Από τον ΔΗΜΗΤΡΗ ΣΤΑΜΑΤΙΟΥ

Ένα κορίτσι χαμηλών τόνων, διακριτικό, που με την ευγενική του παρουσία, αλλά και το ταλέντο του έχει καταφέρει να... κλέψει τις εντυπώσεις. Η Ιζαμπέλα Κογιεβίνα ανήκει στη νέα γενιά των ηθοποιών, που η καλλιτεχνική της παρουσία μας υπόσχεται πολλά. Με αφορμή τη συμμετοχή της στο «Κάρμα» του ΑΝΤ1, μιλήσαμε μαζί της, όχι μόνο για την επαγγελαμτική της πορεία, αλλά και για το γάμο-έκπληξη που έκανε πριν από λίγους μήνες.

Λοιπόν, να υποθέσω πως η φετινή σου συνεργασία με τον ΑΝΤ1 προέκυψε εντελώς... καρμικά;

«Εντελώς, έχεις απόλυτο δίκιο (Γέλια.). Και δεν σου κρύβω πως φοβήθηκα αρχικά να πω το "ναι" στο "Κάρμα"».

Το φοβήθηκες;

«Ναι, γιατί δεν ήξερα αν θα μπορούσα να αντεπεξέλθω σε όλο αυτό όπως πρέπει. Στην πορεία, όμως, είπα να το πάρω πιο? ψύχραιμα και να το τολμήσω και είμαι πολύ χαρούμενη που βρίσκομαι τελικά σε αυτή τη δουλειά».

Ποια είναι η μεγαλύτερη δυσκολία που έχεις αντιμετωπίσει μέχρι τώρα;

«Το να αποδείξω σε κάποιους ανθρώπους τι αξίζω και τι μπορώ να καταφέρω στην αρχή, που δεν με ήξερε κανείς. Θέλει ψυχραιμία για να το αντιμετωπίσεις όλο αυτό και, φυσικά, και πίστη στον εαυτό σου».

Εκτός από το ταλέντο, ποιο άλλο είναι το πολυτιμότερο «όπλο» στα χέρια ενός νέου ηθοποιού;

«Εννοείται η εμπειρία... Γιατί και ταλέντο να έχεις, αν δεν έχεις την εμπειρία, αυτό το ταλέντο μπορεί και να μην μπορείς να το διαχειριστείς σωστά και να το καταστρέψεις. Η εμπειρία και το ταλέντο είναι δύο πολύτιμα εφόδια».

Είσαι ένα κορίτσι χαμηλών τόνων, διακριτικό, που δεν του αρέσει να προκαλεί. Σε αυτόν το χώρο μπορούν να υπάρξουν και οι πιο low profile άνθρωποι;

«Πρώτα απ’ όλα σ’ ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Όμως, ξέρεις κάτι; Εγώ έτσι έχω μεγαλώσει, αυτός είναι ο χαρακτήρας μου, τι να κάνω, να τον αλλάξω; Δεν λέω... και τα πιο άτακτα και τα πιο "κακά παιδιά" είναι γοητευτικά και καμιά φορά οι αταξίες τους τους κάνουν ξεχωριστούς. Όμως, εγώ άτακτο παιδί δεν μπορώ να γίνω. Έτσι, θέλω να πιστεύω πως σε αυτόν το χώρο μπορούμε να συνυπάρξουμε και οι δύο κατηγορίες μια χαρά».

Έχουμε διαμορφώσει αυτή την εικόνα για σένα βλέποντάς σε στην τηλεόραση και διαβάζοντας κάποιες συνεντεύξεις σου.

«Νομίζω πως ό,τι ακριβώς φαίνεται, αυτό ακριβώς είμαι. Άλλωστε, ποτέ δεν τα έχω καταφέρει να κρύψω κάποια πράγματα για μένα. Είμαι ένας άνθρωπος που ο άλλος καταλαβαίνει αμέσως τι άνθρωπος είμαι. Διαβάζομαι εύκολα, πώς το λένε... (Γέλια.). Αυτή είναι η προίκα που έχω πάρει από το σπίτι μου και αυτή η προίκα, ξέρεις, σε ακολουθεί για πάντα. Ποτέ δεν καταφέρνεις ?καλώς ή κακώς? να την αφήσεις πίσω σου».

Τι σε χαρακτηρίζει;

«Το ότι είμαι πεισματάρα, επίμονη και παρορμητική».

Τι αγαπάνε οι φίλοι σου και οι δικοί σου άνθρωποι σ’ εσένα;

«Νομίζω την αυθεντικότητά μου».

Και τι τους εκνευρίζει;

«Ωραία ερώτηση αυτή (Γέλια.). Το ότι κάνω ακατάπαυστα κριτική. Έχω άποψη για τα πάντα και δεν αφήνω τίποτα να πέσει κάτω έτσι, απαρατήρητο και ασχολίαστο (Γέλια.)».

Το έχω ακούσει αυτό, είναι αλήθεια;

«Εντελώς. Τα πάντα τα κανόνισε ο καλός μου κι εγώ ήμουν ανυποψίαστη. Στον κόσμο μου κανονικά (Γέλια.). Πήγαμε, υποτίθεται, ένα ταξιδάκι για να χαλαρώσουμε και βρεθήκαμε στη Σύρο, όπου είδα μπροστά στα μάτια μου οργανωμένο απίστευτα ένα γάμο στο πανέμορφο δημαρχείο του νησιού και με καλεσμένους μάλιστα τους πιο δικούς μας ανθρώπους! Έτσι, δεν μπήκα καν στη διαδικασία να σκεφτώ απολύτως τίποτα. Άλλωστε, ποτέ δεν έχω σκεφτεί στη ζωή μου τι κάνει καλό και τι όχι στην εικόνα μου, από τη στιγμή που θέλω και αποφασίζω να κάνω κάτι».

Αυτός ο γάμος-έκπληξη ήρθε έπειτα από πολλά χρόνια σχέσης;

«Με τον Τάσο ήμασταν μαζί μόνο ένα χρόνο. Δεν είχαμε τη σχέση της μίας αιωνιότητας και μίας μέρας (Γέλια.) Παρ’ όλα αυτά, όμως, γνωριζόμασταν χρόνια, γιατί ήμασταν συμμαθητές από το σχολείο».

Αυτός ο γάμος τι σήμαινε για σένα;

«Ήταν ό,τι πιο γλυκό έχει συμβεί στη ζωή μου. Γλυκό και συγκινητικό. Γιατί ήταν μια πράξη με την οποία ο αγαπημένος μου μου απέδειξε πάνω απ’ όλα πόσο σίγουρος ήταν για μένα».

Ανήκες στην κατηγορία των γυναικών που από μικρές ονειρεύονται το γάμο; Ονειρευόσουν την ημέρα που θα ανέβαινες τα σκαλιά της εκκλησίας με το νυφικό;

«Ειλικρινά, δεν ονειρευόμουν ποτέ το γάμο. Δεν ήμουν ποτέ από τα κοριτσάκια εκείνα που ανυπομονούν να ντυθούν νυφούλες. Ακόμα και τώρα που ήμασταν μαζί με τον Τάσο δεν συζητούσαμε ποτέ το γάμο. Απλώς κάποια στιγμή του είχα πει πως, αν μείνω έγκυος, θα κάναμε έναν πολιτικό γάμο».

Σου έχει λείψει καθόλου όλο αυτό το διάστημα που είσαι παντρεμένη η εργένικη ζωή; Σου έχει λείψει η ελευθερία σου;

«Όχι, δεν έχω αισθανθεί έτσι. Η αλήθεια είναι πως, όταν αισθάνεσαι έτσι ή όταν αντιμετωπίζεις το γάμο σαν δέσμευση, τότε ξεκινούν τα προβλήματα. Εάν αντιμετώπιζα το γάμο σαν περιορισμό, δεν θα τον έκανα ποτέ. Ο περιορισμός με τρελαίνει».

Τι άλλο δεν αντέχεις;

«Το ψέμα, τη διπροσωπία και τη μιζέρια».

Και τι σε γοητεύει στον άλλο;

«Η γενναιοδωρία, η ευφυΐα και η αξιοπρέπεια».

Τα ίδια πράγματα σε γοήτευσαν και στον Τάσο;

«Ναι, κυρίως η ευφυΐα του».

Σπανίζουν οι ευφυείς άνθρωποι σήμερα;

«Φυσικά και σπανίζουν. Ζούμε στην εποχή της ανοησίας».

Άρα, λοιπόν, ο γάμος δεν σκοτώνει τον έρωτα.

«Όχι, δεν σκοτώνει ο γάμος τον έρωτα. Τον έρωτα τον σκοτώνουν μόνο οι άνθρωποι. Οι άνθρωποι, η ρουτίνα και η καθημερινότητα».

Έχεις αισθανθεί τυχερή για ό,τι έχεις καταφέρει μέχρι τώρα, που κάνεις τα πρώτα σου βήματα;

«Εννοείται... Πιστεύω ακράδαντα πως μέχρι τώρα έχω την τύχη με το μέρος μου και θέλω να πιστεύω πως θα εξακολουθήσω να την έχω (Γέλια.). Αρχικά πίστευα πως αν δεν είσαι στο κύκλωμα, πως αν δεν έχεις επαφές με ανθρώπους αυτού του κυκλώματος, είναι αδύνατον να τα καταφέρεις. Ευτυχώς, έκανα λάθος. Εγώ που δεν είχα καμία απολύτως επαφή με αυτόν το χώρο, που δεν είχα κανέναν είτε στην οικογένειά μου είτε στον κύκλο μου που να έχει επαφή με τον κόσμο του θεάτρου και της τηλεόρασης, τα κατάφερα. Τα κατάφερα να μπω και θεωρώ πια πως, αν κάνεις την αρχή και δώσεις τα σωστά δείγματα, σου ανοίγονται και οι πρώτες πόρτες».

Είσαι ένα νέο ωραίο κορίτσι, που βρίσκεσαι στην αρχή της καριέρας σου και παρ’ όλα αυτά το... τόλμησες και πριν από λίγους μήνες παντρεύτηκες. Δεν μπήκες στο δίλημμα για το αν ένας γάμος αυτή τη στιγμή θα σε κρατούσε πίσω;

«Πρώτον, είμαι παρορμητική, όπως σου εξήγησα, και, δεύτερον, δεν αντιμετώπισα τέτοιου είδους διλήμματα, γιατί απλούστατα ο γάμος μου ήταν έκπληξη ακόμα και για μένα».

Το «Κάρμα» ήταν η μεγάλη ευκαιρία που περίμενες;

«Δεν ξέρω αν είναι για μένα η μεγάλη ευκαιρία που περίμενα, γιατί δεν αντιμετωπίζω έτσι τα πράγματα. Δεν είμαι υπέρ των μεγάλων "μπαμ". Είμαι τύπος των σταδιακών πραγμάτων και του σιγά σιγά, για να προλαβαίνεις να συνειδητοποιήσεις τι σου συμβαίνει. Τα γρήγορα είναι επικίνδυνα».

Αν δεν βλέπεις το «Κάρμα» σαν μεγάλη ευκαιρία, το βλέπεις σαν στοίχημα;

«Είναι στοίχημα. Βάζω συνέχεια στοιχήματα με τον εαυτό μου».