Από τα παιδιά του Στράτου Διονυσίου, που όλα ακολουθούν τα βήματά του στο τραγούδι, ο Άγγελος που είναι και ο μεγαλύτερος γιος του, είναι αυτός που στα πρώτα του βήματα τον είχε δίπλα του. Πρόλαβαν να κάνουν και ντουέτα μαζί. Μιλώντας στο Λοιπόν που κυκλοφορεί και τον Ανδρέα Θεοδώρου, ο τραγουδιστής ξεδιπλώνει τις αναμνήσεις του με αφορμή την παράσταση «Τα πήρες όλα κι έφυγες» που συνεχίζεται με τεράστια επιτυχία στο Παλλάς και κάνει αποκαλύψεις

-Ποια είναι τα συναισθήματά σας για το γεγονός ότι η ζωή του πατέρα σας Στράτου Διονυσίου έγινε θεατρική παράσταση, στην οποία συμμετέχετε και εσείς ο ίδιος;

«Ήταν κάτι που το σκεφτόμασταν να γίνει χρόνια. Θέλαμε να γίνει η ζωή του Στράτου Διονυσίου είτε ταινία, είτε θεατρική παράσταση. Είχαμε συμφωνήσει να γίνει και ένα σίριαλ, είχαμε υπογράψει κιόλας, αλλά μπορεί να γίνει λίγο αργότερα».

-Υπήρξε κάτι στη συγκεκριμένη παράσταση όσον αφορά στη ζωή του πατέρα σας, που σας ζόρισε συναισθηματικά;

«Όχι. Η αλήθειά είναι πως η ζωή του Στράτου ήταν λίγο επεισοδιακή, αλλά τα περισσότερα πράγματα τα ξέραμε και εγώ προσωπικά τα έζησα κοντά του ως ο μεγαλύτερος από τα υπόλοιπα αδέρφια μου. Όταν βλέπουμε πάντως μπροστά μας κάποια γεγονότα που τα χουμε ζήσει, σίγουρα είναι έντονα συναισθηματικά. Δεν υπήρξαν ποτέ δύσκολες στιγμές, ακόμη και το κομμάτι της φυλακής του πατέρα μου δεν μπορούσε να μην συμπεριληφθεί στην παράσταση. Ήταν σημαντικό και ήταν και αδικία που μπήκε στη φυλακή, γιατί έπρεπε να πληρώσει τότε κάποιος επώνυμος. Ήταν αθώος όμως ο πατέρας μου γι’ αυτό και πήρε χάρη έκανε τη μισή ποινή και βγήκε γρήγορα από τη φυλακή».

-Πολλοί θα σκέφτονται ότι ο Στράτος Διονυσίου, μετά από μια τέτοια λαμπρή καριέρα, θα άφησε στα παιδιά του σπίτια, εκατομμύρια. Ισχύει κάτι τέτοιο;

«Η περιουσία που μας άφησε ο πατέρας μου, είναι τα τραγούδια και το όνομά του, τίποτα άλλο. Από εκεί και πέρα εντάξει έκανε κάποια περιουσία, κάποια σπίτια, δεν μας άφησε στους δρόμους. Αν είχαμε λύσει πάντως το βιοποριστικό μας πρόβλημα, δεν θα χρειαζόταν να δουλεύουμε».

-Τελικά στην πορεία σας το γεγονός ότι κουβαλάτε ένα τόσο μεγάλο όνομα, λειτούργησε θετικά ή αρνητικά για εσάς;

«Στην δικιά μου την καριέρα, οπωσδήποτε ήταν δύσκολο το όνομα που κουβαλάω. Το να σε συγκρίνουν με έναν ογκόλιθο, όπως ήταν ο Στράτος, ήταν δύσκολο, αλλά εγώ δεν το σκέφτηκα ποτέ έτσι. Έκανα τη δική μου την καριέρα, έχω τη δική μου δισκογραφία, τους δικούς μου χρυσούς και πλατινένιους δίσκους, που κάναμε παράλληλα με τον Στράτο, κάτι το οποίο δεν έχει ξαναγίνει. Δηλαδή τη δεκαετία του ‘80 έκανε χρυσό ο πατέρας μου, χρυσό εγώ, πλατινένιο ο πατέρας μου, πλατινένιο εγώ. Στην πίστα δυστυχώς δεν προλάβαμε να βρεθούμε, είπαμε μόνο δυο ντουέτα στη δισκογραφία».

-Υπάρχει κάποια συμβουλή του την οποία κρατάτε σαν φυλαχτό;

«Μου έλεγε να ασχολούμαι μόνο με τον εαυτό μου στη δουλειά μου και όχι με τους άλλους. Από εκεί και πέρα, μας μεγάλωσε μια μητέρα με πολύ δυνατές αρχές και ήξερε τι παιδιά έχει».

-Θα σας βλέπαμε ποτέ σε κάποιο talent show είτε ως δάσκαλο είτε ως κριτή;

«Όχι, δεν θέλω να πάρω μέρος σε κάποιο talent show ούτε ως δάσκαλος, ούτε ως κριτής και δεν με έχουν προσεγγίσει ποτέ. Αλλά και να με είχαν προσεγγίσει, θα ήμουν αρνητικός. Εγώ ακόμα μαθαίνω, τι να πω στα παιδιά τι θα κάνουν; Δεν μου αρέσει κιόλας να ακυρώνω τα παιδιά που έχουν το όνειρο να γίνουν τραγουδιστές, γιατί στεναχωριέμαι. Οπότε το αποφεύγω να πω σε κάποιον ότι δεν κάνει για να γίνει τραγουδιστής. Όσο μπορώ να βοηθήσω κάποιον, αν είναι καλός τραγουδιστής, το κάνω, δεν χρειάζεται να το κάνω στην τηλεόραση».

-Βλέπετε νέους τραγουδιστές που είναι άξιοι εκπρόσωποι του λαϊκού τραγουδιού σήμερα;

«Υπάρχουν παιδιά που ξεχωρίζουν. Μπορώ να ξεχωρίσω τον Νίκο Οικονομόπουλο, τον Κωνσταντίνο Αργυρό, είναι παιδιά που το έχουν. Έχουν την φωνή και την εξέλιξη και το έχουν πάει καλά αυτά τα χρόνια».