι λέει ότι περιμένει με ανυπομονησία τα 40ά γενέθλιά της, αλλά ότι την ίδια στιγμή έχει πλήρη αντίληψη του ότι η πιθανότητα να περάσει στο παρελθόν του μοντελικού κόσμου έρχεται κάθε μέρα και πιο κοντά.
"Δεν περίμενα ότι θα έβλεπα ποτέ αυτά τα γενέθλιά μου", παραδέχεται η ίδια. Και συνεχίζει: "Υπήρχαν στιγμές που δεν ήθελα ούτε να δω τον εαυτό μου στον καθρέφτη γιατί δεν μου άρεσε καθόλου αυτό που έβλεπα. Η περίοδος από το 1998 μέχρι το 2005 ήταν η χειρότερη. Έπρεπε να δουλέψω πολύ, να ξεχωρίσω τα σημαντικά πράγματα και να αλλάξω ό,τι δεν μου άρεσε.
"Το βασικό πρόβλημα με το μόντελινγκ είναι ότι πρέπει να ταξιδεύεις συνέχεια. Η σκέψη του να κάθεσαι σε ένα μέρος και απλά να σκέφτεσαι, είναι σχεδόν τρομακτικό, έτσι, το αποφεύγεις. Είναι τρομερό να κοιτάζεις τον εαυτό σου στον καθρέφτη και να αντιμετωπίσεις όλους τους φόβους σου.
"Υπάρχουν άνθρωποι γύρω μου που μου λένε ότι είμαι όμορφη. Αλλά τα σχόλια αυτού του είδους μπαίνουν από το ένα αυτί και βγαίνουν από το άλλο. Ο θυμός δεν ήταν το μόνο ζήτημα το οποίο έπρεπε να αντιμετωπίσω -έχω κι άλλα πολλά. Έπρεπε να βρω τρόπο να 'καθαρίσω' και να μείνω στο πρόγραμμα αποτοξίνωσης. Ξέρω ότι αυτό θα με κρατήσει στον σωστό δρόμο. Δεν πηγαίνω κάθε μέρα, βέβαια. Μόνο όταν έχω ανάγκη.
"Όλοι γνωρίζουν τι έχω περάσει. Είμαι άνθρωπος, κάνω λάθη, αλλά τα έχω αφήσει όλα πίσω μου. Δεν τα αρνούμαι. Τα κατάλαβα στο πετσί μου και ένιωσα μεγάλη ντροπή από πολλά. Δεν είμαι περήφανη για μερικά από τα πράγματα που έχω κάνει. Όμως έκανα κάτι γι' αυτό. Δεν είμαι υπεράνω μαθημάτων... σε καμιά περίπτωση.
"Η οικογένεια και οι φίλοι μου έχουν βοηθήσει πολύ. Δεν μου αρέσουν οι άνθρωποι που λένε πάντα 'ναι'. Δεν τους θέλω κοντά μου. Τους θεωρώ υπερβολικά επικίνδυνους. Μου αρέσουν οι άνθρωποι που είναι ειλικρινείς μαζί μου και μου λένε την αλήθεια. Την αντέχω. Έχω μεγαλύτερο σεβασμό για όσους μου λένε την αλήθεια. Οι αληθινοί μου φίλοι μου λένε τα πράγματα όπως είναι. Τέτοιους ανθρώπους έχω ανάγκη".
Ευτυχώς αυτές τις μέρες φαίνεται ότι το ταμπεραμέντο της βρίσκεται σε μικρή ύφεση... Εκτός από ένα μικρό περιστατικό στις αρχές του μήνα όπου ο οδηγός της λιμουζίνας που τη μετάφερε κατέθεσε ότι χωρίς κανέναν λόγο τον χτύπησε, η οξύθυμη καλλονή, φαίνεται ότι έχει κάπως ηρεμήσει.
Υποστηρίζοντας με πάθος ότι δεν ανέχεται να κρατείται όμηρος των περασμένων, ιδιαίτερα αφού έχει δουλέψει τόσο πολύ για να διορθώσει τα λάθη της, λέει στο "Live": "Έχω ωριμάσει. Δεν αφήνω τον εαυτό μου να εξαντληθεί από την κούραση. Μεγαλώνεις και η ζωή σου αλλάζει. Άλλα πράγματα έχουν σημασία όταν είσαι 20 χρονών και άλλα όταν πλησιάζεις τα 40".
Η Ναόμι είχε μια ζωή πολύ διαφορετική από όλα τα άλλα μοντέλα, κυρίως επειδή υπήρξε διάσημη στο μεγαλύτερο κομμάτι της. Ξεκίνησε μάλιστα πολύ νωρίτερα από τις μέρες της πασαρέλας, αφού σε ηλικία 7 ετών, εμφανίστηκε στο βίντεο κλιπ του Μπομπ Μάρλεϊ (Bob Marley) για το τραγούδι "Is this love?". Τέσσερα χρόνια αργότερα, χόρεψε με κλακέτες σε βίντεο των "Culture Club", ενώ ήταν μόλις 15 όταν εμφανίστηκε για πρώτη φορά στο εξώφυλλο του περιοδικού "Elle". Δύο χρόνια αργότερα, έγραψε ιστορία ως το πρώτο μαύρο μοντέλο που μπήκε στο εξώφυλλο στη γαλλική "Vogue".
Ωστόσο οι συνθήκες κάτω από τις οποίες μεγάλωσε δεν ήταν και τόσο... ρόδινες. Ο πατέρας της, τον οποίον δεν έχει ποτέ ονομάσει, παράτησε τη 18χρονη μητέρα της Βάλερι (Valerie), δύο μόλις μήνες μετά τη γέννησή της. Καθώς η μητέρα της προσπαθούσε να βγάλει χρήματα ταξιδεύοντας στην Ευρώπη ως χορεύτρια, η μικρή Ναόμι μεγάλωνε με μια νταντά και στη συνέχεια στη σχολή χορού "Italia Conti Academy" με σκοπό να ακολουθήσει τα βήματα της μαμάς της.
Η απίστευτη ομορφιά της όμως, άλλαξε τα πάντα. Έβγαζε εκατομμύρια πολύ σύντομα ενώ το όνομά της έχει συνδεθεί για πάντα με την χρυσή εποχή του μόντελινγκ και τα υπόλοιπα κορίτσια της λαμπερής ομάδας: Σίντι Κρόφορντ (Cindy Crawford), Κλόντια Σίφερ (Claudia Schiffer), Λίντα Εβαντζελίστα (Linda Evangelista), Κρίστι Τέρλινγκτον (Christy Turlington) και Κέιτ Μος (Kate Moss).
Στη δεκαετία του '90 εμφανίστηκε σε πολλά ακόμη βίντεο-κλιπ τραγουδιστών όπως ο Τζορτζ Μάικλ (George Michael), ο Μάικλ Τζάκσον (Michael Jackson) και στο αμφιλεγόμενο βιβλίο της Μαντόνα (Madonna) με τίτλο "Sex" ενώ στα προσωπικά της, εκτός από έναν σύντομο αρραβώνα με τον Άνταμ Κλέιτον (Adam Clayton) των U2, στάθηκε στο πλευρό των Μάικ Τάισον (Mike Tyson), Σιλβέστερ Σταλόνε (Sylvester Stallone), Τζον Κένεντι Τζ. (John F Kennedy Jr), Ρόμπερτ ντε Νίρο (Robert De Niro), Χοακίν Κορτές (Joaquín Cortés) και Φλάβιο Μπριατόρε (Flavio Briatore). Τον τελευταίο χρόνο πάντως, βγαίνει σταθερά με τον Ρώσο μεγιστάνα Βλάντισλαβ Ντορόνιν (Vladislav Doronin).
Εκτός από τα προσωπικά της, το άλλο θέμα που έχει απασχολήσει τον Τύπο είναι φυσικά τα μπλεξίματά της με τον νόμο.
Τον Ιούνιο του 2008 είχε παραδεχτεί την ενοχή της στις κατηγορίες που την ήθελαν να έχει βρίσει, κλωτσήσει και σφαλιαρίσει υπαλλήλους της ασφάλειας στο αεροδρόμιο Χίθροου, εξαιτίας κάποιας βαλίτσας της που δεν έβρισκαν. Τότε, είχε καταδικαστεί σε 200 ώρες κοινωνικής εργασίας.
Επίσης, επί μία εβδομάδα το 2007, σφουγγάριζε πατώματα και καθάριζε τουαλέτες (!) σε γκαράζ σκουπιδιάρικων στο Μανχάταν, μετά την καταδίκη που ακολούθησε τη δίκη για επίθεση στην υπηρέτριά της.
Το 2000, η Κάμπελ είχε παραδεχτεί την ενοχή της για την επίθεση σε βοηθό της για την οποία κατηγορήθηκε στο Τορόντο. Η κοπέλα είχε καταθέσει ότι το μοντέλο την είχε χτυπήσει με τον κινητό της τηλέφωνο στο κεφάλι.
Αρκετές ακόμη πρώην υπάλληλοί της την έχουν μηνύσει για βίαιη συμπεριφορά. Μερικές από αυτές τις υποθέσεις τακτοποιήθηκαν ήσυχα με συμφωνία των δύο πλευρών.
Γιατί λοιπόν αντιδρούσε έτσι, και πώς ξέρουμε εμείς ότι δεν θα το ξανακάνει στο μέλλον; Θέλει να μάθει το "Live".
"Αυτό που συνέβη στο παρελθόν ότι το παράκανα τόσο με τη δουλειά που στο τέλος έκανα κακό στον εαυτό μου. Τώρα, έχω σταματήσει τα πάρτι, αλλά και την εξαντλητική δουλειά και προσέχω περισσότερο εμένα. Κατάφερα να πείσω τον εαυτό μου ότι στην πραγματικότητα, δεν χάνω κάτι αν δεν είμαι παρούσα σε όλα τα events. Δουλεύω σκληρά για δέκα μέρες, και μετά ξεκουράζομαι για μία εβδομάδα. Έτσι τα καταφέρνω. Και έτσι θα συνεχίσω".
Μία άλλη πλευρά της ώριμης πια Ναόμι, είναι αυτή της φιλανθρωπίας, κομμάτι της οποίας είναι η σχέση της με τον Νέλσον Μαντέλα (Nelson Mandela).
"Τον γνώρισα το 1992", θυμάται η ίδια. "Και ξεκινήσαμε να δουλεύουμε σε ένα πρόγραμμα για τα παιδιά τον αμέσως επόμενο χρόνο. Ήταν η πρώτη φορά που αισθάνθηκα ότι έκανα κάτι χρήσιμο. Το να δίνω κάτι σε παιδιά που δεν είχαν τη δική μου τύχη, ήταν κάτι σπουδαίο. Είμαι όμως πολύ προστατευτική απέναντί τους. Δεν υπάρχει περίπτωση -για παράδειγμα- να πάω με κάμερες όταν πάω να τους δω. Δεν τους χρησιμοποιώ για διαφήμιση δική μου, είναι πολύ σημαντικό αυτό που κάνουμε".
Η σχέση της με τον "επίτιμο παππού" της, Μαντέλα, έπαιξε σημαντικό ρόλο στη γενικότερη αλλαγή της. "Δεν με μαλώνει ποτέ", λέει. "Επιμένει όμως πάντα να συνεχίζω μπροστά και να μην αφήνω τα λάθη μου να με πηγαίνουν πίσω".
Και η "νέα της ζωή" δε σταματά εκεί. Ύστερα από πρόταση της γυναίκας του Βρετανού πρωθυπουργού Γκόρντον Μπράουν (Gordon Brown), Σάρα (Sarah), η οποία μάλιστα θεωρεί τη Ναόμι μέλος της πολύ στενής της οικογένειας, το μοντέλο έγινε παγκόσμια πρέσβειρα για τη Συμμαχία της Λευκής Κορδέλας (White Ribbon Alliance). Πρόκειται για μια φιλανθρωπική ομάδα που εστιάζει τις προσπάθειές της στην πρόληψη θανάτων κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και της γέννας στις αναπτυσσόμενες χώρες.