Ομολογούμε πως δεν το γνωρίζαμε κι έπεσε τυχαία στην αντίληψή μας και πραγματικά τράβηξε την προσοχή μας. Όπως η φύση έχει τις εποχές της – άνοιξη, καλοκαίρι, φθινόπωρο, χειμώνα – έτσι και η ψυχή μας περνά τις δικές της -ανάλογες- φάσεις. Κι όσο πιο πολύ το καταλαβαίνουμε αυτό, τόσο πιο τρυφερά μπορούμε να φερθούμε στον εαυτό μας.
Δεν είμαστε φτιαγμένες για να είμαστε κάθε μέρα ίδιες. Κάποιες μέρες νιώθεις γεμάτη ενέργεια, ιδέες, καλή διάθεση και όνειρα. Κι άλλες μέρες, απλώς θέλεις να σε αφήσουν στην ησυχία σου και να μην κάνεις απολύτως τίποτα. Και ξέρεις κάτι; Όλα είναι φυσιολογικά. Όλα είναι μέρος του κύκλου.
Η Άνοιξη της ψυχής
Είναι οι μέρες που ξυπνάς με διάθεση να ξεκινήσεις κάτι καινούργιο. Έχεις ιδέες, όρεξη να βγεις, να δημιουργήσεις, να φροντίσεις τον εαυτό σου. Είναι μια εποχή ελπίδας και ανανέωσης. Ακόμα κι αν δεν έχει γίνει τίποτα «σπουδαίο» ακόμα, νιώθεις μέσα σου ότι κάτι ετοιμάζεται.
Το Καλοκαίρι της ψυχής
Αυτή είναι η φάση που νιώθεις πιο "δυνατή". Παίρνεις αποφάσεις, κινείσαι, παράγεις. Είναι η εποχή της εξωστρέφειας. Έχεις εμπιστοσύνη στον εαυτό σου και απολαμβάνεις τη ζωή. Είσαι πιο κοινωνική, πιο ανοιχτή. Αλλά πρόσεξε: ακόμα και το καλοκαίρι χρειάζεται ξεκούραση.
Το Φθινόπωρο της ψυχής
Εδώ αρχίζεις να μαζεύεσαι, να κλείνεσαι. Αναρωτιέσαι, κάνεις απολογισμό. Τι πέτυχε; Τι δεν λειτούργησε; Ίσως νιώθεις πιο ευαίσθητη, πιο ήσυχη. Δεν είναι αδυναμία και μην το αντιμετωπίσεις ποτέ έτσι, είναι η εποχή της σοφίας. Είναι όταν μαθαίνεις να λες αντίο σε ό,τι δεν σου κάνει πια.
Ο Χειμώνας της ψυχής
Αυτή είναι η πιο δύσκολη φάση, αλλά και η πιο σημαντική. Είναι η εποχή της παύσης. Νιώθεις πως όλα μέσα σου έχουν παγώσει. Δεν έχεις διάθεση, δεν έχεις έμπνευση. Όμως εδώ γίνεται η βαθιά δουλειά που όμως γίνεται χωρίς να φαίνεται. Εδώ ξεκουράζεται η ψυχή και ετοιμάζεται για την επόμενη άνοιξη.
Δεν χρειάζεται να είσαι πάντα χαμογελαστή, πάντα ανεβασμένη και πάντα «εντάξει». Μπορείς να επιτρέψεις στον εαυτό σου να έχει τις εποχές του. Όπως ακριβώς και η φύση. Δεν ανθίζουν τα λουλούδια όλο τον χρόνο.
