Yλικά
- 1½ κιλό χταπόδι
- 1 κιλό κρεμμυδάκια μικρά για στιφάδο
- 5 δαφνόφυλλα
- 4-5 σκελίδες σκόρδο
- 1 φλιτζάνι ελαιόλαδο
- 3 ντομάτες μεγάλες ώριμες τριμμένες
- 1 κουτ. γλυκού ντοματοπελτέ
- 1 ποτηράκι ξίδι από κρασί
- 1 ποτηράκι κρασί κόκκινο ξηρό
- 6-8 κόκκους πιπέρι
- αλάτι
ΕΚΤΕΛΕΣΗ
Καθαρίζουμε τα κρεμμυδάκια και τα χαράζουμε ελαφρά με το μαχαίρι μας σταυρωτά στη ρίζα τους. Αφαιρούμε από το χταπόδι την «κουκούλα» του και τα μάτια. Το πλένουμε, το κόβουμε κομμάτια και το αφήνουμε σε τρυπητό να στραγγίξει. Ζεσταίνουμε το ελαιόλαδο σε κατσαρόλα με βαρύ πάτο. Κατόπιν, ρίχνουμε 2-3 από τα κρεμμυδάκια να τσιγαριστούν και να αρωματίσουν το λάδι. Μόλις ροδίσουν, τα αφαιρούμε για να μην καούν. Στη συνέχεια, βάζουμε τα κομμάτια από το χταπόδι και τα γυρίζουμε μια δυο φορές. Σβήνουμε με το κρασί και το ξίδι, και αφήνουμε λίγο να εξατμιστεί το αλκοόλ. Προσθέτουμε τα υπόλοιπα κρεμμυδάκια και ρίχνουμε τις τριμμένες ντομάτες. Διαλύουμε τον πελτέ σε λίγο νερό και τον ρίχνουμε στο φαγητό με τη δάφνη, τους κόκκους πιπεριού, τα σκόρδα και το ανάλογο αλάτι. Βράζουμε σε μέτρια φωτιά μέχρι να μελώσουν τα κρεμμυδάκια και το χταπόδι, και να μείνουν με τη σάλτσα τους. Σερβίρουμε το χταπόδι χλιαρό, ακόμη και κρύο, σαν μεζέ.
Σημ.: Πέρυσι πήγα διακοπές στη Νίσυρο. Περιδιαβάζοντας τα σοκάκια της ένα πολύ ζεστό αυγουστιάτικο μεσημέρι, βρήκα στην άκρη του δρόμου ένα σκαλιστό τραπεζάκι, μικρό και χαριτωμένο. Το ερωτεύτηκα αμέσως και το πήρα μαζί μου στο πλοίο φεύγοντας. Το βράδυ, στο πολύωρο ταξίδι της επιστροφής, κατάφερα και άνοιξα το μικρό συρτάρι που είχε στο πλάι. Μέσα, βρήκα σύνεργα ραπτικής και έναν κιτρινισμένο φάκελο: Ενα γράμμα που προφανώς δεν έφυγε ποτέ. Ανοιξα τον φάκελο και, ενώ προσπαθούσα να φανταστώ την κυρία που τα τοποθέτησε εκεί, διάβασα μια χειρόγραφη συνταγή στην καθαρεύουσα για χταπόδι στιφάδο. Πήρα, λοιπόν, τη συνταγή και σας τη δίνω, αφού έπρεπε πάση θυσία να φύγει από το νησί...