«Είμαι 57 χρονών. Οφείλω να ομολογήσω ότι αυτό που άκουγα παλιά, ότι η ορμή δεν είναι ίδια, τώρα που είμαι 57 βλέπω ότι λιγοστεύει. Δηλαδή, ίσως πιο πολύ θέλεις να κολακεύεσαι, να φλερτάρεις, παρά να θέλεις το… κυρίως πιάτο. Κάπου στα 45 άρχισα να βλέπω εδώ στο στομαχάκι μια επαύξηση.

Στην αρχή με έπιασε κατάθλιψη του τύπου “γιατί θεέ μου σε μένα”. Μετά με έπιασε οργή και μετά η λογική. Αφού δεν γίνεται μόνο του, θα το κάνω εγώ. Και φώναξα τον γυμναστή μου και ήμουν σε δύσκολη φάση ψυχολογικά και με βοήθησε πάρα πολύ και με τις ασκήσεις του και με τον ήρεμο χαρακτήρα του».