Τα αστέρια της νύχτας τρεμοπαίζουν

07.05.2008
Μετά την πολυετή κρίση στα νυχτερινά κέντρα ανατέλλει μια νέα ελπιδοφόρα εποχή για τους καλλιτέχνες, που πήραν το μήνυμα ότι ο κόσμος δεν έχει λεφτά για πέταμα.

Από τον ΒΑΣΙΛΗ ΛΟΥΚΑ

Μετά την πολυετή κρίση στα νυχτερινά κέντρα ανατέλλει μια νέα ελπιδοφόρα εποχή για τους καλλιτέχνες, που πήραν το μήνυμα ότι ο κόσμος δεν έχει λεφτά για πέταμα.

Δύσκολα τα πράγματα για τα μεγάλα νυχτερινά μαγαζιά. Ο κόσμος φαίνεται να προτιμά να βγει και να διασκεδάσει είτε τρώγοντας είτε πίνοντας κάπου πιο ήσυχα από το να πάει σε κάποια πίστα για να ακούσει μια φίρμα πληρώνοντας μια περιουσία. Αφήστε που στα περισσότερα κέντρα αν δεν είσαι κάποιος να κάθεσαι πρώτο τραπέζι πίστα, στριμώχνεσαι σαν τη σαρδέλα στο κουτί. Η παραδοσιακή διασκέδαση πνέει τα λοίσθια και το φαινόμενο παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για έρευνα και παρατήρηση.

Αγωνία για το μέλλον
Αν ρίξουμε μια ματιά στη φετινή χρονιά πάντως, θα διαπιστώσουμε ότι έκλεισε μάλλον απογοητευτικά για τους περισσότερους τραγουδιστές.

«Τι μέλλει γενέσθαι;» αναρωτιούνται οι περισσότεροι, «μπουζούκια τέλος;». Ουδείς γνωρίζει την απάντηση. Και μη βγει κανείς να μου πει ότι δεν είναι έτσι, γιατί τότε θα ψάχνουμε απαντήσεις στην απλή ερώτηση «ποιο σχήμα πήρε θεαματική παράταση από την αρχικά προβλεπόμενη λήξη του».

Αξίζει να σημειώσουμε διάφορα από τα νυχτερινά φαινόμενα, που οδηγούν την περιβόητη νύχτα της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης, όσον αφορά τον τομέα διασκέδαση, στο χρονοντούλαπο.

Ξεχάστε τα ξενύχτια στα μπουζούκια και τις βόλτες χωρίς τελειωμό από πίστα σε πίστα. Η οικονομική αδυναμία του μεγαλύτερου μέρους του πληθυσμού έφερε στην επιφάνεια μοναδικές στιγμές απείρου κάλλους. Για παράδειγμα, παρέα να παραγγέλνει ένα μπουκάλι διά έξι και στα μισά της διαδρομής να το ενισχύει με ποτά που έχουν κρυμμένα επάνω τους.

«Το έβλεπες παλιά από πιτσιρικάδες αυτό, να κουβαλάνε δηλαδή μαζί τους κάποια ποτά από το σπίτι, αλλά φέτος είδαμε φλασκιά και μινιατούρες να εμφανίζονται ακόμη και σε δεύτερα τραπέζια», λέει πασίγνωστος μετρ κεντρικού μαγαζιού πολυτελείας.

Τα πούλμαν είχαν και φέτος την τιμητική τους. Παρκαρισμένα στη σειρά έξω από τα κέντρα με τεράστια χωρητικότητα μεταφέροντας υποψήφιους διασκεδαστές και νυχτερινούς χορευτές από την επαρχία, αλλά και από μακρινά σημεία της πρωτεύουσας.

Το ίδιο και οι χοροί συλλόγων και ποδοσφαιρικών ομάδων μικρών κατηγοριών, που άρχισαν να διοργανώνονται ακόμη και μία μέρα μετά από την έναρξη της σεζόν κορυφαίων σχημάτων. Και μη μου πει κανείς ότι τέτοια δεν είχαμε, γιατί γνωστό σχήμα με πασίγνωστους τραγουδιστές άνοιξε και τη δεύτερη μέρα είχε κεντρικά τραπέζια του ρεζερβέ για τους παράγοντες και οπαδούς ομάδας ερασιτεχνικής κατηγορίας της πρωτεύουσας

Να μη μιλήσω για τα απίστευτα παζάρια στους μεγάλους λογαριασμούς και τις κόντρες σχετικά με τις χρεώσεις των λουλουδιών που οδήγησαν σε μοναδικούς συμβιβασμούς. Το σκηνικό εκεί είχε πολύ γέλιο. Φανταστείτε κυρία που ήταν υπεύθυνη για τα λουλούδια συγκεκριμένων πρώτων τραπεζιών να εκλιπαρεί τον πάμπλουτο νυχτόβιο να της δώσει έστω έναντι κάποια χρήματα από τη ζημιά που είχε κάνει πριν από λίγη ώρα και να μη φύγει.

Η μαύρη τρύπα
Πάμε και σε ένα φλέγον ζήτημα: στη μαύρη τρύπα που έχουν πέσει τα νυχτοκάματα των τραγουδιστών. Πολλοί λοιπόν από αυτούς, μεγάλοι αλλά κυρίως ανερχόμενοι, για να μη χάσουν μέρος του όποιου πρεστίζ τους και για να μην τους κοιτάζουν κάποιοι περίεργα ή ελαφρώς περιπαικτικά, θα έλεγα, στις κοσμικές καφετέριες των νοτίων προαστίων όπου συχνάζουν, έλεγαν πως αμείβονται με ένα εντυπωσιακό ποσό, αλλά δεν εξηγούσαν ότι τα χρήματα αυτά τα έπαιρναν για ένα, άντε το πολύ για δύο βράδια και ότι τις υπόλοιπες μέρες δούλευαν «τσάμπα» απλώς για την τιμή των όπλων. Θα μου πείτε, μα καλά, είναι δυνατόν ένα Σάββατο να σώζει την παρτίδα Κι όμως, μπορεί να τη σώσει, ειδικά στον τομέα των εντυπώσεων προς τα έξω. Άσε που σε μερικές περιπτώσεις «όταν είναι τέτοια η συμμετοχή και η προσέλευση, με τις εισπράξεις από μια νύχτα μόνο βγαίνει ακόμη και το κόστος όλης της εβδομάδας», όπως μου εξομολογήθηκε πολύ γνωστός επιχειρηματίας.

Το φαινόμενο «άδεια τραπέζια» κρύβει και αυτό πολλά ευτράπελα. Άπειρες φορές φέτος λοιπόν, όπως και παλιότερα άλλωστε, οι καλοί πελάτες, κάποιοι δήθεν celebrities και ανερχόμενες κυρίες από το χώρο της μόδας και της μικρής οθόνης φιλοξενήθηκαν «με δωρεάν μπουκαλάκι και όλα κομπλέ» σε κεντρικά τραπέζια γνωστών σχημάτων. Το καθεστώς αυτό είναι ικανό να ανατρέπει την αρνητική εντύπωση που εισπράττει κάποιος όταν αντικρίζει ένα μαγαζί να μην έχει κόσμο τις Πέμπτες και τις Παρασκευές. Δεν μιλάμε για άλλες νύχτες, γιατί το ζήτημα που έχει να κάνει με μαγαζιά ανοιχτά πέντε ημέρες την εβδομάδα ανήκει πλέον στη σφαίρα της επιστημονικής φαντασίας.

Οι εξαιρέσεις στον κανόνα
Σαφώς και υπήρξαν κάποιες εξαιρέσεις, αλλά ήταν τελικά πολύ λίγες. Οι Onirama ήταν η πρώτη και καλύτερη ίσως περίπτωση. Το ιδιαίτερα εμπορικό συγκρότημα ήταν η έκπληξη της φετινής σεζόν, καθώς ανέτρεψε το κατεστημένο της προβληματικής νυχτερινής διασκέδασης. Τι έκαναν; Εμφανίστηκαν σε ένα χώρο που θύμιζε κλαμπ και υιοθέτησαν τρόπο διασκέδασης περασμένων εποχών. Ο κόσμος που ανταποκρίθηκε ήταν κάθε ηλικίας και πορτοφολιού. Από πολιτικούς και υπουργούς, όπως ο Γιώργος Βουλγαράκης και ο Θοδωρής Ρουσόπουλος, μέχρι μεγάλους και μικρούς τηλεοπτικούς αστέρες και αστερίσκους πρωινών και βραδινών εκπομπών μπορούσες να πετύχεις καθημερινά εκεί.

Ο Νίκος Βέρτης ήταν ένα ακόμη παράδειγμα. Ο σουξαρισμένος τραγουδιστής έκανε και φέτος μια πολύ καλή χρονιά. Φήμες, μάλιστα, αναφέρουν ότι υπήρξαν και περιπτώσεις που οι υπεύθυνοι του κέντρου όπου εμφανιζόταν δεν μπορούσαν να εξυπηρετήσουν τη ζήτηση.

Ο Νότης Σφακιανάκης, τέλος, είδε και τη φετινή χρονιά να του πηγαίνει καλά και να συνδυάζεται με τις πωλήσεις του τελευταίου του δίσκου.

Και τα λεγόμενα «after» πήγαν επίσης ικανοποιητικά φέτος, καθώς εκεί τα σχήματα που δούλευαν μετά τις 2 το πρωί είχαν κυρίως νέους ή ανερχόμενους καλλιτέχνες να πρωταγωνιστούν στις πίστες τους.