Από τη Νάνσυ Σταματίου

Οταν ακούτε το όνομά του, τι είναι άραγε αυτό που σας έρχεται στο μυαλό; Σίγουρα η σάτιρα, το γέλιο, οι μεταμφιέσεις του, οι απολαυστικές μιμήσεις του, το ταλέντο του... Κάθε φορά, όμως, που εγώ ακούω το όνομα του Γιώργου το πρώτο πράγμα που σκέφτομαι είναι πως έχει καταφέρει να είναι το ίδιο καλό παιδί, όπως ακριβώς ήταν όταν ξεκίνησε αυτή την τηλεοπτική του πορεία πριν από πολλά χρόνια.

Φτάνοντας αισίως λίγο πριν από το φινάλε της φετινής σεζόν, θέλω να μου πεις πώς ήταν τελικά για σένα... Εύκολη, δύσκολη, περίεργη;

«Θα σου μιλήσω με ποδοσφαιρικούς όρους. Αν ήμουν η ΑΕΚ και ο στόχος ήταν το Τσάμπιονς Λιγκ, τότε ο στόχος επιτεύχθηκε. Φέτος βάλαμε στον Alpha δύο δύσκολους στόχους και με το ?Fatus Olus?, που ήταν στην καθημερινή, απογευματινή ζώνη του, και με το ?Ο Γιώργος σφύριξε?, που παίζει τη δυσκολότερη μέρα της εβδομάδας, τη Δευτέρα. Μπορώ να πω ότι τα καταφέραμε».

Νιώθεις λιγάκι σαν «survivor» που κατάφερες να «επιζήσεις» σε μια χρονιά που οι περισσότεροι δεν θα θέλουν να θυμούνται;

«Κοίταξε, πιστεύω ότι οτιδήποτε το αφήσεις σε αφήνει κι αυτό. Αυτός είναι κανόνας. Προσωπικά προσπαθώ να ασχολούμαι πάρα πολύ με την τηλεόραση και με τη δουλειά μου. Θέλω να σου πω ότι κάθε χρόνο νιώθω ?survivor?. Ίσως γι’ αυτό καταφέρνω και επιβιώνω».

Για σένα η μετεγγραφή σου στον Alpha και η απόφαση να αναλάβεις την καθημερινή παρουσίαση ενός παιχνιδιού στην απογευματινή ζώνη του καναλιού ήταν ρίσκο;

«Ήταν άλμα στο κενό! Όμως, το ήξερα ότι θα βουτήξω στα βαθιά, γι’ αυτό και ήμουν αποφασισμένος να κολυμπήσω σκληρά για να τα καταφέρω».

Γενικότερα, ρισκάρεις ή προτιμάς τις κινήσεις εκ του ασφαλούς;

«Η αλήθεια είναι ότι, όσο περνάνε τα χρόνια, παύεις να είσαι τόσο τολμηρός. Όμως, από την άλλη, η τόλμη σε ανανεώνει, σε κάνει να νιώθεις ακόμα φρέσκος, να νιώθεις ζωντανός. Όταν, τώρα, αυτό γίνεται και με τις λιγότερες... απώλειες, είναι ακόμα καλύτερα (Γέλια.)».

Όταν στην αρχή της σεζόν τα νούμερα και του «Fatus Olus» και της μεταμεσονύχτιας εκπομπής σου, «Ο Γιώργος σφύριξε», δεν ήταν τα καλύτερα, προβληματίστηκες;

«Θα σου απαντήσω και πάλι ποδοσφαιρικά, γιατί ξέρεις τη μανία μου με την μπάλα. (Γέλια.) Άλλο χόρτο το ένα, άλλο χόρτο το άλλο. Αλλάζεις γήπεδο; Αλλάζουν όλα... Θέλει χρόνο για να στρώσει η κατάσταση... Οπότε κι εγώ, που φέτος άλλαξα τηλεοπτικό γήπεδο, χρειάστηκα χρόνο για να στρώσουν τα πράγματα».

Νουμεράκιας είσαι; Έχεις μπει σε αυτό το τριπάκι;

«Ναι, έχω μπει κατά καιρούς στον τζόγο τους. Και για να είμαι ειλικρινής, δεν μπορείς να κάνεις τηλεόραση και να μην ασχολείσαι με τα νούμερα. Απλώς, πρέπει να βρεις τη χρυσή τομή και να μην εγκλωβίζεσαι σε αυτά, γιατί τότε γίνεσαι εντελώς, μα εντελώς... psycho».

Όλη αυτή η αναμπουμπούλα που παρατηρείται φέτος σε τρόμαξε;

«Ναι, με τρόμαξε... Λογικό δεν είναι; Όμως, μετά σκέφτομαι κάτι που έλεγε ο Γιάννης Πετρίδης στο ραδιόφωνο: ?Όταν καταστραφεί ο κόσμος, να είστε σίγουροι πως η Ελλάδα θα καταστραφεί έπειτα από δέκα χρόνια?. Μπορεί να μην είναι έτσι ακριβώς τα πράγματα, αλλά πιστεύω πως στην Ελλάδα ξώφαλτσα θα την περάσουμε και την κρίση, όπως ξώφαλτσα περνάμε τα πάντα σε αυτή τη χώρα».

Όλοι εσείς που βρίσκεστε μπροστά στα φώτα πώς αισθάνεστε αυτή τη στιγμή που τίποτα και κανείς δεν είναι σίγουρος;

«Έχω τις ανησυχίες μου, αλλά φροντίζω να κοιτάω μπροστά και, όπως σου είπα, να... εξοπλίζομαι όσο το δυνατόν περισσότερο, για να αντιμετωπίσω οποιαδήποτε νέα κατάσταση».

Πιστεύεις πως η διεθνής κρίση που έχει χτυπήσει και την ελληνική τηλεόραση είναι καλή αφορμή για να εξισορροπηθεί η κατάσταση με τα «χρυσά» συμβόλαια των τηλεοπτικών σταρ;

«Καλά, τα τρελά λεφτά στην τηλεόραση δεν τα παίρνει όλος ο κόσμος, παρά μόνο 5-10 πολύ συγκεκριμένα πρόσωπα. Όμως, δεν φταίνε αυτοί που υπογράφουν τα ?χρυσά? συμβόλαια και παίρνουν τα τρελά λεφτά, αλλά εκείνοι που τα δίνουν. Ας πρόσεχαν τα κανάλια και ας είχαν βάλει πιο... λογικές ?ταράτσες?».

Μπορείς να μείνεις μακριά από την τηλεόραση;

«Εγώ μπορώ να μείνω μακριά από την τηλεόραση και το έχω αποδείξει. Είτε άθελά μου είτε θελημένα έχω μείνει ακόμη και δύο χρόνια μακριά».

Έχει ακουστεί έντονα πως είσαι ένα από τα αγαπημένα πρόσωπα της νέας διοίκησης του καναλιού. Ισχύει κάτι τέτοιο;

«Εμένα οι πολλές αγάπες με φοβίζουν. (Γέλια.) Έχω υπάρξει και στο παρελθόν καλό παιδί και δεν είμαι σίγουρος για το αν μου βγήκε σε καλό. (Γέλια.) Μακάρι να είναι έτσι... Από την άλλη, δεν έχω συναντηθεί καν μαζί τους. Δεν έχουμε κάνει κάποιο ραντεβού».

Δηλαδή, αναμένεις...

«Αναμένω γενικά... Κανονικά, αν είσαι με έναν άνθρωπο ικανοποιημένος, τα βρίσκεις και δίνεις τα χέρια μια ώρα αρχύτερα. Δεν καταλαβαίνω τη νοοτροπία των ιθυνόντων της ελληνικής τηλεόρασης, που τα αφήνουν όλα για την τελευταία στιγμή. Αυτό δεν σου κρύβω πως με εκνευρίζει πολύ».

Οπότε περιμένεις να χτυπήσει το τηλέφωνο...

«Έτσι θέλω να ελπίζω... Πάντως, να ξέρεις πως, όπου με καλούν να συζητήσω, πάω! Το τηλέφωνό μου είναι ανοιχτό 24 ώρες το 24ωρο και είναι ανοιχτό προς όλες τις κατευθύνσεις!».

Το πιάσαμε το υπονοούμενο... (Γέλια.) Επειδή η σάτιρα είναι ουσιαστικά ο Γιώργος, έχεις σκεφτεί ποτέ τι είναι σάτιρα για σένα;

«Η ίδια μου η ζωή. Στην περίπτωσή μου ισχύει το ?σατιρίζω αει σατιριζόμενος? και αυτοσαρκαζόμενος πάντα!».

Έχεις γευτεί και τις χαρές, αλλά και τις πίκρες της AGB. Πώς τα πας με τις πίκρες;

«Αν "παγώσεις" με την αποτυχία, τελείωσες! Αν κάτσεις και κλαις τη μοίρα σου, την επόμενη μέρα πολύ απλά μπορεί να μην υπάρχεις. Εμένα η αποτυχία με πεισμώνει. Έτσι, αντιδρώ αμέσως... Μόνο αν αντιδράσεις γρήγορα μπορείς να σωθείς».

Αισθάνεστε αναλώσιμοι ή... άλογα κούρσας, που, αν θέλουν να επιβιώσουν, πρέπει να φέρουν και στο κανάλι τους ρεκόρ;

«Αισθάνομαι σαν ένας πωλητής που βγαίνω στο γυαλί και πουλάω την πραμάτεια μου, έτσι ακριβώς όπως ένας παραγωγός πουλάει την πραμάτεια του στη λαϊκή. Αν αυτή είναι καλή και προσεγμένη, σίγουρα θα πουλήσει».

Το συμβόλαιό σου μέχρι πότε είναι σε ισχύ; «Είναι μονοετές».

Άρα τα πάντα ενόψει της νέας σεζόν είναι στον αέρα;

«Δεν ξέρω αν είναι στον αέρα. Σίγουρα, όμως, ξέρω πως εγώ δεν έχω συναντηθεί με κανέναν, δεν έχω ζητήσει τίποτα, οπότε μοιραία δεν γνωρίζω και τίποτα».