Η Μαρίνα Ασλάνογλου ήταν καλεσμένη στην εκπομπή Μαμά-δες της ΕΡΤ και μίλησε για το διαζύγιό της πριν από έναν χρόνο, τις αλλαγές στη συμπεριφορά του γιου της αλλά και για την ενδιαφέρει ένας νέος γάμος καθώς και για τα ελαττώματα που θέλει να αλλάξει.

«Δεν ξέρω αν είχα όνειρο τον γάμο, είχα όνειρο να κάνω ένα παιδί, όχι από πάντα. Όταν περνάει ο χρόνος και χτυπάνε τα καμπανάκια... Έκανα τον γιο μου στα 40. Δεν με έβλεπα σε οικογένεια, με φόβιζε η ευθύνη γιατί έχεις ένα πλασματάκι που εξαρτάται από σένα. Μου αρέσει η συντροφικότητα, η ανθρώπινη επαφή. Γενικά είχα μακροχρόνιες σχέσεις και έχω κάνει δύο γάμους.

Γνώρισα τον δεύτερο σύζυγό μου στα 36. Είχα μείνει αρκετά χρόνια μόνη μου. Κάναμε παιδί με προτροπή του Δήμου, ήθελε να γίνει μπαμπάς.

Η εγκυμοσύνη ήταν πάρα πολύ δύσκολη περίοδος. Μου συνέβησαν όλα: διαβήτης κύησης, θρομβοφιλία, σταφυλόκκοκο, αποκόλληση αλλα΄ μέσα μου ήμουν σίγουρη ότι αυτό το μωρό θα βγει από μέσα μου ζωντανό και υγιε΄ς. Ο οργανισμός περνάει ένα σοκ. Κάθε εγκυμοσύνη και κάθε παιδί είναι διαφορετικό. Δεν υπάρχει εγχειρίδιο. Είναι μεγάλη αλλαγή. Όταν είδα για πρώτη φορά τον Κωνσταντίνο δεν το πίστευα. Μου τον έβαλαν πάνω μου και δεν το πίστευα. Ήταν ένα μωράκι που δεν έκλαιγε. Άνοιγε τα ματάκια του και περίμενε πότε θα τον δεις. Από την αρχή δεν ήρθε το bonding. Όσο μεγαλώνει δένεσαι. Τώρα έχουμε φτάσει σε ένα σημείο που έχω τρέλα με τον γιο μου. Δυσκολεύτηκα με το παιδί, θήλασα μόνο 10 μέρες. Άντεξα τα πάντα, ενέσεις, εξωσωματικές. Αυτό δεν μπορούσα να το αντέξω. Δεν μπορούν όλες οι γυναίκες να θηλάσουν. Με ξεκλείδωσε ο γιατρός μου που μου είπε ότι η καλή μαμά είναι η χαρούμενη μαμά και το εισπράττει το βρέφος. Με απενοχοποίησε. Υπα΄ρχουν γυναίκες που θηλάζουν 2 και 3 χρόνια αυτό δεν σημαίνει ότι θα με κρίνεις που δεν το έκανα» ανέφερε.

Το δύσκολο διαζύγιο

«Πέρασα πάρα πολύ δύσκολα στο διαζύγιο. Ένα διαζύγιο είναι πολύ δύσκολο, ειδικά όταν έχεις και παιδί, περνάς από πολλά στάδια. Θλίψης, θυμού, πένθους, απομόνωσης. Περνάς από σκοτάδια και όσο βυθίζεσαι στο σκοτάδι σου, το σκοτάδι δεν έχει πάτο και ξαφνικά έρχεται μια μέρα που βλέπεις μια χαραμάδα, κοιτάς προς τα πάνω και λες "ας δω λίγο και το φως, ας δω τον ουρανό". Γιατί ο ουρανός δεν έχει ταβάνι.

Οπότε είναι και θέμα επιλογής πόσο θα αφήσεις τον εαυτό σου να βυθιστεί, έχεις αυτό το δικαίωμα και πρέπει να το κάνεις για να βρεις εσένα. Τουλάχιστον για να είσαι από αυτές τις θλίψεις, θα τις έλεγα εγώ, περαστική. Νομίζω ότι όσο περνάει ο καιρός, αυτό το βύθισμα ανεβαίνει όλο και πιο πάνω και παίρνω περισσότερη δύναμη. Μου φεύγει όλο αυτό το άγχος και το στρες.

Δεν μπορείς να το περάσεις όλο αυτό όταν είναι το παιδί μπροστά, γιατί δεν πρέπει να το δει αυτό. Θα το δει όμως. Και μένα με έχει δει ο Κωνσταντίνος και του έχω εξηγήσει ότι οι άνθρωποι, μικροί ή μεγάλοι, έχουμε πολλά συναισθήματα τα οποία πρέπει να τα εκφράζουμε. Όλα υπάρχουν στους ανθρώπους και είναι καλό να τα εκφράζουμε. Με έχει δει κάποιες φορές και του έχω εξηγήσει ότι η μαμά όσο κι αν είναι δυνατή κάποιες φορές στεναχωριέται. Η Μαρίνα με τον ΄Δήμο χώρισαν όχι η μαμά με τον μπαμπά.

Και ο Δήμος έχει τρέλα με τον γιο του. Είναι μια δύσκολη, μεταβατική περίοδος για το παιδί. Είδα αλλαγές στο παιδί, είδα να απομονώνεται, να έχει λίγο θυμό αλλά το καλό είναι ότι βγάζει, το εκφράζει. Είμαστε και οι δύο πάνω στο παιδί ο καθένας με τον δικό του τρόπο» ανέφερε.

«Δεν σκέφτομαι καθόλου τη συντροφικότητα τώρα. Κάνω προβολή στο αύριο, να είμαι καλά. Βήμα- βήμα» είπε.

«Θα άλλαζα τα κουτάκια μου, εμένα δεν με ενοχλούν, ενοχλούν τους άλλους. Θα ήθελα να έχω λιγότερο στρες».