Από τον ΔΗΜΗΤΡΗ ΜΑΥΡΙΔΗ


Ένα παιχνίδι της μοίρας είναι αρκετό να αλλάξει δύο ζωές και το περιβάλλον δύο εντελώς διαφορετικών ατόμων, του πάμπλουτου Ορέστη και του φτωχού Πέτρου, τους οποίους ενσαρκώνει στη νέα σειρά «Μια στιγμή δυο ζωές» ο ταλαντούχος και πολύ ειλικρινής Γιάννης Παπαζήσης. Μιλήσαμε μαζί του και διαπιστώσαμε από πρώτο χέρι ότι δεν αντιμετωπίζει κανενός είδους σύγχυση ταυτότητας.

Θέλω να ξεκινήσουμε με τη νέα σειρά στην οποία πρωταγωνιστείς. Πώς είπες το «ναι» σε μια καθημερινή σειρά;

«Η σειρά αυτή είναι ένας παράξενος συνδυασμός, γιατί παίζει με δύο ιστορίες, η μία είναι δραματική και η άλλη κωμική. Είναι ένας παράξενος συνδυασμός και ένα στοίχημα για την τηλεόραση. Αυτά που μου πρότειναν φέτος ήταν όλα πρωταγωνιστικά και ποιοτικά. Αλλά εγώ είπα το ναι στο συγκεκριμένο ρόλο, γιατί ήταν ιδιαίτερος και είχε για μένα καλλιτεχνικό ενδιαφέρον».

Σε βλέπουμε στη σειρά να κάνεις ένα διπλό ρόλο. Ως Γιάννης Παπαζήσης θεωρείς ότι έχεις περισσότερα κοινά στοιχεία με τον πλούσιο Ορέστη ή με το φτωχό σερβιτόρο Πέτρο;

«Νομίζω ότι προτιμώ το φτωχό, που από τη μια στιγμή στην άλλη γίνεται πλούσιος. Με αυτόν έχω περισσότερα κοινά στοιχεία και στο χαρακτήρα. Είναι πιο ανάλαφρος, με βοηθάει να ξεπερνάω την πίεση που όλοι λίγο πολύ νιώθουμε στη σημερινή εποχή. Γίνεται πιο διασκεδαστικό το γύρισμα μαζί του. Είναι πιο χαρούμενος και αισιόδοξος σαν ρόλος».

Σε προβλημάτισε, τουλάχιστον στην αρχή, όταν σου πρότειναν το ρόλο, ότι οι καθημερινές σειρές στην Ελλάδα είναι αρκετά έως πολύ παρεξηγημένες;

«Δεν με προβλημάτισε καθόλου. Και αυτό γιατί πριν από λίγο καιρό πίστευα κι εγώ ότι οι καθημερινές σειρές δεν έχουν κάποιο καλλιτεχνικό ενδιαφέρον για τον ηθοποιό. Μόλις πήρα το σενάριο όμως, άλλαξα γνώμη. Άλλωστε, το γεγονός ότι οι καθημερινές σειρές δεν είναι παρεξηγημένες το αποδεικνύει και ο κόσμος, αφού σειρές όπως τη Μαρία την άσχημη την παρακολουθούν 1 εκατ. τηλεθεατές κάθε μέρα, ενώ τον Γιούγκερμαν και το Δέκα τα βλέπουν μόλις και μετά βίας 100 χιλιάδες άτομα».

Συμμετέχεις στον «Γιούγκερμαν». Γιατί πιστεύεις ότι δεν έκανε το μεγάλο «μπαμ» φέτος;

«Καταρχήν θεωρώ ότι είναι καταπληκτική σειρά και μακάρι να γυρίζονται πιο συχνά τέτοιες παραγωγές. Απλώς πιστεύω ότι πάσχει από ρυθμό. Δηλαδή, ότι θα έπρεπε να έχει γυριστεί με πιο σύγχρονο ρυθμό. Είναι η εποχή μας, που μας έχει συνηθίσει στην ταχύτητα Είναι αργή η σκηνοθεσία, αλλά δεν φταίει ο Γρηγόρης, ο οποίος είναι καταπληκτικός σκηνοθέτης».

Γενικότερα φοβάσαι τι θα γράψουν για σένα οι τηλεκριτικοί;

«Δέχομαι την κριτική όταν αυτή γίνεται επώνυμα. Δεν φοβάμαι να με κρίνουν. Και καλά και αυστηρά».

Πόσο σε επηρεάζουν τα νούμερα της AGB; Στην πρεμιέρα της σειράς, για παράδειγμα, δεν ήθελες να τα ξέρεις;

«Δεν με αγγίζουν καθόλου τα νούμερα. Στην πρεμιέρα δεν ήθελα καν να μου πουν. Είμαι περισσότερο της άποψης ότι τα νούμερα τα βλέπεις στο δρόμο που κυκλοφορείς. Από τον κόσμο. Από το πόσοι σε χαιρετούν και σε αναγνωρίζουν».

Πριν κάνεις το «Μια στιγμή δυο ζωές» έβλεπες καθημερινές σειρές, π.χ., τη «Μαρία την άσχημη»;

«Δεν βλέπω καθόλου τηλεόραση. Είχα δει κάτι σκηνές, αλλά όχι πολλά πράγματα. Κατάλαβα αμέσως γιατί πολεμήθηκε από κάποιους δημοσιογράφους η Μαρία. Στην Ελλάδα ό,τι έχει επιτυχία το πολεμούν!».

Σε άλλες συνεντεύξεις σου έχεις αφήσει να φανεί ότι δεν τρέφεις και την καλύτερη άποψη για τον Άνθιμο Ανανιάδη

«Εγώ δεν το παίζω ωραίος. Δεν κρίνω κανένα συνάδελφο, γιατί ξέρω ότι ο καθένας κάνει τη δουλειά του. Φοβάμαι, πάντως, ότι θα χάσω αν συγκριθώ με τον Άνθιμο. Δεν είμαι τόσο καλός Τα λέω χιουμοριστικά, γιατί μόνο με χιούμορ μπορώ να ερμηνεύσω τα περί υποτιθέμενης κόντρας μαζί του. Δεν τον ξέρω καν τον άνθρωπο και μακάρι να πάει μπροστά».

Ποιο καθημερινό σίριαλ πιστεύεις ότι άλλαξε το τοπίο σε αυτό που λέμε καθημερινή σειρά; Η «Βέρα στο δεξί» ή η «Λάμψη» του Νίκου Φώσκολου;

«Έχω δει πολύ λίγες σκηνές και από τα δύο. Νομίζω, πάντως, ότι η σειρά που έπαιξε καταλυτικό ρόλο ήταν η Βέρα. Η Λάμψη θεωρείται πιο cult».

Παραλίγο να καβαλήσω το καλάμι

Αν δεν γινόσουν ηθοποιός, τι θα ήθελες να γίνεις;

«Δεν θα μπορούσα να γίνω τίποτα άλλο. Νομίζω ότι είμαι τόσο άχρηστος, που δεν θα μπορούσα να κάνω κάτι άλλο. (Χαμογελάει.) Από μικρός ήξερα ότι το μόνο που δεν θέλω να γίνω είναι δημόσιος υπάλληλος. Είμαι ένας άνθρωπος που δεν θέλω να περιορίζομαι από τίποτα. Θέλω ελευθερία».

Γράφεις και σενάρια;

«Ναι, γράφω αρκετά πράγματα. Αλλά δεν με ενδιαφέρει καθόλου να γράψω τηλεοπτική σειρά. Δεν μπορώ να γράψω σε μεγάλη χρονική διάρκεια. Αυτά που γράφω μου κάνουν περισσότερο για ταινίες και έχουν μια δόση σάτιρας. Απλά, καθημερινά πράγματα που σε κάνουν και γελάς».

Ελπίζεις ότι κάποια στιγμή μπορεί να υλοποιηθεί;

«Ναι, μακάρι να το δω κάποια στιγμή στη μεγάλη οθόνη. Είναι ωραίο πράγμα να γράφεις. Ένας μεγάλος δάσκαλος για μένα μου είχε πει ότι το μεγαλύτερο εργαλείο ενός ηθοποιού είναι ένα μολύβι και ένα χαρτί».

Σίγουρα έκανες το μεγάλο «μπαμ» με τη «Λούφα και παραλλαγή». Ο Γιάννης εκείνης της ταινίας πόσο έχει αλλάξει μέχρι σήμερα, που πρωταγωνιστεί σε μια καθημερινή σειρά;

«Αυτά τα δύο χρόνια που έχουν μεσολαβήσει έχω μεγαλώσει. Νιώθω πιο ώριμος».

Αισθάνθηκες κάποια στιγμή ότι καβαλάς το καλάμι;

«Δεν επέτρεψα στον εαυτό μου να κάνει το λάθος να πάρουν τα μυαλά μου αέρα από την αρχή κιόλας, με το μεγάλο μπαμ της Λούφας, γιατί, αν είχε γίνει, δεν θα μπορούσα να πραγματοποιήσω τα όνειρά μου Συμφωνώ, πάντως, ότι είναι πολύ εύκολο για κάποιον ηθοποιό που έχει γνωρίσει την επιτυχία γρήγορα να πάρει το καλάμι και να μην ξέρει πού να το παρκάρει».

Δεν θα παντρευτώ ποτέ!

Πιστεύεις στο θεσμό του γάμου;

«Δεν πιστεύω στο γάμο ως θεσμό. Ένα ζευγάρι μπορεί να είναι πολύ ευτυχισμένο και χωρίς να έχει παντρευτεί. Δεν πιστεύω στο εμπορικό κομμάτι της εκκλησίας. Δεν χρειάζεται να πας στην εκκλησία για να βρεις την ευτυχία. Το μοναδικό έθιμο που γούσταρα και υπήρχε σχετικά με το γάμο ήταν αυτό που κρεμούσαν πεντοχίλιαρα στο γαμπρό. Το καταργήσανε, όμως, γαμώτο».

Θα παντρευτείς κάποια στιγμή τη Βανέσα Αδαμοπούλου;

«Χλομό το κόβω. Αφού σας είπα για το γάμο».

Μήπως αλλάξεις τις απόψεις σου αυτές όταν γίνεις μπαμπάς;

«Όχι, σε καμία περίπτωση».

Έχεις συμφιλιωθεί με το γεγονός ότι τρέχουν οι παπαράτσι και οι δημοσιογράφοι από πίσω σου σε όποιο κλαμπ κι αν διασκεδάζεις με την αγαπημένη σου;

«Καλά κάνουν οι δημοσιογράφοι. Αυτή είναι η δουλειά τους. Παγκοσμίως υπάρχει και κίτρινος Τύπος και πράσινος και άσπρος. Κι εγώ είμαι ανάλογα με τις μέρες μου. Αν έχω ξυπνήσει στραβά, θα θυμώσω αν έρθουν και μου μιλήσουν».

Είσαι ζηλιάρης στις ερωτικές σου σχέσεις;

«Έχω τη ζήλια που έχει κάθε άντρας με την αγαπημένη του. Στα όρια του λογικού. Νομίζω ότι δεν παρεκτρέπομαι».

Πιστεύεις ότι οι άντρες δεν κλαίνε, όπως λέει ο λαός, ή όλα αυτά είναι μύθος;

«Και βέβαια κλαίνε. Εγώ, να σου πω την αλήθεια, κλαίω συνέχεια».

Θα συγχωρούσες την απιστία σε μια σχέση;

«Όχι, και είμαι κάθετος σε αυτό».

Έχεις χτυπήσει ποτέ γυναίκα;

«Έχω χτυπήσει όταν ήμουν στο Λύκειο μια κοπέλα με την οποία είχα σχέση τότε. Και σαφώς έχω φάει κι εγώ τις σφαλιάρες μου».

Οσα δεν ξέρετε για τον Γιάννη:

• Από 12 ετών δούλευε στην οικοδομή κάθε καλοκαίρι με τον πατέρα του, στη Δράμα.
• Η πρώτη φορά που έκανε σεξ ήταν στη Β Γυμνασίου πίσω από μια γεννήτρια σε ένα καλοκαιρινό κλαμπ.
• Κατέβηκε από τη Δράμα με 30.000 δρχ. στην τσέπη για να δώσει εξετάσεις στο Εθνικό Θέατρο. Τελικά, πέρασε και κέρδισε και υποτροφία.
• Έχει «χτυπήσει» ήδη έξι τατουάζ στο σώμα του.
• Στο σχολείο ήταν πρόεδρος της τάξης, αλλά και του 15μελούς συμβουλίου των μαθητών.
• Θεωρεί ότι έχει μεγαλύτερο ταλέντο στο ποδόσφαιρο.
• Για μια περίοδο, μάλιστα, έπαιζε και στα ερασιτεχνικά της Δόξας Δράμας.