Έφτασε στα όρια της εξάντλησης, ίσως και να τα ξεπέρασε. Την εποχή που έκανε τις «Άγριες Μέλισσες» ο Λεωνίδας Κακούρης παραδέχτηκε ότι ζορίστηκε πολύ. Ο ηθοποιός καλεσμένος στο «Στούντιο 4» μίλησε για όλα ξεκινώντας από τη σχέση του με τα παιδιά του, την 18χρονη πια κόρη του Ηλιάνα:
«Η τρυφερότητα σήμερα εξαρτάται σε πολύ μεγάλο βαθμό από την ίδια την Ηλιάνα. Σε αυτές της ηλικίες, τις απαγορευτικές που λέμε, πήγαινες να προχωρήσεις να πας προς το δωμάτιο και εισέπραττες μία πόρτα η οποία έκλεινε και θα άνοιγε όταν θα αποφάσιζε εκείνη. Αρχικά με πλήγωνε, αλλά όταν το καταλάβεις το αποδέχεσαι και αν κάνεις και ένα μικρό πισωγύρισμα προς τη δική σου εφηβεία και το πώς αισθανόσουν και εσύ όταν ήσουν σε αυτή την ηλικία, αναγκαστικά το αποδέχεσαι» και συνεχίζοντας για τον 14χρονο γιο του Βαγγέλη ο οποίος είναι ηθοποιός και μάλιστα έχουν παίξει και μαζί πριν από 2 χρόνια στη
«Μελωδία της Ευτυχίας»:
«Αυτή την περίοδο του αρέσει πάρα πολύ και το ονειρεύεται από ότι μπορώ να καταλάβω. Έχει παίξει σε δύο παραστάσεις, την πρώτη που παίξαμε μαζί, πριν από 2 χρόνια και τώρα είναι στη «Ματίλντα». Όλη αυτή η διαδικασία, να πάει στο θέατρο, να συναντήσει τα άλλα παιδιά, να βάλει το κοστούμι, να βγει και να παίξει, του προκαλεί μεγάλη χαρά και δεν θέλω να του το στερήσω»
Ποια όμως είναι η σχέση του με τη δημοσιότητα;
«Το να βγαίνεις φωτογραφίες κάθε τρεις και λίγο προσωπικά με κουράζει και δεν είμαι των φωτογραφιών, έχω ελάχιστες. Αλλά θα το κάνω για να μην στεναχωρήσω αυτόν που θα μου ζητήσει. Κατά τ’ άλλα τη διασημότητα δεν τη ζηλεύω, ούτε την αποζητώ. Κάποιες φορές με στριμώχνει, δεν νιώθω άνετα» λέει ο ίδιος και συνέχισε αναφερόμενος στις κάμερες που τους στήνουν καρτέρι:
«Δεν είναι πολύ ωραίο να έρχεται ένα μικρόφωνο μες στη μούρη σου και να πρέπει να μιλήσεις για κάτι, γιατί μπορεί να μη θέλεις. Δεν είμαστε υποχρεωμένοι να σχολιάζουμε οτιδήποτε λέγεται για τον οποιοδήποτε συνάδελφο»
Τέλος αναφέρθηκε εκτενώς στο όρια που έμαθε να θέτει στη δουλειά στην πορεία των χρόνων:
«Στην πράξη καταλαβαίνεις τι και πόσα «σηκώνει» το στομάχι σου. Η δουλειά όλα αυτά τα χρόνια μου έχει μάθει να μην παίρνω τα πάντα τόσο σοβαρά, σε βαθμό που να μας «τρώει». Κάποιες φορές το έκανα κι αυτό. Μπορεί να έχεις «επενδύσει» πολλά σε κάτι και να μην έρθουν. Δεν έγινε και κάτι τρομερό.
Δεν αντέχω τις φωνές, τους τσακωμούς, τη γκρίνια. Εκεί βάζω τα όριά μου και τελειώνει η ιστορία. Δεν το έκανα πάντα όμως. Ήμασταν μια γενιά που κυριαρχούσαν άλλες συνθήκες στο θέατρο, ήταν λίγο πιο δεσποτικά τα πράγματα, οι σκηνοθέτες είχαν μία άλλη εξουσία.
Συζητάω τώρα κάτι τηλεοπτικά, όχι όμως για πολλά επεισόδια. Θα είναι για την επόμενη τηλεοπτική σεζόν .Την αγαπάω την τηλεόραση και είναι πολύ ωραίο μέσο όταν γίνεται σωστά, απλά στην Ελλάδα έχει ρυθμούς που είναι εξοντωτικοί. Αν έχει το χρόνο που της αρμόζει, μπορούν να βγουν πολύ ωραία πράγματα. Με τις Μέλισσες ένιωσα εξοντωμένος πολλές φορές, είχε πέντε φορές την εβδομάδα γύρισμα και μετά παράσταση και διάβασμα. Ήταν πολύ κουραστικό»
