Απροσάρμοστο ταλέντο μαθαίνει σε απροετοίμαστη δημοσιογράφο πόσα διαφορετικά όνειρα μπορεί να χωρέσει το κεφάλι ενός νεαρού σκηνοθέτη, μέχρι η μικρού μήκους ταινία να γίνει μεγάλου... Η Σχολή Σταυράκου τού δίδαξε να ζει από τη μικρή οθόνη αλλά να ονειρεύεται τη μεγάλη. Η Κοινωνιολογία της Παντείου τον ώθησε να ονειρεύεται τη στιγμή που θα μπορεί να ελέγχει ανθρώπινες συμπεριφορές επί (θεατρικής) σκηνής. Και ένα μεταπτυχιακό στην Αρχιτεκτονική τον έκανε να ονειρευτεί ένα κύβο στη μέση μιας πλατείας που να κρύβει μέσα του βιντεοδιαδρομές μέχρι την άκρη της πόλης, φέρνοντας τα μέσα έξω. Μέχρι στιγμής πάντως, τα πολυμορφικά όνειρα του Μιχάλη Κωνσταντάτου έχουν καταφέρει να τον πάνε δυο φορές μέχρι τη Δράμα («Μόνο για πάντα» 2003, «Δύο Φορές Τώρα» 2007) και μια φορά μέχρι την Αγγλία, ενώ σε λίγο ετοιμάζονται να ταξιδέψουν ασυνόδευτα μέχρι τη Στοκχόλμη. Ενα θεατρικό, μια βιντεοεγκατάσταση και μια μεγάλου μήκους ταινία δεν είναι λίγο για να υποσχεθεί κανείς ακόμα και στον ίδιο του τον εαυτό, πόσο μάλλον σ' ένα ψηφιακό δημοσιογραφικό μαγνητοφωνάκι με απεριόριστη χωρητικότητα που χωράει σύσσωμα τα όνειρα του εγχώριου κινηματογράφου.

Δέσποινα Παυλάκη

Το «Δύο Φορές Τώρα» θα συμμετάσχει στο ifestival του Stockholm International Film Festival. www.stockholmfilmfestival.se