Το ραδιόφωνο είναι πολλά περισσότερα από κύματα και συχνότητες. Είναι συντροφιά, έμπνευση, ενημέρωση, πάθος. Και πίσω από κάθε εκπομπή, κάθε τραγούδι που μας συγκίνησε, κάθε λέξη που μας έκανε να σκεφτούμε, βρίσκονται άνθρωποι που δίνουν την ψυχή τους.
Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Ραδιοφώνου, δίνουμε βήμα σε εννέα γυναίκες που υπηρετούν αυτό το μέσο με αγάπη και αφοσίωση. Εννέα φωνές που δίνουν ρυθμό στις μέρες μας. Μιλούν για το πάθος τους, τις προκλήσεις, τις όμορφες και δύσκολες στιγμές, αλλά και για το μέλλον ενός μέσου που σε μια εποχή ιδιαίτερων απαιτήσεων παραμένει ζωντανό χάρη στη δύναμη και την αγάπη των ανθρώπων του.
Θυμούνται τις πρώτες τους στιγμές πίσω από το μικρόφωνο, αστεία κι ευτράπελα και αποκαλύπτουν τα προσωπικά τους συνεντευξιακά απωθημένα.... Απολαύστε τις...
Χριστίνα Βίδου
Εκπομπή Κεντρικό Μαγκαζίνο κάθε Σάββατο & Κυριακή στις 14:00 στον ΣΚΑΪ 100.3
-Ποια ήταν η πρώτη σου εμπειρία μπροστά στο μικρόφωνο; Θυμάσαι πώς ένιωσες;
«Η ερώτηση με πάει πολλές δεκαετίες πίσω. Όταν ήμουν ακόμη 18 ετών. Η πρώτη επαφή ήρθε σ’ έναν τοπικό ραδιοφωνικό σταθμό της Γλυφάδας που γεννήθηκα και μεγάλωσα, τον Γλυφάδα fm. Ήμασταν μια πολύ ωραία μικρή ομάδα ερασιτεχνών, πιτσιρικάδες που ζούσαμε το όνειρό μας. Πολύ ωραία χρόνια.
Η αντίδρασή μου νομίζω ήταν η κλασική που έχουν όλοι όσοι ακούμε πρώτη φορά τη φωνή μας με ακουστικά. Ξάφνιασμα. Ένα ξάφνιασμα που οδήγησε σε ένα φανταστικό ταξίδι. ΣΚΑΪ 100,3, Μελωδία 99,2, Πρώτο Πρόγραμμα και τώρα ξανά ΣΚΑΪ 100,3».
-Ποια είναι η μεγαλύτερη πρόκληση που έχεις αντιμετωπίσει ως γυναίκα ραδιοφωνική παραγωγός;
«Επειδή ξεκίνησα πολύ μικρή κι είχα καλή φωνή, έπρεπε να αποδείξω ότι είμαι κάτι παραπάνω από αυτό, αλλά δεν μου αρέσει να γκρινιάζω ή να μεγεθύνω καταστάσεις. Σίγουρα έχουν υπάρξει κι άλλες προκλήσεις. Προσέξτε μιλάω στον πληθυντικό γιατί δεν ήταν μια. Αλλά δεν τις θυμάμαι, δεν τις έχω συγκρατήσει, γιατί δεν τις άφησα να με επηρεάσουν, να με καθορίσουν ή να κρατήσουν χώρο στις «βαλίτσες» μου».
-Υπάρχουν στερεότυπα ή προκλήσεις που πιστεύεις ότι ακόμα αντιμετωπίζουν οι γυναίκες στον χώρο του ραδιοφώνου;
«Στερεότυπα υπάρχουν σε όλα τα επαγγέλματα όπως και προκλήσεις. Ας είμαστε ειλικρινείς, οι γυναίκες έχουμε μεγάλη απόσταση να διανύσουμε ακόμα. Είμαι 30 χρόνια στο χώρο. Τρεις δεκαετίες. Δεν ήταν χρόνια στρωμένα με δάφνες. Αυτό που έχω αποκομίσει και το κρατώ ως όπλο, είναι ότι πρέπει να μη φοβάσαι, να πιστεύεις στις δυνάμεις σου και … να μην επιτρέπεις. Να μην επιτρέπεις σε κανέναν να σου σταθεί εμπόδιο. Η δυσκολία έγκειται στο ότι κάποιες φορές ούτε τα εμπόδια είναι αμέσως εμφανή, ούτε αυτοί που τα προκαλούν».
-Τι κάνει το ραδιόφωνο ξεχωριστό σε σχέση με άλλα μέσα ενημέρωσης και ψυχαγωγίας;
«Η αμεσότητά του, η παρέα που δημιουργεί. Η ύπαρξη φωνής, ο ραδιοφωνικός ψίθυρος είναι το μεγαλύτερο πλεονέκτημα του ραδιοφώνου. Σ’ ένα βαθμό αντιμετωπίζει την μοναξιά της στιγμής κι υπάρχουν πολλές τέτοιες στη ζωή μας».
-Πώς πιστεύεις ότι το ραδιόφωνο έχει εξελιχθεί με την έλευση των digital media και των podcasts;
«Κάποιοι θεωρούν ότι η εξέλιξη αυτών των δύο είναι η ταφόπλακα του ραδιοφώνου. Διαφωνώ κάθετα και οριζόντια. Είναι απλώς τα μέλη της ίδιας οικογένειας, που είναι ωραίο να σμίγουν στο οικογενειακό Κυριακάτικο τραπέζι, αλλά μετά το κάθε ένα φεύγει, πάει σπίτι του και κάνει τη ζωή που έχει επιλέξει, άρα και το στόχο ζωής που έχει βάλει. To «τώρα» μόνο το ραδιόφωνο στο δίνει. Το γεγονός, την είδηση θα στη δώσει αμέσως το ενημερωτικό ραδιόφωνο, ενώ την ανάλυση θα στην κάνει το Podcast. Την μουσική που θα σε ξαφνιάσει θα στη δώσει το μουσικό ραδιόφωνο, ενώ τα δικά σου αγαπημένα σου τραγούδια θα στα δώσει η προσωπική σου digital λίστα».
-Ποια είναι η πιο αστεία ή αξέχαστη στιγμή που έχεις ζήσει στον αέρα;
«Μέσα στα 30 χρόνια έχουν συμβεί τόσα πολλά. Στα αστεία κρατώ αυτά που μας συνέβαιναν με το Δημήτρη Γιαγτζόγλου. Ήμασταν δίδυμο στον ΣΚΑΪ 100,3 πάρα πολλά χρόνια και θυμάμαι πολλές φορές να φεύγουμε από το στούντιο, να εγκαταλείπουμε τον αέρα γιατί δεν μπορούσαμε να αρθρώσουμε λέξη από τα γέλια. Τους λόγους δεν μπορώ να τους ανακαλέσω στην μνήμη, τα γέλια όμως και την απίστευτη διάθεση τα κρατώ θησαυρό. Στην αξέχαστη στιγμή θα κρατήσω την τρομοκρατική επίθεση στους δίδυμους πύργους. Ήταν τρεις το μεσημέρι, εκφωνούσα το δελτίο του ραδιοφώνου και μπροστά στα μάτια μου έπεσε το δεύτερο αεροπλάνο στο δεύτερο πύργο και το περιέγραψα στον αέρα. Θυμάμαι την αρχισυντάκτριά μου, Αθηνά Φλώρου, (θα την ευγνωμονώ και θα την αγαπώ σ’ όλη μου τη ζωή γιατί από την Αθηνά έμαθα ό,τι ξέρω) να τρέχει πίσω μου και να μπαίνουμε μαζί στο στούντιο, γιατί συμπλήρωνε την είδηση».
-Έχεις λάβει κάποιο μήνυμα ή αντίδραση από ακροατή που σε συγκίνησε ιδιαίτερα;
«Πολλά, εκατοντάδες μηνύματα έχω λάβει, όπως υποθέτω όλοι μας. Αυτό από μόνο του είναι συγκινητικό. Σου γράφουν γιατί σε θεωρούν δικό τους άνθρωπο. Μοιράζονται μαζί σου μια σκέψη, ένα συναίσθημα, μια χαρά, μια λύπη. Είναι τιμητικό».
-Αν μπορούσες να πάρεις συνέντευξη από οποιοδήποτε πρόσωπο στον κόσμο, ποιο θα ήταν και γιατί;
«Αυτή την περίοδο ΟΛΟΙ οι δημοσιογράφοι νομίζω θα ήθελαν να πάρουν συνέντευξη από τον Τραμπ. Είναι κομματάκι δύσκολο το ξέρω, επομένως ας το αφήσουμε στην άκρη. Για να σοβαρευτούμε όμως θα σου πω κάτι που μπορεί να σε εκπλήξει. Θα μου άρεσε πολύ να μιλήσω με τον street artist Bansky. Kάθε του έργο είναι μια διαμαρτυρία, είναι ένας κοινωνικός ξεσηκωμός. Άσε που δεν τον έχει δει και κανείς. Έχει καταφέρει να δημιουργήσει ένα μύθο. Μ’ αρέσει πολύ αυτό».
Ελένη Κολοκοτρώνη
Εκπομπή 10.00-12.00 π.μ. καθημερινά στον Pepper 96.6
-Ποια ήταν η πρώτη σου εμπειρία μπροστά στο μικρόφωνο; Θυμάσαι πώς ένιωσες;
«Η πρώτη μου εμπειρία ήταν ένα απόγευμα στις 13 Ιουλίου του 1996. Τότε έκανα την πρώτη μου εκπομπή, ακόμα και σήμερα θυμάμαι το απόγευμα αυτό μέσα σε ένα σύννεφο... Ήμουν ρομπότ. Δεν κατάλαβα πως έφτασα στον σταθμό, πως μπήκα στο στούντιο, οριακά μπορούσα να αναπνεύσω. Τελικά, έκανα το πρώτο on, έκανα λάθος τη συχνότητα και μετά όλα κύλησαν ρολόι για τα επόμενα σχεδόν 30 χρόνια! Και εύχομαι να συνεχίσουν...»
-Ποια είναι η μεγαλύτερη πρόκληση που έχεις αντιμετωπίσει ως γυναίκα ραδιοφωνική παραγωγός;
«Νομίζω ότι η μεγαλύτερη πρόκληση που έχω αντιμετωπίσει είναι να πείσω τους άλλους ότι ο μοναδικός μου στόχος είναι να κάνω μια πολύ καλή εκπομπή. Τίποτα λιγότερο, τίποτα περισσότερο».
-Υπάρχουν στερεότυπα ή προκλήσεις που πιστεύεις ότι ακόμα αντιμετωπίζουν οι γυναίκες στον χώρο του ραδιοφώνου;
«Προκλήσεις, νομίζω, πάντα θα υπάρχουν. Αυτό που, κατά τη γνώμη μου, «σώζει» την κατάσταση είναι ότι το ραδιόφωνο δεν είναι τηλεόραση. Τα πράγματα είναι πιο αθώα και όχι τόσο σκληρά. Όσον αφορά τα στερεότυπα, αυτό που έχω παρατηρήσει είναι ότι σε ένα μεγάλο ποσοστό δεν έχουμε δει γυναίκες σε ηγετικές θέσεις».
-Τι κάνει το ραδιόφωνο ξεχωριστό σε σχέση με άλλα μέσα ενημέρωσης και ψυχαγωγίας;
«Θεωρώ ότι η δύναμη του ραδιοφώνου ή αυτό που το κάνει ξεχωριστό είναι ότι έχει... ακόμα ψυχή. Το ραδιόφωνο είναι άμεσο και αλίμονο εάν χαθεί αυτό. Το ραδιόφωνο έχει την ικανότητα να βγάζει προς τα έξω την προσωπικότητα του παραγωγού. Δηλαδή, την ίδια φράση να πούμε δέκα παραγωγοί, θα την πούμε με δέκα διαφορετικούς τρόπους και αυτό είναι κάτι που αντιλαμβάνεται ο ακροατής. Για εμένα, αυτό είναι η μοναδικότητα του ραδιοφώνου και το δέσιμο του ραδιοφώνου με τους ακροατές. Αυτό το δέσιμο το τόσο ιδιαίτερο, νομίζω, πως μόνο το ραδιόφωνο το έχει! Όσο ρομαντικό και αν ακούγεται».
-Πώς πιστεύεις ότι το ραδιόφωνο έχει εξελιχθεί με την έλευση των digital media και των podcasts;
«Το ραδιόφωνο έχει αποκτήσει μεγάλες ταχύτητες, τρέχει να προλάβει την εποχή. Κάποια στιγμή, νομίζω, όλοι φοβηθήκαμε μήπως τα FM χαθούν, αλλά αυτή πέρασε και το ραδιόφωνο σε ένα πολύ μεγάλο ποσοστό έχει προσαρμοστεί στην εποχή. Έχει ανεβάσει ταχύτητες για να επιβιώσει και θεωρώ ότι τα έχει καταφέρει. Απειλήθηκε αρκετές φορές, αλλά άντεξε».
-Ποια είναι η πιο αστεία ή αξέχαστη στιγμή που έχεις ζήσει στον αέρα;
«Νομίζω πως η πιο αστεία στιγμή ήταν πριν από πολλά χρόνια που είχα να δώσω προσκλήσεις για ένα πάρτι που έκανε μια τηλεοπτική εκπομπή για να γιορτάσει τα 400 επεισόδια της... Και εγώ, με πολύ σοβαρό ύφος, έδωσα προσκλήσεις λέγοντας ότι γιορτάζει τα 400 χρόνια...»
-Έχεις λάβει κάποιο μήνυμα ή αντίδραση από ακροατή που σε συγκίνησε ιδιαίτερα;
«Η αλήθεια είναι ότι οι παραγωγοί έχουμε το προνόμιο να λαμβάνουμε πολλά μηνύματα κατά τη διάρκεια της εκπομπής και μπορώ να πω πως τα περισσότερα έχουν κάτι που τα κάνει να ξεχωρίζουν. Θυμάμαι όμως, πριν αρκετά χρόνια, κάπου στο 2012, το μήνυμα μιας κοπέλας. Εκείνη είχε χάσει τη δουλειά της πρόσφατα και, ενώ ήταν χάλια, είχε ακούσει κάτι που είχα πει και είχε αισθανθεί καλύτερα. Μου έστειλε ένα μήνυμα για να μου το πει και πήρα απίστευτη δύναμη και χαρά από αυτό, ακόμα το θυμάμαι...»
-Αν μπορούσες να πάρεις συνέντευξη από οποιοδήποτε πρόσωπο στον κόσμο, ποιο θα ήταν και γιατί;
«Μμμ στο μυαλό μου έρχονται πολλά ονόματα, από Elton John μέχρι Αndrew Lloyd Webber... Αλλά με εκπλήσσει το γεγονός ότι, στην παρούσα φάση, θα ήθελα μια συνέντευξη από την Kate Middleton. Δεν πίστευα ποτέ ότι θα ήθελα κάτι τέτοιο, αλλά θεωρώ ότι η περιπέτεια που είχε με την υγεία της σε συνδυασμό με το πως το διαχειρίζεται μέχρι και σήμερα, την έκανε γήινη, την έκανε μία από εμάς και γι’ αυτό άλλωστε και το περιοδικό TIME την είχε στο Top 5 με τους πιο επιδραστικούς ανθρώπους παγκοσμίως.
Next best thing... Andrew Lloyd Webber. Να μου μιλήσει για το «Cats», το «Phantom of the opera», το «Sunset Boulevard», για όλο αυτό το πάθος, την τρέλα και τη δύναμη που βγάζουν τα έργα του».
Μαρία Δουρουδή
Εκπομπή «Παρέα» κάθε Σαββατοκύριακο 15.00 με 17.00 ΣΚΑΙ 100,3
-Ποια ήταν η πρώτη σου εμπειρία μπροστά στο μικρόφωνο; Θυμάσαι πώς ένιωσες;
«Ήταν στο μακρινό 1999, δελτίο ειδήσεων στον Αιγαίο FM, στην πλατεία Θεάτρου, βάρδια από τις 24.00 ως τις 06.00 το πρωί. Μεγάλος σεισμός στη Αθήνα, άγνοια κινδύνου – μόλις έχω αποφοιτήσει από την σχολή δημοσιογραφίας- και όμως για πρώτη φορά μπροστά στο μικρόφωνο, εκφωνήτρια δελτίου ειδήσεων. Όταν το σκέφτομαι τώρα, λέω, μπράβο. Για αρχάρια και για τόσο βαθιά νερά, που έπεσα, καλά τα κατάφερα. Δεν πνίγηκα!»
-Ποια είναι η μεγαλύτερη πρόκληση που έχεις αντιμετωπίσει ως γυναίκα ραδιοφωνική παραγωγός;
«Η μεγαλύτερη πρόκληση είναι να παραμένεις αληθινός και να μην φοβάσαι να εκφραστείς, όπως κάνεις στην προσωπική σου ζωή. Να μην νομίσεις ότι είσαι κάτι άλλο από αυτό που είσαι. Επίσης, μεγάλη πρόκληση είναι να είσαι ψύχραιμος και σε θέματα έκτακτης επικαιρότητας να μην ταράζεις τον κόσμο. Ψυχραιμία και νηφαλιότητα».
-Υπάρχουν στερεότυπα ή προκλήσεις που πιστεύεις ότι ακόμα αντιμετωπίζουν οι γυναίκες στον χώρο του ραδιοφώνου;
«Φυσικά και υπάρχουν. Το γεγονός ότι κάνω μια παρεΐστικη εκπομπή το Σαββατοκύριακο δεν σημαίνει ότι δεν μπορώ να ασχοληθώ με θέματα πολιτικής επικαιρότητας ή με μια επιστημονική ανάλυση ή με ένα οικονομικό θέμα, με την βοήθεια πάντα ειδικού. Έχουν υπάρξει ωστόσο ακροατές που θα στείλουν μηνύματα τύπου: παραμείνετε στα θέματα κρασιού και θεάτρου και αφήστε αυτά τα θέματα για άλλους»!
-Τι κάνει το ραδιόφωνο ξεχωριστό σε σχέση με άλλα μέσα ενημέρωσης και ψυχαγωγίας;
«Το ραδιόφωνο είναι ένα μαγικό, ευγενές μέσο που σου δίνει την δυνατότητα να δημιουργείς εικόνες (όχι όπως η τηλεόραση που στις επιβάλλει) και μπορεί να είναι πραγματική παρέα. Δεν είχα ποτέ φανταστεί ότι θα μπορούσε να είναι τόσο καλή παρέα για πολλούς ανθρώπους, που δεν μπορείς να φανταστείς ότι σε ακούν. Επίσης, είναι ένα μέσο που δεν σε καταπίνει, αλλά σου αφήνει χώρο να εκφραστείς».
-Πώς πιστεύεις ότι το ραδιόφωνο έχει εξελιχθεί με την έλευση των digital media και των podcasts;
«Δίνει την δυνατότητα να μάθεις περισσότερους ραδιοφωνικούς παραγωγούς, να γίνουν πιο φροντισμένες δουλειές, να μάθεις πολλά και ουσιαστικά πράγματα μέσα από τα podcasts».
-Ποια είναι η πιο αστεία ή αξέχαστη στιγμή που έχεις ζήσει στον αέρα;
«Ραδιοφωνική εκπομπή καλοκαίρι στον ΣΚΑΙ 100,3
Η παραγωγός μου Κατερίνα Πλατή κλείνει καλεσμένο έναν κύριο που έπαιξε ως κομπάρσος σε ταινία που γυρίστηκε στη Θεσσαλονίκη και πρωταγωνίστησε ο Antonio Banderas.
Ο καλεσμένος μου ήταν αποκάλυψη: «Εγώ κυρία μου είμαι τόσο άσχημος που δεν θα το πιστεύετε αν με δείτε. Δουλεύω στο Άγιο Όρος, κάνω μεροκάματα και σε ένα διάλειμμα μια μέρα στη Μονή διάβασα στην εφημερίδα ότι ζητούν κομπάρσους για μια ταινία. Ρωτάω τον ηγούμενο, να πάω; Πήγαινε μου λέει. Πήγα και εκεί γνώρισα τον ….Αντώνη….(η πρώτη φορά που παρεμβαίνω σε αυτή την «υπέροχη» αφήγηση και ρωτάω: Ποιος Αντώνης;)
Ο Μπαντέρας μου λέει ο καλεσμένος μου!
Ο Αντώνης ο Μπαντέρας, συνεχίζει ο καλεσμένος, ενθουσιάστηκε τόσο με το παρουσιαστικό μου που αντί για μια σκηνή με κράτησε σε τρεις.
Δεν ήθελα αυτή η συνέντευξη να τελειώσει ποτέ!»
-Έχεις λάβει κάποιο μήνυμα ή αντίδραση από ακροατή που σε συγκίνησε ιδιαίτερα;
«Και πολλά και συγκινητικά μηνύματα από τους ακροατές. Δεν θα ξεχάσω έναν ακροατή που πήρε στο τηλεφωνικό κέντρο και είπε να μου μεταφέρουν πως είμαι «η μάγισσα του διαλόγου». Ακροάτρια μου είπε πως αν ήμουν σε σχολείο κανένας μαθητής δεν θα έλειπε από την σχολική αίθουσα γιατί θα ήθελε να ακούει την φωνή μου, ακροατής μέσα από τον Άγιο Σάββα έστειλε μήνυμα ότι είμαι η παρηγοριά του».
-Αν μπορούσες να πάρεις συνέντευξη από οποιοδήποτε πρόσωπο στον κόσμο, ποιο θα ήταν και γιατί;
«Από πολλούς θα ήθελα και όχι απαραίτητα διάσημους. Ωστόσο με ιντριγκάρει η ιδέα του να έχω δίπλα μου στο μικρόφωνο «παρέα» την Άννα Βίσση, τον Νίκο Γκάλη, την Κριστιάν Αμανπούρ και τον Ταγίπ Ερντογάν. Ποτέ δεν ξέρεις…..»
Βιβή Παπαστάθη
Εκπομπή 07.00-10.00 π.μ. καθημερινά στον Μέντα 88.
-Ποια ήταν η πρώτη σου εμπειρία μπροστά στο μικρόφωνο; Θυμάσαι πώς ένιωσες;
«Κάθε πρώτη φορά δύσκολα ξεχνιέται! Ξεκίνησα μπροστά στο μικρόφωνο με δελτίο ειδήσεων. Έπρεπε να είναι σύντομο, γρήγορο, περιεκτικό. Το είχα μάθει απ’ έξω. Πέντε ειδήσεις, αθλητικά και στο τέλος καιρός. Σα σήμερα το θυμάμαι. Ήταν Ιούλιος, καύσωνας, πρωί Σαββάτου στο στούντιο στο Μαρούσι. Πήγε πολύ καλά. Και αυτό και όλα τα επόμενα. Αυτό όμως που έχει μείνει κάθε φορά που ανοίγει το μικρόφωνο είναι η αγωνία, το άγχος της πρώτης φοράς. Όσο μεγάλη προετοιμασία κι αν γίνεται, πάντα το μικρόφωνο είναι σα μια τεράστια πόρτα που ανοίγει στον αέρα. Που πρέπει να είναι όλα έτοιμα και τακτοποιημένα. Καλά, μερικές φορές δεν πάνε όλα άψογα, αλλά με τον καιρό μαθαίνεις να τα διορθώνεις άμεσα».
-Ποια είναι η μεγαλύτερη πρόκληση που έχεις αντιμετωπίσει ως γυναίκα ραδιοφωνική παραγωγός;
«Δουλεύοντας σχεδόν όλα τα χρόνια σε μουσικά ραδιόφωνα, κατέληξα ότι η καθημερινή πρόκληση είναι πάντα η επικαιρότητα και το έκτακτο της κάθε μέρας. Πώς θα αντιμετωπιστεί μια είδηση που αναστατώνει. Όσον αφορά τη γυναικεία φύση, στο επάγγελμα δεν αντιμετώπισα κάτι διαφορετικό απ’ όσα τόσες άλλες στα υπόλοιπα επαγγέλματα. Κλήθηκα πολλές φορές να αντικρούσω την αμφισβήτηση, να επιβεβαιώσω τις γνώσεις μου, να υπερασπιστώ τη θέση μου, ακόμα και τις αποδοχές μου που κατά κανόνα ήταν χαμηλότερες από άνδρες συναδέλφους».
-Υπάρχουν στερεότυπα ή προκλήσεις που πιστεύεις ότι ακόμα αντιμετωπίζουν οι γυναίκες στον χώρο του ραδιοφώνου;
«Σαφώς. Ευτυχώς όχι σε τόσο μεγάλη έκταση πια, αλλά βεβαίως και υπάρχουν. Και αυτό δεν περιορίζεται στο δικό μου επάγγελμα. Κάθε εργαζόμενη καλείται καθημερινά να αποδείξει τα αυτονόητα. Το ραδιοφωνικό εργασιακό περιβάλλον, που οι ομάδες που εργάζονται σε αυτό κατά κανόνα είναι δημιουργικές και συμπεριληπτικές, είναι πιο ανοιχτό σε τέτοια θέματα. Οπότε η χρονοβόρα διαδικασία της εξάλειψης της έμφυλης ανισότητας δείχνει να «τρέχει» λίγο γρηγορότερα από τους υπόλοιπους κλάδους».
-Τι κάνει το ραδιόφωνο ξεχωριστό σε σχέση με άλλα μέσα ενημέρωσης και ψυχαγωγίας;
«Το ραδιόφωνο είναι θερμό μέσο. Εξ ορισμού είναι αυτό που έχει την ικανότητα να ενισχύει την φαντασία μέσω του περιεχομένου που μεταδίδεται. Δηλαδή μουσική και λόγος. Οπότε κάθε ακροατής έχει άπειρες εικόνες και -το σημαντικότερο- διαθέσιμες κάθε στιγμή. Αυτό και μόνο δημιουργεί μια σταθερότητα, μια ασφάλεια και ταυτόχρονα με απεριόριστη ελευθερία. Το ραδιόφωνο είναι συναίσθημα, επικοινωνία μια ισότιμη σχέση παραγωγού-ακροατή. Είναι μια σωστή συνδιαλλαγή με την αμφισβήτηση, την ενημέρωση, τον προβληματισμό. Και όσο αυτή η σχέση διατηρείται σε ισορροπία, το ραδιόφωνο θα είναι η σταθερά της καθημερινότητας. Και ταυτόχρονα μια καθημερινή συναρπαστική εμπειρία».
-Πώς πιστεύεις ότι το ραδιόφωνο έχει εξελιχθεί με την έλευση των digital media και των podcasts;
«Από την δημιουργία του το ραδιόφωνο εξελίσσεται συνεχώς μέσα στους καιρούς. Από τους πειρατικούς έως τους διαδικτυακούς σταθμούς μεσολαβεί περίπου μισός αιώνας. Σ’ αυτή την εποχή των ταχύτατων αλλαγών, το ραδιόφωνο κλήθηκε να επαναπροσδιορίσει τον τρόπο και τον ρόλο του. Ταυτόχρονα, υπογράμμισε και υπενθύμισε την πρωτοπορία του. Ακόμα και η τηλεόραση στήριξε τη δημιουργία της στο ραδιοφωνικό μοντέλο. Ιστορικά, η εξέλιξη είναι συνταρακτική. Στις μέρες μας, πολλές μελέτες σε παγκόσμιο επίπεδο δείχνουν μεγάλη αύξηση των ακροατών σε ψηφιακή μορφή επικοινωνίας και ψυχαγωγίας. Το ραδιόφωνο σαφώς συμμετέχει σε αυτό. Με όποιο τρόπο επιλέξει κάποιος να ακούσει, σίγουρα το ραδιόφωνο θα είναι το μέσο που θα κερδίζει τις ψυχές και την καθημερινότητα των ακροατών του».
-Ποια είναι η πιο αστεία ή αξέχαστη στιγμή που έχεις ζήσει στον αέρα;
«Δε μπορώ να ξεχωρίσω ποιο είναι το πιο αστείο σαρδάμ που έχω κάνει. Δε μπορώ να μη θυμάμαι τα εορταστικά ξενύχτια στο στούντιο, τους σπουδαίους συναδέλφους που μοιραστήκαμε ραδιοφωνικό αέρα αλλά και πολύ αβάσταχτους αποχαιρετισμούς. Είναι όλες αυτές οι ιστορίες που με καθόρισαν όχι μόνο σε επαγγελματικό επίπεδο αλλά και σε προσωπικό. Έχω ανοίξει μικρόφωνο ούσα ευτυχισμένη, ερωτευμένη, προδομένη, κουρασμένη, άρρωστη… Ακόμα και μετά από τεράστιες ήττες. Όλες αυτές οι στιγμές είναι τόσο πολύτιμες όσο και το οξυγόνο μου».
-Έχεις λάβει κάποιο μήνυμα ή αντίδραση από ακροατή που σε συγκίνησε ιδιαίτερα;
«Σημαντική στιγμή είναι κάθε στιγμή που κάποιος αποφασίζει να επικοινωνήσει μαζί μου. Που μπαίνει στη διαδικασία να στείλει ένα μήνυμα ή να πάρει ένα τηλέφωνο. Δε θα ξεχάσω ποτέ το τεράστιο μπουκέτο με τριαντάφυλλα που ήρθε σε κάποια γενέθλια μου με μια κάρτα που την έχω ακόμη. Κρατάω πολλά γράμματα ακροατών (δεν είχαμε πάντα Internet!), δώρα και πολλά άλλα. Κρατάω όμως και την επαφή με μερικούς ακροατές που είναι το πολυτιμότερο δώρο που έχω. Να τα καλά των social media. Ξαναβρισκόμαστε με ανθρώπους που κάποια στιγμή υπήρξα στην καθημερινότητά τους και αυτό είναι η σημαντικότερη ανθρώπινη αμοιβή όλου του κόσμου».
-Αν μπορούσες να πάρεις συνέντευξη από οποιοδήποτε πρόσωπο στον κόσμο, ποιο θα ήταν και γιατί;
«Δε μου αρέσουν οι συνεντεύξεις. Προτιμώ πάντα τις συζητήσεις. Θέλω να μιλάω με ανθρώπους επί ίσοις όροις και να γνωριζόμαστε από την αρχή, ακόμα και με προσωπικότητες που ήδη έχουμε επαφή. Δεν θέλω να αισθάνονται ότι οφείλουν να δηλώσουν κάτι. Σε ένα άλλο –παράλληλο- σύμπαν θα ήθελα να πιω έναν απογευματινό καφέ με το Δημήτρη Μητροπάνο δίπλα στη θάλασσα του Πειραιά, αλλά και να κάνω μια βόλτα στην πρωινή παγωμένη Νέα Υόρκη με τον David Bowie».
Μαρία Ζαφειράτου
-Ποια ήταν η πρώτη σου εμπειρία μπροστά στο μικρόφωνο; Θυμάσαι πώς ένιωσες;
«Πάμε πολλά χρόνια πίσω! Δελτίο αθλητικών ειδήσεων στον ΣΠΟΡ FM, πιτσιρίκα 18 ετών. Κάθε φορά μάχη με τα σαρδάμ, να πω σωστά τις ομάδες, να μην μου ξεφύγει κάποιο σκορ. Αλλά ήταν τέτοια η αγάπη που δεν ένιωσα ποτέ φόβο ή άγχος».
-Ποια είναι η μεγαλύτερη πρόκληση που έχεις αντιμετωπίσει ως γυναίκα ραδιοφωνική παραγωγός;
«Ούσα στην αθλητική δημοσιογραφία ως γυναίκα και όχι μόνο ως ραδιοφωνική παραγωγός, θεωρώ υποχρέωσή μου κι όχι πρόκληση να είμαι πάντα συνεπής και διαβασμένη στο επάγγελμα που εξασκώ. Όλα τα άλλα έρχονται μόνα τους».
-Υπάρχουν στερεότυπα ή προκλήσεις που πιστεύεις ότι ακόμα αντιμετωπίζουν οι γυναίκες στον χώρο του ραδιοφώνου;
«Είναι σαν να με ρωτάς αν είναι υγρή η θάλασσα…»
-Τι κάνει το ραδιόφωνο ξεχωριστό σε σχέση με άλλα μέσα ενημέρωσης και ψυχαγωγίας;
«Εννοείται η αμεσότητα. Είμαστε η παρέα πολλών ανθρώπων, η συνήθειά τους, μέρος της καθημερινότητάς τους. Και αυτό είναι πολύ σπουδαίο, αν συνειδητοποιήσεις με τον καιρό την πραγματική του διάσταση».
-Πώς πιστεύεις ότι το ραδιόφωνο έχει εξελιχθεί με την έλευση των digital media και των podcasts;
«Νομίζω πως οι πλατφόρμες των podcasts έχουν κάνει καλό στο ραδιόφωνο με την έννοια ότι έχεις τη δυνατότητα να (ξανα)ακούσεις μια εκπομπή όταν και όποτε θες. Όπως κάνω κι εγώ με τις αγαπημένες μου εκπομπές».
-Ποια είναι η πιο αστεία ή αξέχαστη στιγμή που έχεις ζήσει στον αέρα;
«Η πιο αστεία στιγμή που έχω ζήσει στον αέρα είναι σχεδόν όλες οι εκπομπές τα τελευταία 7 χρόνια δίπλα στον Αλέξανδρο Τσουβέλα. Ας ακουστεί κλισέ, είναι πέρα για πέρα πραγματικότητα: αυτή η συνεργασία είναι πραγματική ευλογία για μένα».
-Έχεις λάβει κάποιο μήνυμα ή αντίδραση από ακροατή που σε συγκίνησε ιδιαίτερα;
«Λαμβάνουμε συχνά μηνύματα από ακροατές που περνούν κάποιες δύσκολες στιγμές στη ζωή τους και μας λένε πως είμαστε ο λόγος να χαμογελούν. Κάποιοι μας ακούν την ώρα της χημειοθεραπείας τους, άλλοι προσπαθώντας να ξεπεράσουν τον χαμό ενός αγαπημένου τους προσώπου και η εκπομπή μας είναι για εκείνους ένα στήριγμα. Από την άλλη πολλές φορές μας έχουν στείλει μέσα από μαιευτήρια λίγο πριν υποδεχθούν το νέο μέλος της οικογένειας! Είναι φοβερό, μας λογίζουν σχεδόν σαν μέλη της οικογένειάς τους».
-Αν μπορούσες να πάρεις συνέντευξη από οποιοδήποτε πρόσωπο στον κόσμο, ποιο θα ήταν και γιατί;
«Αχ είναι μεγάλος ο κατάλογος! Από εν ζωή Ζιντάν, Μαντόνα, Ντε Νίρο, Μέριλ Στριπ, αλλά αν έχουμε κάποια επαφή με τον άλλο κόσμο θα ήθελα Μαραντόνα και Ναπολέων παρακαλώ».
Κορίνα Γεωργίου
-Ποια ήταν η πρώτη σου εμπειρία μπροστά στο μικρόφωνο; Θυμάσαι πώς ένιωσες;
«Η πορεία μου στον ΣΚΑΪ ξεκίνησε από το ραδιόφωνο. Έτσι, η Χριστίνα Βίδου ήταν η πρώτη που μου έδωσε βήμα μέσα από την εκπομπή της. Ωστόσο, η χρονιά που καθόρισε την αγάπη μου για το ραδιόφωνο ήταν εκείνη στο πλευρό του Δημήτρη Καμπουράκης, με τον οποίο είχα την ευκαιρία να «ωριμάσω» ραδιοφωνικά και να απολαύσω το μαγικό ταξίδι στον κόσμο των fm. Το τρακ της πρώτης φοράς, αντικαταστάθηκε από ανυπομονησία για το καθιερωμένο μας ραντεβού, η οποία τελικά μεταστοιχειώθηκε σε αυτοπεποίθηση και σιγουριά δίπλα στο ραδιοφωνικό μου ταίρι τα τελευταία 2 χρόνια, Νίκο Ανδρίτσο».
-Ποια είναι η μεγαλύτερη πρόκληση που έχεις αντιμετωπίσει ως γυναίκα ραδιοφωνική παραγωγός;
«Η μεγαλύτερη πρόκληση που έχω αντιμετωπίσει συνολικά στην πορεία μου στο ραδιόφωνο έχει να κάνει με την προσωπική μου εξέλιξη και την καθημερινή μου βελτίωση πίσω από το μικρόφωνο, ώστε να μπορώ να επικοινωνήσω άμεσα με τον ακροατή. Ο ραδιοφωνικός παραγωγός δεν πρέπει να πέσει στην παγίδα να παίρνει προσωπικά αρνητικά σχόλια που προέρχονται ενίοτε από τους ακροατές, αλλά να τα χρησιμοποιεί ώστε να γίνεται κάθε ημέρα και καλύτερος».
-Υπάρχουν στερεότυπα ή προκλήσεις που πιστεύεις ότι ακόμα αντιμετωπίζουν οι γυναίκες στον χώρο του ραδιοφώνου;
«Νομίζω πως δεν υπάρχουν πλέον φυλετικές διακρίσεις εναντίον των γυναικών, είναι ξεπερασμένες. Ίσως οδηγούμαστε προς την αντίθετη κατεύθυνση, κι αυτό είναι το πιο επικίνδυνο. Ο επαγγελματίας δεν θα έπρεπε να προσδιορίζεται από το φύλο του αλλά από τη δουλειά του».
-Τι κάνει το ραδιόφωνο ξεχωριστό σε σχέση με άλλα μέσα ενημέρωσης και ψυχαγωγίας;
«Η γοητεία του ραδιοφώνου έγκειται στους μαγικούς, συναρπαστικούς κόσμους που μπορεί να δημιουργήσει για τον ακροατή. Σε μια εποχή ψηφιοποίησης και τηλεοπτικού κορεσμού, παραμένει ένα γνήσιο περιβάλλον επικοινωνίας. Επίσης είναι το μοναδικό μέσο που επιτρέπει την αλληλεπίδραση με τον παραγωγό και την οικοδόμηση μιας ιδιαίτερης σχέσης. Επίσης, η δύναμη της μουσικής καθιστά το ραδιόφωνο το μοναδικό μέσο που μπορεί να ωθήσει τον ακροατή να δραπετεύσει από τη συμβατική πραγματικότητα».
-Πώς πιστεύεις ότι το ραδιόφωνο έχει εξελιχθεί με την έλευση των digital media και των podcasts;
«Ο κόσμος του ραδιοφώνου έχει πλουτίσει σε θεματολογία και χάρη στα podcasts αναδεικνύονται και αναλύονται περισσότερο ζητήματα που στον ραδιοφωνικό αέρα ενός συμβατικού μέσου δεν θα επέτρεπε ο περιορισμένος χρόνος. Τα ψηφιακά μέσα έχουν συστήσει το ραδιόφωνο στη νέα γενιά, κι αυτό είναι κέρδος για τη σημερινή κοινωνία που αποφεύγει τα παραδοσιακά μέσα».
-Ποια είναι η πιο αστεία ή αξέχαστη στιγμή που έχεις ζήσει στον αέρα;
«Δεν θα ξεχάσω ποτέ μια συζήτηση που είχαμε από αέρος με τον Δημήτρη Καμπουράκη σχετικά με τη σεξουαλικότητα και τα ολογράμματα στο μέλλον. Μου ήταν αδύνατον να σταματήσω να γελάω και νομίζω ότι το ίδιο συνέβη και από την άλλη πλευρά των ερτζιανών».
-Έχεις λάβει κάποιο μήνυμα ή αντίδραση από ακροατή που σε συγκίνησε ιδιαίτερα;
«Έχω λάβει πολλά μηνύματα που με έκαναν να αισθανθώ περήφανη για τον εαυτό μου, αυτό που όμως με συγκίνησε είναι ένας ακροατής που ξυπνούσε κάθε Σαββατοκύριακο στις 7 το πρωί για να ακούσει την εκπομπή μου. Δεν είχε χάσει ούτε μία».
-Αν μπορούσες να πάρεις συνέντευξη από οποιοδήποτε πρόσωπο στον κόσμο, ποιο θα ήταν και γιατί;
«Έχω πάρει συνεντεύξεις από πολιτικούς και αναλυτές διεθνούς εμβέλειας, διακεκριμένους επιστήμονες όπως ο σπουδαίος γιατρός Κύπρος Νικολαϊδης από ηθοποιούς, συνθέτες κι ερμηνευτές με τεράστιο έργο - από τον Αντρέα Μποτσέλι μέχρι τον Γιώργο Κατσαρό, τον Στέλιο Βαμβακάρη και τον Σταμάτη Κόκοτα. Αν όμως μπορούσα να γυρίσω το χρόνο πίσω, θα ήθελα να έχω συνομιλήσει με τον Ζαμπέτα. Ένας αστείρευτος βιρτουόζος, ένας αυθεντικός μάγκας. Ο θυελλώδης δεξιοτέχνης του μπουζουκιού ήταν ένας χείμαρρος που δεν δίσταζε να γίνει αθυρόστομος και προκλητικός, αλλά παράλληλα ήταν ένας ευαίσθητος οικογενειάρχης. Αν παρέμενα στο σήμερα όμως, θα ήθελα να βρεθώ πρόσωπο με πρόσωπο με τον πρόεδρο Τραμπ. Με ιντριγκάρει η αντισυμβατικότητα κι ο αυθορμητισμός του και θα ήθελα να κάνω μια εφ’όλης της ύλης συζήτηση μαζί του».
Βάσια Ρεντούμη
Εκπομπή 18.00-21.00 μ.μ. καθημερινά στον Μέντα 88.
-Ποια ήταν η πρώτη σου εμπειρία μπροστά στο μικρόφωνο; Θυμάσαι πώς ένιωσες;
«Παρόλο που έχουν περάσει χρόνια από τότε, πολλά χρόνια, αυτή η στιγμή νομίζω πως δεν ξεχνιέται ποτέ. Μοιάζει σαν τη στιγμή που σηκώνεις το πόδι σου για να κάνεις ένα βήμα προς κάπου, προς κάποιους, που θέλεις πολύ να πας. Αν και αυτή η στιγμή, πρακτικά, διαρκεί απειροελάχιστα εσένα σου φαίνεται σα να διαρκεί μέρες ή χρόνια. Γιατί σ' αυτήν ακριβώς τη στιγμή μπορείς να νιώσεις όλη τη χαρά, την ανυπομονησία αλλά και το άγχος... μην στραβοπατήσεις».
-Ποια είναι η μεγαλύτερη πρόκληση που έχεις αντιμετωπίσει ως γυναίκα ραδιοφωνική παραγωγός;
«Φαντάζομαι αυτή που λίγο πολύ καλούνται να αντιμετωπίσουν πολλές γυναίκες: Να καταφέρεις να σε αξιολογούν βάσει των γνώσεών σου και όχι βάσει του φύλου σου, να σπάσεις τα στερεότυπα και να λειτουργείς με τους δικούς σου κανόνες και όχι με τους κανόνες των άλλων. Ωστόσο, θεωρώ πως ήμουν τυχερή. Έγινε στο ξεκίνημα και για πολύ σύντομο χρονικό διάστημα».
-Υπάρχουν στερεότυπα ή προκλήσεις που πιστεύεις ότι ακόμα αντιμετωπίζουν οι γυναίκες στον χώρο του ραδιοφώνου;
«Το ραδιόφωνο έχει την ευτυχία να είναι ένα ανοιχτό και ελεύθερο μέσο. Ένα μέσο που, συνήθως, κοιτάζει τους ανθρώπους και όχι τα φύλα. Ωστόσο, δεν παύει να είναι μέρος αυτής της κοινωνίας. Με αυτήν την έννοια είναι και αυτό αντιμέτωπο με προκλήσεις παρότι έχουν γίνει, τα τελευταία χρόνια, πολύ σημαντικά βήματα».
-Τι κάνει το ραδιόφωνο ξεχωριστό σε σχέση με άλλα μέσα ενημέρωσης και ψυχαγωγίας;
«Η ιδιαιτερότητα του ραδιοφώνου ξεκινά από την έλλειψη της εικόνας. Αυτό σου δίνει τη δυνατότητα να φαντάζεσαι, να φτιάχνεις τις δικές σου εικόνες, ενώ ταυτοχρόνως σε κάνει να αισθάνεσαι μέρος μιας παρέας. Είναι σα να ανοίγει ένα παράθυρο με κάθε τραγούδι ή κάθε λέξη. Ο καθένας μας μπορεί να επικεντρωθεί σε μια διαφορετική λεπτομέρεια εκεί έξω. Μπορεί και στην ίδια. Όλοι μας, όμως, το ίδιο παράθυρο μοιραζόμαστε, από το ίδιο παράθυρο κοιτάμε, την ίδια πόλη βλέπουμε. Το ραδιόφωνο φτιάχνει αυτό το «είμαστε μαζί παρόλο που δε βλέπει ο ένας τον άλλον». Είναι ο φίλος την ώρα που τον χρειάζεσαι, μια παρέα που συναντιέται σε ένα σπίτι, ο συνοδηγός σου σε ώρες αιχμής, ο συνάδελφός σου στη δουλειά που μπορεί να σε κάνει να χαμογελάσεις».
-Πώς πιστεύεις ότι το ραδιόφωνο έχει εξελιχθεί με την έλευση των digital media και των podcasts;
«Η έλευση των digital media και των podcasts ήταν πραγματικά μία πρόκληση για το παραδοσιακό ραδιόφωνο. Γιατί καλείσαι να περάσεις σε μία εντελώς διαφορετική εποχή. Και πάντα οτιδήποτε καινούργιο συνοδεύεται και από μια ανησυχία. Θα αλλάξει ο τρόπος που ακούμε; Θα έχει θετικό ή αρνητικό πρόσημο αυτή η αλλαγή; Στην πραγματικότητα, όλο αυτό μας έδωσε επιπλέον τρόπους και τόπους για να συναντιόμαστε. Πλέον, μπορείς να ακούσεις οποιονδήποτε ραδιοφωνικό σταθμό σε όποιο μέρος του κόσμου και αν βρίσκεσαι, η επικοινωνία είναι απείρως πιο εύκολη και επιπλέον έχεις τη δυνατότητα να ακούσεις μία εκπομπή οποιαδήποτε στιγμή θέλεις. Όλα αυτά μόνο θετικό πρόσημο θα μπορούσαν να έχουν».
-Ποια είναι η πιο αστεία ή αξέχαστη στιγμή που έχεις ζήσει στον αέρα;
«Τα σαρδάμ! Τα ατέλειωτα και αγαπημένα σαρδάμ. Ειδικά αυτά που προσπαθείς να διορθώσεις και τελικά τα κάνεις ακόμα χειρότερα. Ξέρεις πόσο αλλάζει το νόημα της πρότασης αν, αντί να πεις «Είναι ένα ταξίδι 10 ημερών για 2 άτομα», πεις «Είναι ένα ταξίδι 2 ημερών για... 10 άτομα»;»
-Έχεις λάβει κάποιο μήνυμα ή αντίδραση από ακροατή που σε συγκίνησε ιδιαίτερα;
«Ναι, και αυτή είναι και η μαγεία του ραδιοφώνου. Υπήρχε ένα διάστημα που ένα κορίτσι μου τηλεφωνούσε κάθε απόγευμα λέγοντάς μου πως διαβάζει για τις πανελλαδικές εξετάσεις. Όταν τελικά πέρασε στη σχολή -και μάλιστα σε αυτή που ήθελε- με πήρε να με ευχαριστήσει, γιατί αισθανόταν πως διαβάζουμε παρέα. Μία άλλη φορά είχα αναφέρει από το μικρόφωνο πως έψαχνα ένα αντίτυπο βιβλίου που ήταν εξαιρετικά δύσκολο να το βρει κάποιος. Μία ώρα αργότερα, εμφανίστηκε στον σταθμό ένας κύριος που επέμενε να μου χαρίσει το δικό του. Πάντα με συγκινούν και με κάνουν να χαμογελώ αυτές οι ιστορίες. Και πολλές ακόμη...»
-Αν μπορούσες να πάρεις συνέντευξη από οποιοδήποτε πρόσωπο στον κόσμο, ποιο θα ήταν και γιατί;
«Από τον άνθρωπο που απέφευγε όλη του τη ζωή τις συνεντεύξεις. Από τον Άλκη Αλκαίο. Γιατί είχε μια πολύ ιδιαίτερη ματιά για όλα γύρω του. Και για τα δύσκολα και για τα εύκολα και για τα τρυφερά...»
Ντόνα Δρούτσα
Εκπομπή «Χωρίς Πιλότο» (μαζί με Σταύρο Ιωαννίδη) κάθε Σάββατο & Κυριακή στις 10.00 στον ΣΚΑΙ 100.3
-Ποια ήταν η πρώτη σου εμπειρία μπροστά στο μικρόφωνο; Θυμάσαι πώς ένιωσες;
«Η πρώτη εμπειρία στο μικρόφωνο ήρθε από πολύ μικρή ηλικία, όταν ακόμη δεν πήγαινα σχολείο(!). Θυμάμαι την εικόνα του πατέρα μου -ο οποίος είναι ηχολήπτης- να μου μετράει αντίστροφα ενώ ρυθμίζει την κονσόλα που έχουμε στο στούντιο του σπιτιού για να μιλήσω στο μικρόφωνο. Τότε έμοιαζε περισσότερο σαν παιχνίδι. Σίγουρα όμως δεν θα ξεχάσω στα πρώτα επαγγελματικά μου βήματα πόσο παράξενα και άβολα ένιωθα όταν άκουγα τη φωνή μου στα δελτία των ειδήσεων ή σε ρεπορτάζ. «Όντως η φωνή μου είναι;» σκεφτόμουν».
-Ποια είναι η μεγαλύτερη πρόκληση που έχεις αντιμετωπίσει ως γυναίκα ραδιοφωνική παραγωγός;
«Μία από τις μεγαλύτερες προκλήσεις που μπορεί να αντιμετωπίσει μια γυναίκα ραδιοφωνική παραγωγός θεωρώ ότι είναι η ανάγκη να αποδείξει την αξία της σε ένα περιβάλλον ανδροκρατούμενο. Παράλληλα, η ισορροπία προσωπικής ζωής και επαγγελματικών υποχρεώσεων μπορεί να είναι δύσκολη, αφού το ραδιόφωνο απαιτεί πολλές ώρες και προσαρμογές. Κάθε πρόκληση, όμως, είναι και ευκαιρία να αναδείξουμε τη δύναμή μας».
-Υπάρχουν στερεότυπα ή προκλήσεις που πιστεύεις ότι ακόμα αντιμετωπίζουν οι γυναίκες στον χώρο του ραδιοφώνου;
«Νομίζω ότι με τα χρόνια έχουμε κάνει μεγάλα βήματα μπροστά. Κάθε φορά που ξεπερνάμε ένα εμπόδιο, ανοίγουμε δρόμους για τις επόμενες γενιές. Αυτή η πρόοδος είναι το πιο όμορφο και ενδυναμωτικό κομμάτι της πορείας μας και το γεγονός ότι βλέπουμε την αλλαγή να συμβαίνει, δίνει σε όλες μας δύναμη να συνεχίσουμε με ακόμα μεγαλύτερο πάθος».
-Τι κάνει το ραδιόφωνο ξεχωριστό σε σχέση με άλλα μέσα ενημέρωσης και ψυχαγωγίας;
«Είναι ένα πολύ ζωντανό μέσο γιατί έχει την αμεσότητα, την οικειότητα και πάνω από όλα είναι ανθρώπινο. Για ό,τι συμβαίνει, την ώρα που συμβαίνει ο ακροατής ενημερώνεται. Είναι ένα μέσο διαδραστικό, γιατί ο ακροατής είναι ουσιαστικά αυτός που «φτιάχνει -όπως λέμε- τη σκαλέτα». Με τις ερωτήσεις, σχόλια, παρατηρήσεις, επισημάνσεις αλλά και τις καταγγελίες του. Το ραδιόφωνο μπορεί να απευθυνθεί σε κάθε ακροατή ξεχωριστά και παράλληλα να δημιουργήσει μια μεγάλη παρέα από ανθρώπους, οι οποίοι διαφέρουν στα πάντα, βρίσκονται σε απόσταση αλλά καταφέρνουν να γνωριστούν και να συναντηθούν.. στον αέρα!»
-Πώς πιστεύεις ότι το ραδιόφωνο έχει εξελιχθεί με την έλευση των digital media και των podcasts;
«Αντί να είναι περιορισμένο από το πρόγραμμα ενός σταθμού, τώρα προσφέρει δυνατότητα ακρόασης κατά παραγγελία μέσω διαδικτύου. Τα podcasts έχουν φέρει εξατομικευμένο περιεχόμενο, ενώ οι ραδιοφωνικοί σταθμοί μέσω πλατφορμών δίνουν την δυνατότητα ακρόασης από όπου κι αν βρίσκεται κάποιος. Ο ανταγωνισμός είναι έντονος, αλλά αυτό οδηγεί σε καινοτομία και σε νέες μορφές επικοινωνίας με το κοινό. Πιστεύω ότι το ραδιόφωνο είναι πλέον πιο δυναμικό και προσαρμοστικό από ποτέ».
-Ποια είναι η πιο αστεία ή αξέχαστη στιγμή που έχεις ζήσει στον αέρα;
«Η αλήθεια είναι ότι η εκπομπή που κάνω με τον Σταύρο Ιωαννίδη στο ραδιόφωνο του ΣΚΑΪ «Χωρίς Πιλότο» μας χαρίζει κάθε Σαββατοκύριακο πολλές αστείες στιγμές. Κυρίως γιατί είμαστε και οι δύο αυθόρμητοι, με διαφορετικούς χαρακτήρες αλλά πολύ χιούμορ, και αυτό καταλήγει να κάνει και τους συνεργάτες μας να γελούν. Οπότε σας προκαλώ να μας ακούσετε και να επιλέξετε εσείς μια!»
-Έχεις λάβει κάποιο μήνυμα ή αντίδραση από ακροατή που σε συγκίνησε ιδιαίτερα;
«Όταν ένας ακροατής λέει ότι του κρατάς συντροφιά ή τον βοηθάς με κάποιο τρόπο να ξεπεράσει δύσκολες στιγμές, είναι κάτι πραγματικά συγκινητικό. Είναι σαν να γινόμαστε μέρος της καθημερινότητάς τους, και αυτή η σύνδεση με το κοινό είναι που κάνει τη δουλειά μας τόσο ιδιαίτερη και σημαντική».
-Αν μπορούσες να πάρεις συνέντευξη από οποιοδήποτε πρόσωπο στον κόσμο, ποιο θα ήταν και γιατί;
«Αν είχα την ευκαιρία να πάρω συνέντευξη από οποιοδήποτε πρόσωπο, σίγουρα θα ήταν ο Ίλον Μασκ.. Είμαι περίεργη να μάθω πώς σκέφτεται κάποιος που μπορεί να στείλει αυτοκίνητο στο διάστημα και να κάνει “tweets” για τα πάντα».
Βαρβάρα Σαββίδη
Εκπομπή 12.00-14.00 μ.μ. καθημερινά στον Pepper 96.6
-Ποια ήταν η πρώτη σου εμπειρία μπροστά στο μικρόφωνο; Θυμάσαι πώς ένιωσες;
«Θυμάμαι το αδιανόητο άγχος, τις δεκάδες σημειώσεις μπροστά μου κι ότι αμέσως αντιλήφθηκα πως πέρα από την καλή προετοιμασία, ο «αέρας» χρειάζεται άνεση, καλά αντανακλαστικά για τα απρόοπτα, φυσικότητα, αυτοπεποίθηση, που κερδίζονται με το χρόνο».
-Ποια είναι η μεγαλύτερη πρόκληση που έχεις αντιμετωπίσει ως γυναίκα ραδιοφωνική παραγωγός;
«Στο ξεκίνημά μου ήταν πρόκληση το να μην περιοριστώ σε ένα μόνο ρόλο. Αυτόν της παρουσιάστριας που αποκλειστικά λόγω του φύλου της, συχνά της ζητείται να δημιουργεί μια πιο ανάλαφρη ατμόσφαιρα στον «αέρα» από ό,τι οι άντρες παρουσιαστές, να είναι διαρκώς γλυκιά, χαμογελαστή, σέξι και ευχάριστη, ιδίως όταν συμπαρουσιάζει με άντρα συνάδελφο».
-Υπάρχουν στερεότυπα ή προκλήσεις που πιστεύεις ότι ακόμα αντιμετωπίζουν οι γυναίκες στον χώρο του ραδιοφώνου;
«Όσο εξακολουθούν να υπάρχουν στερεότυπα για τις γυναίκες στην κοινωνία, θα υπάρχουν και στους επαγγελματικούς χώρους, το ραδιόφωνο δεν εξαιρείται από αυτό. Ας αναρωτηθούμε, για παράδειγμα, πόσες γυναίκες βρίσκονται επικεφαλής των ραδιοφώνων στην Ελλάδα; Οι γυναίκες υποεκπροσωπούμαστε σημαντικά στους ηγετικούς ρόλους ή τους ρόλους ευθύνης. Αυτό το στοιχείο από μόνο του, δίνει όλες τις απαντήσεις που χρειαζόμαστε».
-Τι κάνει το ραδιόφωνο ξεχωριστό σε σχέση με άλλα μέσα ενημέρωσης και ψυχαγωγίας;
«Η λέξη που χρησιμοποιείται συχνά για να περιγραφεί η αίσθηση που δημιουργεί το ραδιόφωνο, είναι «μαγεία». Για ποιο άλλο μέσο μπορεί να το πει κανείς αυτό; Το ραδιόφωνο είναι θερμό μέσο. Η φωνή των παραγωγών δημιουργεί μια οικειότητα, αισθάνεσαι την αμεσότητα της απεύθυνσης, σαν να λέει κάποιος μια ιστορία αποκλειστικά για εσένα. Όταν παρακολουθείς χρόνια έναν/ μια παραγωγό, είναι σαν να ακούς έναν δικό σου άνθρωπο. Αυτό είναι ιδιαίτερα έντονο στο μουσικό ραδιόφωνο, όπως ο Pepper 96.6, στον οποίο εργάζομαι τα τελευταία 11 χρόνια. Στον Pepper αγαπάμε να αφηγούμαστε μουσικές ιστορίες, προτείνουμε βιβλία, θεατρικές παραστάσεις, ταινίες, συναυλίες, σειρές, μιλάμε για όσα διανθίζουν τη ζωή και διευρύνουν τη σκέψη και τους ορίζοντές μας».
-Πώς πιστεύεις ότι το ραδιόφωνο έχει εξελιχθεί με την έλευση των digital media και των podcasts;
«Το ραδιόφωνο φαίνεται να αντέχει απέναντι στο διαδίκτυο, τα ψηφιακά μέσα και τα podcasts, με το να προσαρμόζεται στις ανάγκες της κάθε εποχής, άλλοτε περισσότερο και άλλοτε λιγότερο επιτυχημένα. Τα ραδιόφωνα που εξελίσσονται, στέκονται δίπλα στις νέες τάσεις στο χώρο των MME. Εντάσσοντας, για παράδειγμα, τη δημιουργία podcasts στο πρόγραμμά του, ένας σταθμός ενισχύει το brand του, δημιουργεί επιπλέον περιεχόμενο για τους ακροατές και διατηρεί τη σύνδεση μαζί τους, ακόμη και αν το περιεχόμενο αυτό δεν εμπλουτίζει άμεσα τον «αέρα» του.
Σαφώς, δεν υφίσταται πλέον η παλαιότερη συνθήκη, όπου οι ακροατές δεν γνώριζαν το πρόσωπο πίσω από τη φωνή, γεγονός που έθρεφε το φαντασιακό και ενέτεινε τη μαγεία. Ωστόσο, η ζεστασιά αυτού του μέσου, που προκύπτει από τις φωνές και την προσωπικότητα των παρουσιαστών, είναι κάτι αναλλοίωτο. Η επόμενη μεγάλη πρόκληση, ίσως είναι η τεχνητή νοημοσύνη. Θέλω να πιστεύω ότι δεν θα αντικατασταθούν οι φωνές των παραγωγών και η δημιουργία playlists από προγράμματα AI, διότι αυτό θα αλλάξει σε βάθος την ουσία της λειτουργίας του ραδιοφώνου».
-Ποια είναι η πιο αστεία ή αξέχαστη στιγμή που έχεις ζήσει στον αέρα;
«Τις ωραιότερες και πιο αστείες στιγμές τις έχω ζήσει κατά τις τρεις σεζόν που συμπαρουσίαζα την πρωινή ζώνη του Pepper 96.6 με τον Γιάννη Νένε. Δεν θα ξεχάσω ποτέ όταν, με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Ελληνικής Γλώσσας, μοιραζόμαστε με τον Γιάννη τις αγαπημένες μας ελληνικές λέξεις/ φράσεις και ζητήσαμε από τους ακροατές να στείλουν τις δικές τους. Τα μηνύματα έρχονταν ασταμάτητα. Λίγα λεπτά αργότερα, χτυπάει το τηλέφωνο του στούντιο και απαντώ. Ακούω μια αγαπημένη, τρομερά γνώριμη σε όλους μας φωνή, να λέει πως θέλει κι εκείνος να μας πει την αγαπημένη του ελληνική φράση. «Η ροδοδάκτυλος αυγή», μου λέει, «όπως αναφέρεται στον Όμηρο». Ήταν ο Αλέξης Κωστάλας.
Το πώς συνήλθα αφού έκλεισα το τηλέφωνο, το ξέρουμε μόνο εγώ, ο Γιάννης και ο ηχολήπτης. Εννοείται πως κάποιους μήνες αργότερα, ο κύριος Κωστάλας μάς έκανε την τιμή να έρθει καλεσμένος στο στούντιο, για μια συνέντευξη που επίσης θα μου μείνει αξέχαστη. Ήμουν άλλωστε φανατική τηλεθεάτρια αγώνων καλλιτεχνικού πατινάζ, λόγω της δικής του παρουσίασης, συνεπώς δεν θα μπορούσα να μην του θέσω το αιώνιο δίλημμα, Γιαγκούντιν ή Πλούσενκα; Η συνέντευξη υπάρχει στο αρχείο του pepper966.gr για όσους ενδιαφέρονται».
-Έχεις λάβει κάποιο μήνυμα ή αντίδραση από ακροατή που σε συγκίνησε ιδιαίτερα;
«Είναι πάντα συγκινητικό όταν στέλνουν γονείς με παιδιά που άκουγαν Pepper καθ’ οδόν για το σχολείο, όταν ήμουν στην πρωινή ζώνη. Τώρα που βρίσκομαι σε μεσημεριανή ζώνη, τις μέρες που τα παιδιά έχουν διακοπές ζητούν από τους γονείς τους να συντονιστούν για να ακούσουν ξανά. Τα μηνύματα και η χαρά τους όταν ακούνε αφιέρωση στο ραδιόφωνο, μου φτιάχνουν τη μέρα».
-Αν μπορούσες να πάρεις συνέντευξη από οποιοδήποτε πρόσωπο στον κόσμο, ποιο θα ήταν και γιατί;
«Η Bjork. Γιατί είναι η Bjork. Αυτή η sui generis περίπτωση στη μουσική, ευφυέστατη, πρωτοπόρος, δεν σταματάει να πειραματίζεται με την τέχνη της και να κάνει ό,τι εκείνη επιθυμεί με τους δικούς της όρους. Και για να μας πει πότε θα ξαναέρθει για live στην Ελλάδα. Αν έπρεπε να επιλέξω μια προσωπικότητα που δεν βρίσκεται εν ζωή, αυτή θα ήταν η Μαρία Κάλλας».
*Credit φωτογραφίας της Κας Σαββίδη: Rania Kalyvi
