Γνώρισε τη σύζυγό του Μελίνα Παιωνίδου όταν την είχε καθηγήτριά του στη σχολή. Και την ερωτεύτηκε παράφορα. Ο Χρήστος Σπανός δηλώνει καψούρης με τη γυναίκε της ζωής του είναι πάντα στο πλευρό της κόρης τους Μαρίνας Σπανού που πια χαράζει τον δικό της δρόμο στον χώρο της μουσικής και του τραγουδιού και αποκαλύπτει άγνωστές πτυχές του εαυτού του μιλώντας στην εκπομπή «Καλύτερα Αργά» της οποία δηλώνει φανατικός τηλεθεατής.
-Είχες καλές σχέσεις με τους γονείς σου;
«Κοίταξε να δεις, για την εποχή είχα καλές σχέσεις αλλά όχι τη σχέση που θα ήθελα, δηλαδή οι γονείς μου με αγαπάγανε, ο μπαμπάς μου έχει φύγει, αλλά δεν ήταν η γενιά που το εξέφραζε, το θεωρούσαν αυτονόητο. Γι αυτό ένας λόγος που κάνω αυτή τη δουλειά είναι επειδή αναζητώ την αποδοχή. Όλοι οι άνθρωποι το χρειαζόμαστε αυτό, να μας αγαπάνε»
-Βλέπεις τηλεόραση;
«Όχι πολύ… Βλέπω κυρίως στο ίντερνετ και πλατφόρμες. Στην τηλεόραση βλέπω κυρίως συντενεύξεις, τις δικές σου τις έχω δει όλες…»
-Ωραίο να ξέρω ότι έχω φανατικό τηλεθεατή. Δεν πρέπει να βλέπεις να ξέρεις τι γίνεται; Γιατί είναι πολλά τα σήριαλ…
«Ό περισσσότερος κόσμος δεν βλέπει στην τηλεόραση πια, το βλέπει μετά στο ιντερνετ. Εγώ τη συγμομέτρηση μιας σειράς τη βλέπω στον δρόμο. Από τον κόσμο. Έτσι καταλαβαίνω αν μια σειρά πάει καλά ή όχι. Γιατί τα νούμερα τηλεθέασης είναι λίγο πολύ ίδια για ολους»
-Ακούς ωραία πράγματα…
«Σε γενικές γραμμές ναι. Τώρα τελευταία παίρνω και σχόλια από νέα παιδιά λόγω της Μαρίνας και το ωραιότερο σχόλιο που έχω ακούσει είναι ότι θα ήθελα ο μπαμπάς μου να είναι σαν και σένα.. Για μένα είναι ένα ευαίσθητο σημείο αυτό»
-Τι δεν ξέρουμε για σένα και δεν μπορούμε να φανταστούμε;
«Είμαι λίγο αρρωστοφοβικός, αν σε δω να βήχεις, δεν θα σου πιάσω το χέρι. Αν έχω μια ενόχληση, πρώτα θα σκεφτώ ότι έχω κάτι πολύ σοβαρό, ότι… κάτι τρέχει. Έμπαινα στο internet και μου το έκοψε ένας φίλος παθολόγος. Τώρα ρωτάω τη μελίνα μου λέει «δεν έχεις τίποτα» και αυτό είναι… Μεγαλώνοντας, έρχονται μαύρες σκέψεις. Ναι μεν φαίνεται ότι είμαι αισιόδοξος και χαμογελαστός, αλλά έχω μαυρίλες και τις παλεύω»
-Με δύο κορίτσια στο σπίτι και η γυναίκα σου καλλιτεχνικός άνθρωπος και η κόρη σου… Συνεχίζεις να επιβλέπεις την καριέρα της;
«Ήμασταν μια ομάδα, τρία άτομα. Συζητήσεις, απορίες, σοβαρές αποφάσεις. Ο ένας τα μοιράζεται με τον άλλο. Αν αυτό λέγεται επίβλεψη…. »
-Πολλά ζευγάρια περνάνε μια κρίση, τα έχεις πει γενικά, είσαι καψούρης;
«Ναι είμαι, ήμουν σίγουρος από την αρχή ότι είμαι καψούρης και όταν πια ήμασταν μαζί ήξερα ότι είναι η γυναίκα της ζωής μου. Εκείνη στην αρχή μου έριξε χυλόπιτα….»
-Ποτέ δεν παράσατε κρίση;
«Περνάς κρίσεις σαν ένα ζευγάρι, όχι γερές. Δεν μου πέρασε ποτέ απ’ το μυαλό να φύγω, αλλά κάποια στιγμή της είπα "πώς με αντέχεις;". Όταν τα παιδιά είναι μικρά, χάνεις το balance. Αν αγαπάς τον άλλο κι αν η ζωή εξελίσσεται παράλληλα, νιώθεις ελεύθερος. Εγώ από την πρώτη στιγμή ένιωσα ελεύθερος»
-Γιατί της το είπες αυτό;
«Γιατί είμαι λίγο στο 100 σε όλα. Στη χαρά, στη θλίψη… Για κανά δίλεπτο και μου περνάει…Τώρα το ξέρει κι εκείνη καλά. Αν με δει έτσι μ’ αφήνει και μου περνάει»
