Που η γνωστή σχεδιάστρια δεν έχει κρύψει πως αγαπάει πολύ. Η Χριστίνα Κοντοβά παρέα με την κόρη της την Ada, την κολλητή της φίλη Κατρίνα Τσάνταλη και τον μόλις λίγων μηνών γιο της περνάνε το τριήμερο της Καθαράς Δευτέρας μαγικά κάπου στη Βόρεια Ελλάδα.
Η Χριστίνα και η Ada πέταξαν από Αθήνα και από εκεί κατευθύνθηκαν με αυτοκίνητο στον προορισμό τους που είναι μια ονειρική φάρμα ανάμεσα σε βουνοκορφές. Κατσικάκια, γαϊδουράκια, γουρούνια και φυσικά μεγάλα «αρκουδίσια» σκυλιά». Σκέφτεστε τίποτα καλύτερο;
Εμείς σίγουρα όχι. Η γνωστή σχεδιάστρια έχει τεράστια αδυναμία στην κόρη της την Ada που υιοθέτησε μαζί με τον σύντροφό της –τότε- Τζώνη Καλημέρη από την Ουγκάντα. Η ίδια μιλώντας για την υιοθεσία της κόρης της αλλά και για τον χωρισμό της από τον Τζώνη έχει πει:
«Από το πρώτο μου ταξίδι στην Αφρική ένιωσα μια σύνδεση. Δεν μπορώ να το περιγράψω. Τα προηγούμενα χρόνια έλεγα ότι δεν ήθελα να κάνω παιδί και ότι είμαι μια χαρά. Η ανάγκη μου όμως για υιοθεσία γεννήθηκε εκεί. Έλεγα δηλαδή ότι "εγώ θέλω να έχω ένα παιδί από εδώ". Ήταν πολλές οι στιγμές που λύγισα και νομίζω ότι οι πιο δύσκολες στιγμές που έχω ζήσει μέχρι τώρα ήταν εκεί. Θέλω να πω όμως ότι ποτέ δεν λύγισα για τον σκοπό μου.
Δεν μου πέρασε ποτέ από το μυαλό η σκέψη, "τι δουλειά έχω εγώ τώρα εδώ". Ήταν όμως πολλές οι φορές, ειδικά και προς το τέλος της διαδικασίας της υιοθεσίας, που νόμιζα πραγματικά ότι θα πηδούσα από το παράθυρο από την απόγνωση μου. Νομίζω πως αν δεν είχα τον Τζώνη στη ζωή μου εκείνη την εποχή δεν θα ήταν το ίδιο. Μάλιστα, δεν το έχω πει ποτέ αλλά ήταν ο άνθρωπος που πραγματικά με στήριξε ψυχολογικά κυρίως και μου στήριξε αυτό το όνειρο.
Είναι ίσως ο πρώτος άνθρωπος που του είχα πει ότι είχα αυτή τη σκέψη στο πίσω μέρος του μυαλού μου, από την αρχή της γνωριμίας μας. Μου είχε πει "πάμε μαζί και θα είμαι εδώ". Και ήταν εκεί και είναι μέχρι και σήμερα που μιλάμε ο μπαμπάς της.
Το πιο δύσκολο κομμάτι ήταν να εξηγήσω στην Ada τον χωρισμό μας γιατί το παιδάκι αυτό είχε πολλές αλλαγές μέσα σε πολύ σύντομο διάστημα. Πιστεύω όμως ότι είναι μαθημένη στις αλλαγές. Μας δυσκόλεψε πολύ και τους δύο αυτό, ήταν η πρώτη μας σκέψη. Όχι για εμάς, για το παιδί»
