Πριν από λίγο καιρό κυκλοφόρησε το νέο σου single «Μια Εδέμ με Χαμηλό Ενοίκιο». Από που εμπνεύστηκες για αυτό το τραγούδι;

Η έμπνευση για την Εδέμ ήταν ένας συνδυασμός προσωπικών και συλλογικών βιωμάτων. Όπως και σε κάθε τραγούδι λειτουργεί με αυτό τον τρόπο περισσότερο ή λιγότερο.

Πρώτα σκέφτεσαι τον τίτλο και μετά γράφεις το τραγούδι ή το αντίθετο;

Συνήθως σκέφτομαι για τι ακριβώς θέλω να μιλήσω, κατά μία έννοια τον θεματικό άξονα και στην αρχή χτίζονται όλα γύρω του κάπως χαοτικά. Στην πορεία μπαίνει μια σειρά σε αυτές τις σκέψεις και δημιουργείται κάτι.

Ποια είναι η δικιά σου ιδανική «Εδέμ»;

Η θάλασσα. Οι άνθρωποι. Η φύση.

Με «Χαμηλό Ενοίκιο»... Ποια είναι η σχέση σου με το χρήμα;

Η αλήθεια είναι ότι δε θα λυπόμουν αν δεν υπήρχε. Αν είχαμε εφεύρει κάποιον πιο ενδιαφέροντα τρόπο να καλύπτουμε τις ανάγκες μας ή έστω αν δεν πεθαίναμε για αυτό, αν δεν το αφήναμε να μας σκοτώσει. Υπάρχουν τόσα πολλά που θα άλλαζαν αν το χρήμα δεν είχε τη σημασία που του έχουμε δώσει που δεν ξέρω καν αν είναι δυνατόν να αναλογιστούμε έναν τέτοιο κόσμο.

Ποιες διαφορές μπορεί να βρει κανείς από την πρώτη σου δισκογραφική δουλειά με τίτλο «Ελεύθερο Κάμπινγκ»;

Αρκετές. Αλλά θα βρει σίγουρα και συναφή στοιχεία. Το κάμπινγκ ήταν μια πρώτη απόπειρα και η Εδέμ κάτι πιο κατασταλαγμένο. Βέβαια το άλμπουμ αυτό δεν έχει κυκλοφορήσει ολόκληρο και αυτά τα δυο πρώτα τραγούδια είναι λίγο καμουφλάζ. Έχει διάφορες «εκπλήξεις» ως σύνολο.

Τραγουδάς, γράφεις, σκηνοθετείς και έχεις χαρακτηρίσει τον εαυτό σου τραγουδοηθοποιό..Τι αγαπάς περισσότερο;

Νομίζω τα αντιμετωπίζω όλα με τη σκοπιά του ηθοποιού. Μπαίνω σε κάτι και συμπεριφέρομαι σαν αυτό, μέσα από αυτό. Δεν θα μπορούσα να διαλέξω – προς το παρόν τουλάχιστον-.

Τι παίρνεις από το καθένα;

Μάλλον πρόκειται για διαφορετικές εκφάνσεις της ίδιας ανάγκης για έκφραση. Είναι κάπως απροσδιόριστο το τι μπορεί να σου δώσει κάθε φορά που υλοποιείται ένα όραμα, με τον ίδιο τρόπο που δεν μπορείς να προσδιορίσεις ακριβώς τι σκέφτεται ένα αστέρι όταν πέφτει.

Πότε κατάλαβες ότι θέλεις να ασχοληθείς με την τέχνη;

Σε αρκετά μικρή ηλικία, νομίζω ήμουν γύρω στα 9 – 10 όταν δήλωσα ότι θέλω να γίνω σκηνοθέτης.

Πώς ήταν η εμπειρία από τη συμμετοχή σου στο πολύ επιτυχημένο σίριαλ «Άγριες Μέλισσες»; (υποδύθηκε την Γαλλίδα υπηρέτρια Κριστίν, της Ανέτ)

Ήταν εξαιρετική εμπειρία. Είναι μια παραγωγή που πραγματικά πιστεύω ότι δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από άλλες αντίστοιχες του εξωτερικού. Παραγωγή σκηνοθεσία και σενάριο βρίσκονται σε πλήρη εναρμονισμό και δημιουργούν την ιδιαίτερη ατμόσφαιρα που έχει κερδίσει το τηλεοπτικό κοινό. Και φυσικά το εκπληκτικό καστ που έχει αμιγώς θεατρικούς ηθοποιούς που φέρουν μια ποιότητα που κάνει τη διαφορά.

Τι δεν γνωρίζει ο κόσμος για εσένα;

Αρκετά πράγματα. Νομίζω όλοι αφήνουμε να βγει προς τα έξω η πλευρά του εαυτού μας με τα λιγότερα πάθη και αμηχανίες. Τα υπόλοιπα είναι για τους πολύ δικούς μας ανθρώπους έτσι δεν είναι; Άλλωστε δεν νομίζω να αφορούν και κανέναν.

Ποια είναι η μεγαλύτερή σου προσδοκία;

Δεν συμπαθώ τις προσδοκίες γιατί οι προσδοκίες πληγώνουν. Έχω πράγματα στην άκρη του μυαλού μου που θα ήθελα να συμβούν όμως τίποτα παραπάνω. Κάνω απλά σαν να μην υπάρχουν. Αδιαφορώ για αυτές και αυτό είναι κάτι που σου διδάσκει η ενηλικίωση αν μη τι άλλο.