Δυστυχώς οι περισσότεροι από μας μπερδεύουν τις διακοπές του καλοκαιριού με τις διακοπές του Πάσχα. Αυτό σχετίζεται με όλη μας τη συμπεριφορά, από το ντύσιμο μέχρι τη διατροφή και τον τρόπο με τον οποίο διασκεδάζουμε. Όμως, οι άγιες μέρες του Πάσχα, είτε μας διακατέχει θρησκευτικό συναίσθημα είτε όχι, επιβάλλουν μια διαφορετική στάση. Γιατί το λιγότερο που έχουμε να κάνουμε απέναντι στους γύρω μας είναι να σεβόμαστε τα συναισθήματά τους και ειδικότερα τα θρησκευτικά. Έτσι λοιπόν, είτε βρεθούμε σε ένα κοσμικό νησί ή χωριό και, ακόμα περισσότερο,

αν πρόκειται για ένα μέρος πιο ήσυχο και απομονωμένο, πρέπει να προσέξουμε να μην είμαστε προκλητικοί και ενοχλητικοί. Εν ολίγοις, έχουμε κατά νου το «ήρθαν τα άγρια να διώξουν τα ήμερα». Γι αυτό:

Ντυνόμαστε απλά και στην περιφορά του Επιταφίου ή στην Ανάσταση δεν φοράμε κολλητά τζην και κολάν ούτε τολμηρά ντεκολτέ, φανταχτερά ρούχα και κοσμήματα.

Χαμηλώνουμε τον ήχο του κινητού μας και μιλάμε σε χαμηλούς τόνους δεν χρειάζεται να ξέρει όλο το χωριό με ποιον μιλάτε και τι του λέτε.

Στο εστιατόριο τρώμε μεν ό,τι θέλουμε, αλλά δεν ειρωνευόμαστε εκείνους που ηστεύουν.

Δεν γελάμε με όση δύναμη διαθέτουμε, όσο αστείο και αν είναι αυτό που ακούμε.

Τη μουσική που ακούμε δεν τη βάζουμε στη διαπασών, ειδικά τις μέρες της Μεγάλης Εβδομάδας πριν από την Ανάσταση.