Παρακολουθείς τον εαυτό σου ως θεατής;
«Ναι και μάλιστα πιο ψύχραιμα από ό,τι στο παρελθόν, που δεν μου άρεσε απολύτως τίποτα. Βλέπω τις δουλειές μου όσο μπορώ για να βλέπω το αποτέλεσμα και να καταλαβαίνω τι κάνω».
Τι σε αγχώνει περισσότερο, το παρόν ή το μέλλον, σε ό,τι σε αφορά ως ηθοποιό;
«Το τώρα όχι, γιατί υπάρχει η δυνατότητα να αντιδράσω επιτόπου. Το μέλλον μού δημιουργεί μια αόριστη αγωνία».
Φοβάσαι ότι αν δεν είσαι κάθε χρόνο στην τηλεόραση ή στο θέατρο, θα σε ξεχάσει ο κόσμος;
«Μήπως δεν ξαναβρώ δουλειά; Μήπως χάσω τη σειρά μου; Αν κάνεις μια κακή δουλειά, είναι χειρότερο. Θα σε θυμάται αρνητικά το κοινό. Τώρα που παίζω στην τηλεόραση δεν νομίζω ότι ο κόσμος ξυπνάει και κοιμάται με το "ντέρτι" το δικό μου. Η σοουμπίζ μου ακούγεται μια μπούρδα!».
Έχεις αυτό που λέμε... φτάσει;
«Δεν έχει τέρμα, ευτυχώς».
Διαβάζεις συνεντεύξεις συναδέλφων σου;
«Όταν κάποιος έχει κάτι να πει στη συνέντευξη, ναι. Όχι πώς έχασαν τα κιλά, για το νέο come back του τραγουδιστή που τραγουδούσε και πριν από ένα μήνα. Το βαριέμαι κάτι τέτοιο».
Εσύ και ο σύζυγός σου έχετε μια θαυμάσια οικογένεια, με ένα παιδί, την οποία κρατάτε μακριά από τη σοουμπίζ. Δεν έχει σκάνδαλα η ζωή σας;
«Αν μου συμβεί κάτι, τι πρέπει να κάνω; Να βγω με την ντουντούκα στη γειτονιά να το ανακοινώσω; Δεν με πειράζει να μαθευτεί κάτι από την ιδιωτική μου ζωή, αλλά να "βγαίνω" στα κανάλια και να το λέω από δω και από κει».
Σου έχει παραπονεθεί για κάτι ο Βίκτωρας;
«Όχι. Το καταλαβαίνει από μικρός, γιατί αυτή την πραγματικότητα βρήκε. Έχει ζήσει στο θέατρο, περιοδείες, οπότε, ξέρει. Τον έχω προετοιμάσει για όλα. Για τα καλά σίγουρα καμαρώνει στο σχολείο, αλλά μπορεί κάποιος να του πει: "Τι αίσχος είναι η μάνα σου". Οπότε, πρέπει να καταλάβει ότι αυτή είναι η δουλειά μου και είμαι εκτεθειμένη».
Πώς αισθανόσουν σε ρόλο μητέρας πριν από τη γέννηση του γιου σου και πώς τώρα που έχεις δικό σου παιδί;
«Τότε δανειζόμουν εικόνες από τη μάνα μου και τις γύρω, ενώ τώρα από... προσωπικό αρχείο. Τότε δεν ήξερα τον κόσμο των παιδιών, τώρα τον ζω».
Δεν ήθελες να αποκτήσεις δεύτερο παιδί;
"Δεν έτυχε».
Πώς αποφάσισες να τον αφήσεις να συμπρωταγωνιστήσει μαζί σου σε τηλεοπτική διαφήμιση;
«Είχε περιέργεια και ενδιαφέρον, το ήθελε πολύ. Αρχικά ήμουν κάθετη να μην το κάνει. Αισθανόταν περίεργα να βλέπει παιδιά να παίζουν μαζί μου. Ήταν κάτι πολύ μικρό και ανώδυνο».
Θα ήθελες ο Βίκτωρας να συμμετείχε στην «Παιδική χαρά» ερμηνεύοντας το ρόλο που έχει και στη ζωή σου, να κάνει το γιο σου;
«Όχι, όχι, είναι μεγάλη κούραση για τα παιδιά. Θα μπορούσε να παίζει το γιο μου στο σίριαλ, υπήρχε πρόσβαση, αλλά πιστεύω ότι τα παιδιά των ηθοποιών είναι έτσι κι αλλιώς εκτεθειμένα σε σχέση με ένα άλλο παιδί. Η δουλειά μας ασκεί μια μαγεία στα παιδικά μάτια. Με τον καιρό ας αποφασίσει μόνος του αν θέλει να την κάνει. Μπαίνει σε μια περιπέτεια σύγκρισης. Δεν θα μάθω ποτέ αν το ήθελε ή το έκανε επειδή είναι επηρεασμένος από το περιβάλλον που ζει. Στην ηλικία του προτιμώ να παίζει παρά να δουλεύει. Με φοβίζει το να αισθανθεί απόρριψη ή υπερβολική επιβράβευση σε αυτή την ηλικία. Δεν ξέρω πώς μπορεί να το διαχειριστεί αύριο η ψυχολογία ενός παιδιού. Όντας γιος μου, το κομμάτι της επιβράβευσης ή της μη αποδοχής θα είχε άλλες διαστάσεις, γιατί θα ήταν εκτεθειμένος εξαιτίας μου σε κάτι μεγαλύτερο».
Πώς κατάφερες τόσα χρόνια με τόσες επιτυχίες να μην καβαλήσεις καλάμι;
«Θέμα χαρακτήρα και άλλων χρόνων. Λίγο να ανοίξεις τα μάτια σου, βλέπεις ότι δεν είναι κάτι για να του δίνεις μεγάλη αξία. Η αγάπη του κόσμου μετακινείται. Σήμερα εσύ, αύριο κάποιος άλλος».
Θέατρο «Ρένια Λουιζίδου». Πώς σου ακούγεται;
«Τεράστια ευθύνη. Τρομερό άγχος. Δεν θεωρώ ότι το αξίζω. Είμαι καλή σ’ αυτό που κάνω. Δουλεύω 21 χρόνια. Άλλο να είσαι καλός ηθοποιός κι άλλο να περνάς στην Ιστορία. Δεν μπορείς να έχεις ένα θέατρο στο όνομά σου, επειδή έχεις παίξει στο "Καφέ της Χαράς"».
Προσέχεις την εικόνα σου;
«(Γέλια.) Φαίνομαι να την προσέχω; Έχω πάρει 10 κιλά. Αν μου μείνει ένα τριήμερο να μη δουλεύω, δεν θα πάω κομμωτήριο για να μη με δουν αχτένιστη στο σούπερ μάρκετ. Έτσι κι αλλιώς, δεν έχω "πουλήσει" την τρομερή ομορφιά μου. Δεν ήμουν ποτέ η ωραία. Γι’ αυτό είναι πιο βολικό να γεράσω εν ειρήνη. Μεγαλώνω πιο συμφιλιωμένη με το χρόνο».
Οι διασκευασμένες σειρές μονοπωλούν στα τηλεοπτικά κανάλια, όπως και το άγχος για τα νούμερα τηλεθέασης.
«Αυτά τα σίριαλ είναι πιο εύκολα για τα κανάλια, που έχουν όλη τη σειρά έτοιμη. Για τους ηθοποιούς είναι το ίδιο. Τα νούμερα τα βλέπω, γιατί κρίνεται η δουλειά μου. Νοσταλγώ την εποχή με τους "Παντρεμένους", που δεν ρωτούσαμε για τα νούμερα και δεν είχαμε κανένα άγχος για το αν θα παραμείνει η σειρά την ίδια ώρα και ημέρα ή αν κοπεί».
Σε βλέπουμε κάθε χρόνο στους τηλεοπτικούς μας δέκτες. Όχι μόνο σε νέες δουλειές, αλλά και στις επαναλήψεις, που τον τελευταίο καιρό έχουν γίνει «μόδα» για τα τηλεοπτικά κανάλια. Θέλεις να δουλεύεις κάθε χρόνο;
«Το να σε βλέπουν συχνά μπορεί να κάνει το κοινό να σε λατρέψει αλλά και να βαρεθεί. Τώρα μπορώ να επιλέγω. Από τη γέννηση του γιου μου και μετά δεν κάνω ταυτόχρονες δουλειές. Δεν μπορώ όμως να μη δουλέψω και να κάτσω σπίτι, θα πάθω νευρασθένεια (Γέλια.)». Έχει αλλάξει κάτι από την ημέρα που έγινες μητέρα σε ό,τι αφορά την επιλογή των ρόλων σου;
«Σκέφτομαι πάντα τι θα πει ο γιος μου και τι μπορεί να του είπαν οι φίλοι του στο σχολείο. Τι μπορεί να ακούσει για τη μαμά του. Αυτό δεν με σταματάει από ένα ρόλο. Στην "Κλεμμένη ζωή" είχε ερωτικές σκηνές, ο ρόλος με ήθελε ημίτρελη. Υπήρχε ένα προφίλ που δεν το θέλεις ως μαμά, αλλά το θέλεις ως ηθοποιός. Σε αυτή την περίπτωση του εξήγησα, αλλά δεν τον άφηνα να δει το σίριαλ. Ήταν τρομακτικό για ένα παιδί 7 ετών τότε να με βλέπει να κυκλοφορώ με μαχαίρι. Ας το δει όταν γίνει 15».
