Την συγκλονιστική ιστορία του συζύγου της Ετεοκλή Παύλου έκανε τραγούδι η Ελένη Χατζίδου με τίτλο «Φίλε μου ζήσε».
Ένα τραγούδι που φτιάχτηκε για να δώσει δύναμη σε ανθρώπους που έχουν αντιμετωπίσει ή αντιμετωπίζουν δύσκολες στιγμές στη ζωή τους.
Πριν από 11 χρόνια ο Ετεοκλής Παύλου -γυμναστής τότε που εργαζόταν και ως πορτιέρης σε νυχτερινά μαγαζιά- μόλις στα 23 του χρόνια σε ένα οπαδικό επεισόδιο σε club του Παγκρατίου πυροβολήθηκε και βρέθηκε στην εντατική να παλεύει για τη ζωή του χάνοντας το δεξί του άκρο καθώς οι γιατροί χρειάστηκε να τον ακρωτηριάσουν για να του σώσουν τη ζωή.
Βγαίνοντας από το νοσοκομείο και έχοντας πια πρόσθετο μέλος ο Ετεοκλής δεν το έβαλε ποτέ κάτω. Μπήκε στην ομάδα των παραολυμπιακών αθλητών, έγινε πρωταθλητής στο κανόε καγιάκ, συνέχισε να εργάζεται ως γυμναστής κάνοντας και personal trainings και κάπου εκεί γνώρισε τη γυναίκα που έμελλε όχι μόνο να γίνει η γυναίκα της ζωής του αλλά και να του αλλάξει γενικά τη ζωή.
Και σήμερα που παρουσιάστηκε αυτό το τραγούδι το εμπνευσμένο από εκείνον και την ιστορία του ο Ετεοκλής μιλώντας στην εκπομπή τους είπε:
«Είναι πολύ ιδιαίτερη στιγμή για μένα και όλη μου την οικογένεια γιατί όλοι οι στίχοι είναι η πραγματική ιστορία. Είναι όσα συνέβησαν, είναι ο ένας μήνας που ήμουν σε κώμα, είναι το πώς ξύπνησα, είναι το που ήταν τα ρούχα μου σε μια σακούλα… Η πιο δυνατή στιγμή στη ζωή τη δική μου με τόσες εικόνες… με τόσες στιγμές…»
Και συνέχισε εξηγώντας το μήνυμα που θέλει να περάσει σε όλους με το τραγούδι αυτό. Να μην το βάζουν κάτω ότι κι αν συμβεί.
«Το τραγούδι αυτό βγαίνει με ένα σκοπό, να κοιτάξουν όλοι την επόμενη μέρα, να τολμήσουν και να κάνουν το επόμενο βήμα. Να μη δεχτεί ποτέ κανείς επειδή έχει συμβεί κάτι, επειδή αντιμετωπίζει μια αναπηρία ή επειδή αντιμετωπίζει μια δυσκολία, να μη το βάζουν κάτω και να μην επιτρέπουν σε κανέναν να τους κρίνει και να τους βάζουν μια ταμπέλα με αφορμή κάτι που έχουν ζήσει. Να προσπαθούν γιατί το αύριο έχει σημασία και η ζωή τρέχει και πρέπει να τρέχουμε μαζί της κι αν όχι να τρέχουμε, να περπατάμε κι αν όχι να περπατάμε, να μπουσουλάμε. Να προχωράμε έχει σημασία»
Ακούγοντας την συγκλονιστική του εξομολόγηση η Ελένη Χατζίδου εμφανέστατα συγκινημένη με δυσκολία κρατούσε τα δάκρυά της.
