Ως τι πρέπει να εκλάβει κανείς πρωτίστως την ταινία αυτή; Ως μία από τις πιο ακριβές παραγωγές που έχουν ποτέ γίνει σε εγχώριο έδαφος; Ως κινηματογραφικό ντεμπούτο για έναν από τους μεγαλύτερους ποπ αστέρες της χώρας; Ή ως μια ταινία που ξεκίνησε με την αιτιολογία ενός concept, για να έχει έτοιμη αφίσα και teaser πριν βρεθεί καλά καλά με ένα σενάριο στα χέρια της; Οτιδήποτε από τα παραπάνω ισχύει εξίσου. Το «Αlter Εgo» κόστισε δύο εκατομμύρια ευρώ και χτίστηκε γύρω από το όνομα του δημοφιλούς πρωταγωνιστή του. Σενάριο δεν υπήρχε εξαρχής, παρά μόνο μια εμπορική ιδέα: να γυριστεί μια ταινία με τον Σάκη Ρουβά. Τώρα, λοιπόν, που η ταινία αυτή φτάνει στις αίθουσες, αποδεικνύεται για πολλοστή φορά ότι τίποτα δεν γεννιέται στο σινεμά δίχως την ανάγκη αφήγησης μιας ιστορίας. Τίποτα δεν μπορεί να σταθεί χωρίς αυτήν. Και το αδύναμο ετούτο κινηματογραφικό όχημα τρεκλίζει, ακριβώς επειδή η ιστορία του κατασκευάστηκε βεβιασμένα. Δεν έγινε από καλλιτεχνικό ερέθισμα, αλλά βάσει υποχρέωσης.

Αυτό είναι που κάνει την ταινία να μοιάζει και τόσο άψυχη. Σαν ένας ατέλειωτος κατάλογος από κλισέ τα οποία πρέπει οπωσδήποτε να εφαρμοστούν, το φιλμ αναπαράγει τη μία πολυφορεμένη κοινοτυπία μετά την άλλη. Κατόπιν, την προωθεί στην οθόνη μέσα από ένα στακάτο μοντάζ που, στο μεγαλύτερο μέρος του, δεν επιτρέπει σε καμιά σκηνή να υπερβεί τα μερικά δευτερόλεπτα σε διάρκεια. Τόσο υπολογισμένα με το χρονόμετρο μοιάζουν όλα, ώστε δεν αφήνουν περιθώριο σε κανέναν αυθορμητισμό, καμιά σπίθα, καμιά πρωτότυπη ιδέα. Ολα δείχνουν σαν να έχουν χρησιμοποιηθεί αλλού και καλύτερα. Ολα υπάγονται σε μια μηχανιστική ρυθμολογία, στηριγμένη στις πλάτες μιας διεκπεραιωτικής σκηνοθεσίας και ενός επιτελείου ηθοποιών, οι οποίοι ερμηνεύουν σαν να μην πολυπιστεύουν τις ατάκες που ξεστομίζουν. Γυρισμένο με την λογική της διαφήμισης, το «Αlter Εgo» μοιάζει με ένα τεράστιο publi, προϊόν του οποίου είναι ο ίδιος ο τραγουδιστής-πρωταγωνιστής. Αξιοπρεπής χωρίς να είναι αξιομνημόνευτος, ο Ρουβάς είναι πιθανόν και το πιο συμπαθητικό στοιχείο σε ολόκληρο το φιλμ. Μαζί με την προσεγμένη παραγωγή, βοηθά τη συνθετική καρδιά της ταινίας να μην πάψει να χτυπά.

ΛΟΥΚΑΣ ΚΑΤΣΙΚΑΣ