Και συνέχισε: «όχι απλά μας λείπει ο Νίκος, αλλά με τη σκέψη του κοιμόμαστε και ξυπνάμε. Νομίζουμε απλώς πως είναι ψέμα. Παραμύθι. Αισθάνομαι πως θα ανοίξει η πόρτα και θα μπει εκείνος. Ότι και να σας πω είναι λίγο. Ούτε κατά διάνοια το σκεφτόμασταν. Εντελώς αναπάντεχο και ξαφνικό γεγονός. Μέσα σε 6 μήνες τον έφαγε.
Από τον Σεπτέμβρη μέχρι σήμερα. Δεν πήραμε χαμπάρι ότι θα έφευγε έτσι. Ξαφνικά. Δύσκολα επουλώνονται τέτοιες πληγές. απλώς, εμείς οι Πόντιοι έχουμε δύναμη ψυχής. Θα αντέξουμε. Θα το ξεπεράσουμε. Χρειάζεται χρόνος όμως. Αυτές τις μέρες φτιάχνω το μνημείο του γιου μου. Όπως του αξίζει, γιατί ήταν σπουδαίο παιδί».