Από την ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΧΡΙΣΤΑΚΟΠΟΥΛΟΥ


Δεν πηγαίνει σε τηλεοπτικές εκπομπές, δεν δημοσιοποιεί την προσωπική του ζωή, δεν «σκύβει ποτέ τη μέση» εν ονόματι της δημοσιότητας και γενικά αρνείται πεισματικά να μπει στο παιχνίδι της ανακύκλωσης των TV idols. Ο πιο «μυστικοπαθής» Έλληνας ηθοποιός, ο Νίκος Γαλανός, αποκαλύπτεται μέσα από την αποκλειστική συνέντευξη που παραχώρησε στο ΛΟΙΠΟΝ.

Μπαίνοντας ένα βροχερό απόγευμα στο αγαπημένο του μπιστρό μοιάζει περισσότερο με δυναμικό επιχειρηματία που ετοιμάζεται να κολλήσει τον πελάτη του στον τοίχο, παρά με ηθοποιό που πάει για συνέντευξη. Απόμακρος αν και όχι σνομπ, απόλυτα ήρεμος, συγκροτημένος, δηκτικός σχολιαστής των κακώς κειμένων της εποχής μας και γεμάτος αυτοπεποίθηση, θα μπορούσε να σου δημιουργήσει αμηχανία αν το ύφος του δεν συνοδευόταν από ένα ζεστό γέλιο. Όμως, θα σου απαντήσει και κοφτά θα το έλεγα σπάνια καθαρότητα, αν κάνεις την παρατήρηση ότι κρατάει τον τίτλο του διαχρονικού ζεν πρεμιέ που γοητεύει ακόμη τις γυναίκες: «Στην ηλικία μου; Εγώ τώρα είμαι 62 χρόνων. Αυτό να το γράψεις!».

Με αξιοθαύμαστη σταθερότητα βρίσκεσαι μόνιμα στις πρώτες γραμμές του χώρου σου, αλλά και στις καρδιές των γυναικών. Όπως τα πρώτα χρόνια, που σε κυνηγούσαν για ένα αυτόγραφο

«Δεν έχω μείνει στο τότε μου, όταν σταματούσαν τα λεωφορεία και έβγαιναν οι φαν έξω για να δουν το περίεργο θηρίο που λέγεται Γαλανός ή για να ζητήσουν αυτόγραφο και να με αγκαλιάσουν. Εγώ βλέπω το τώρα μου και όσοι ηθοποιοί της γενιάς μου συνεχίζουν να ζουν στο παραμύθι του παρελθόντος τους είναι δυστυχισμένοι».

Δεν σε φοβίζει το θέμα της ηλικίας

«Είμαι 62 ετών και όχι μόνο δεν κρύβω την ηλικία μου, αλλά μου αρέσει κιόλας να τη λέω. Οι άνθρωποι δεν πρέπει να μιλάμε για τα αληθινά και ουσιαστικά πράγματα με τζιριτζάντζουλες».

Είναι γνωστό ότι πολλές φορές έχεις απαξιώσει με άρνησή σου τις προτάσεις να εμφανιστείς σε τηλεοπτικές εκπομπές ή να δώσεις συνεντεύξεις σε περιοδικά. Άλλοι θα καίγονταν για μια τέτοια πρόσκληση.

«Δεν δίνω συνεντεύξεις. Δεν είμαι σνομπ, αλλά δεν μου αρέσουν οι στυγνές, ούτε οι τυπικές συνεντεύξεις, γι αυτό έχω απορρίψει κάποια περιοδικά και εκπομπές, επειδή πολλές φορές από την κακή χρήση που κάνουν σε μια προσωπικότητα μπορεί να την ισοπεδώσουν».

Κάνεις σχέδια στη ζωή σου;

«Δεν κάνω ποτέ σχέδια για το μέλλον ούτε και τώρα που μιλάμε, γιατί δεν μου αρέσουν. Είναι λόξα μου και τα σχέδιά μου πλησιάζουν το χρονικό διάστημα της μίας μέρας μόνο ή το πολύ της μίας εβδομάδας».

«Σήμερα είμαστε μαζί, αύριο δεν είμαστε»

Έγινες περισσότερο γνωστός όταν έπαιξες τον αγαπημένο της Αλίκης Βουγιουκλάκη στο φιλμ «Αστείο κορίτσι», που είχε μεγάλη επιτυχία και δικαιώθηκε η Τζένη Καρέζη, η οποία ήταν η πρώτη που ανίχνευσε το ταλέντο σου και σε έβγαλε στο θέατρο. Υπήρξες τόσο τυχερός «κατά τύχη»;

«Παρακολούθησα μια θεατρική πρόβα της Τζένης τελείως άγνωστος τότε και ζήτησε το τηλέφωνό μου. Την άλλη μέρα μου τηλεφώνησε λέγοντας έλα, σε θέλω στη δουλειά. Έτσι ξεκίνησε η ιστορία και με έβγαλε στο θέατρο το 67. Ήμουν ο αγαπημένος της Τζένης και του Κώστα και ως βασικός συνεργάτης τους δούλεψα αρκετά χρόνια μαζί τους. Το 68 έκανα την πρώτη μου κινηματογραφική δουλειά ως πρωταγωνιστής με τη Φίνος Φιλμ στην ταινία του Νίκου Φώσκολου Η λεωφόρος του μίσους. Τότε ο Φίνος μου έκανε ένα αποκλειστικό συμβόλαιο για έξι χρόνια. Όταν το 71 η Αλίκη Βουγιουκλάκη σταμάτησε να δουλεύει κινηματογραφικά με τον Δημήτρη Παπαμιχαήλ, με πήρε ως παρτενέρ της και κάναμε το φιλμ Αστείο κορίτσι».

Τι συνέβη όμως και μετά από τόσα χρόνια συνύπαρξης και μεγάλων επιτυχιών με το θίασο Καρέζη - Καζάκου έλυσες τη συνεργασία σου μαζί τους;

«Η ζωή τα έχει αυτά, σήμερα είμαστε μαζί, αύριο δεν είμαστε. Το ίδιο και στο θέατρο. Θα σου προκύψουν και άλλες συνεργασίες. Η Αλίκη μου πρότεινε να συνεργαστούμε και θεατρικά και όταν χώρισε με τον Δημήτρη, εγώ συνέχισα να είμαι μαζί της».

Βρίσκω ότι είναι λίγο άχαρο να παίζεις συνέχεια το ρόλο του νεαρού όμορφου πρωταγωνιστή.

«Ναι. Οι ρόλοι του ζεν πρεμιέ είναι γλυκανάλατοι Σ αγαπώ, μ αγαπάς. Για μένα η ουσία δεν είναι να είσαι ο ωραίος πρωταγωνιστής, υπάρχουν δεύτεροι και τρίτοι ρόλοι που είναι πολύ ενδιαφέροντες και χαίρομαι που μπορώ να τους παίξω τώρα».

Έχεις διαγράψει μια μεγάλη θεατρική πορεία, παίζοντας παράλληλα σε επιτυχημένες ταινίες, αλλά και στην τηλεόραση

«Έχω παίξει 45 θεατρικά έργα και έχω πάρει μέρος σε 30 κινηματογραφικές ταινίες. Συνεργάστηκα επίσης για 4 χρόνια με το θίασο Μυράτ - Ζουμπουλάκη, με τη Ρουσσέα στο Θέατρο Μουσούρη, με το Εθνικό θέατρο, με το ΚΘΒΕ και με πολλά ΔΗΠΕΘΕ».

«Η τηλεόραση μας έχει κάνει ζημιά»

Τι είναι «ξένο» για το χώρο σου και σε προβληματίζει;

«Κάποιοι που πριν από πέντε χρόνια έκαναν το φωτομοντέλο, το μανεκέν ή μπορεί να τραγουδούσαν και λιγάκι και ξαφνικά είπαν θα γίνω κι εγώ ηθοποιός».

Αποκλείεται δηλαδή ένα μοντέλο να «το έχει»;

«Τα παιδιά που βγήκαν χθες από ένα σεμινάριο δραματικής τέχνης είναι πολύ εύκολο να παρασυρθούν και να νομίσουν ότι κάτι είναι, ότι κάτι έγιναν ή ότι κάτι μπορούν να γίνουν. Δεν είναι δραματική σχολή τα σεμινάρια που έχουν περάσει σαν μόδα στην Ελλάδα και σε έξι μήνες βγάζουν τον ηθοποιό».

Στην τηλεόραση δηλαδή παρελαύνουν μόνο ψώνια;

«Ένα τεράστιο μέρος της ελληνικής κοινωνίας είναι ψώνια. Κάποιοι καλλιτέχνες ή αναγνωρίσιμοι βρίζουν τα κανάλια και τους δημοσιογράφους, αλλά τρέχουν όταν τους ξανακαλέσουν και γίνονται γελοίοι. Δεν προβληματίζονται αν τους κοροϊδεύουν, αρκεί να τους δει στο γυαλί ο κουμπάρος και ο γείτονας».

Ποια είναι τα «απογειωμένα καλάμια» που ενοχλούν περισσότερο;

«Κάποια νέα παιδιά ευτυχώς λίγα που υποδύθηκαν το θυρωρό ή κάποιον που κουβαλάει καφάσια και έχουν έπαρση, γιατί νομίζουν ότι κάτι έγινε Αν έχουν δε και κάποιο δημοσιογράφο που θα τους κάνει τις δημόσιες σχέσεις και θα τους βάλει και τη φωτογραφιούλα τους στο περιοδικό, τότε νιώθουν ξαφνικά ότι έγιναν φιρμάκια. Πρέπει να κάνουν καλές δημόσιες σχέσεις, πολύ σκύψιμο της μέσης, φιλάκια και πολλές αγκαλίτσες, γιατί αλλιώς τους τρώει το μαύρο σκοτάδι».

Το ερωτικό «δόντι» πάντα δεν έπαιζε ρόλο για την «επικαιρότητα» κάποιων ηθοποιών;

«Ναι, γι αυτό και υπάρχουν πολλοί ατάλαντοι μοδάτοι ηθοποιοί, οι οποίοι όχι μόνο επιβιώνουν, αλλά ελέγχουν και την πιάτσα. Γι αυτό η επικαιρότητά τους πρέπει να ελέγχεται. Όμως, αυτό που διαφοροποιεί τη δική μου γενιά είναι ότι πως εάν ένα άτομο περνούσε στο χώρο μέσα από τέτοιες διαδικασίες και δεν τα έλεγε, έσβηνε μέσα στο χρόνο».

Η τέχνη και η τηλεόραση δεν μπορούν να έχουν μια δημιουργική συνάντηση που να οδηγήσει σε εποικοδομητική έμπνευση;

«Όχι. Εξάλλου, υπάρχουν και οι παρέες. Είναι γεγονός. Κάποιοι ηθοποιοί που γράφουν σενάρια για σίριαλ παράγουν οι ίδιοι το προϊόν, κρατάνε τον πρωταγωνιστικό ρόλο για τον εαυτό τους και εκ των προτέρων γνωρίζουμε όλοι πολύ καλά ποιους άλλους ηθοποιούς θα δούμε στην ουρά τους».

Ποια είναι η συμβουλή σου στους νέους ηθοποιούς;

«Ο χρόνος είναι αδίστακτος δολοφόνος και μας βάζει όλους στο περιθώριο, γι αυτό ο ηθοποιός όσο νόστιμος ή μεγάλος σταρ και αν είναι, πρέπει από νωρίς να κάνει μια εργασία, έτσι που να προετοιμάζεται γι αυτό που θα έρθει στο μέλλον».

Για τους «στενά ποιοτικούς» ηθοποιούς τι έχεις να πεις;

«Μέσα από το κουλτουριάρικο θέατρο, την κουλτουριάρικη άποψη και το κουλτουριάρικο styling κρύβεται η αταλαντοσύνη, το χαμηλό επίπεδο και οι ανασφάλειες κάποιων ηθοποιών, αλλά και μια επιθετικότητα να επιβιώσουν αυτοί οι άσχετοι, οι αδύναμοι».

Η προσωπική του ζωή
Η προσωπική σου ζωή είναι «σκοτεινή» την προστατεύεις σαν μυστικό. Ο έρωτας τι ρόλο παίζει στη ζωή σου;

«Δεν συμμετέχω σε τέτοιες συνεντεύξεις. Είναι δικαίωμά μου. Δεν μιλάω ποτέ για τα προσωπικά μου. Το μόνο που μπορώ να σου πω είναι ότι δεν είμαι ο άνθρωπος που μπαίνει σε μικροαστικά καλούπια και δεν σχεδιάζω την αυριανή μου μέρα ή τι θα κάνω μετά από 10 χρόνια».

Ο κόσμος πάντα ήταν περίεργος να τα μαθαίνει όλα για τη ζωή των αγαπημένων του ηθοποιών.

«Γιατί θα πρέπει ο θεατής να γνωρίζει με ποια γκόμενα τα έχω, με ποια χώρισα, ποια με κερατώνει, πού έφαγα χθες το βράδυ ή τι παντελόνι φόρεσα και όχι, αν θέλει, να έρθει να με δει στο θέατρο;».

Οι περισσότεροι ηθοποιοί θα έκαναν σαν τρελοί για ένα «σκανδαλάκι». «Αυτό εμένα δεν μου αρέσει. Δυστυχώς, όμως, ακόμη και σοβαροφανείς εκπομπές που τις παρουσιάζουν σημαντικοί δημοσιογράφοι ασχολούνται πολλές φορές με το κουτσομπολιό, που λες μα γιατί κατεβάζει τόσο πολύ το πνεύμα του;. Γιατί πουλάει σου λέει Βλέπεις, λοιπόν, ο κοινωνικός ιστός έχει αλλάξει, αλλά και η αισθητική έχει αλλάξει».