Η ταινία του Αντριάν Καετάνο, που πέρισυ ήταν υποψήφια για τον Χρυσό Φοίνικα, πραγματεύεται την αληθινή ιστορία του Κλαούντιο Ταμπουρίνι, θύματος της αργεντίνικης δικτατορίας. Ο Κλαούντιο, που δούλευε ως τερματοφύλακας σε ποδοσφαιρική ομάδα, συνελήφθη άδικα, τέθηκε υπό κράτηση για 124 ημέρες, βασανίστηκε άγρια και τελικά κατάφερε να αποδράσει μαζί με τέσσερις άλλους συγκρατούμενούς του.

Το «Χρονικό Mιας Απόδρασης» μας φέρνει αντιμέτωπους όχι τόσο με την αγωνιώδη φυγή των ταλαιπωρημένων πολιτικών κρατούμενων, όσο με τον πόνο και τη στέρηση της αξιοπρέπειάς τους, κατά τη διάρκεια της αιχμαλωσίας τους. Ο Καετάνο καταγράφει τα γεγονότα νατουραλιστικά και αποστασιοποιημένα, δίνοντας μια ντοκυμαντερίστικη απόχρωση στο φιλμ. Με την κάμερα στο χέρι, χρωματίζει την ατμόσφαιρα με ακρίβεια, τοποθετώντας τα γεγονότα στα ορθά τους μέτρα.

Ωστόσο, η σκληρή απεικόνιση της καθημερινότητας των κρατουμένων για περισσότερη από μία ώρα γίνεται κουραστική, χωρίς να προσθέτει κάτι στη σκιαγράφηση των θυμάτων ή των βασανιστών τους. Σε κάθε περίπτωση, το τελευταίο μισάωρο της ταινίας αποζημιώνει για την όποια επαναληπτικότητα με γερές δόσεις αδρεναλίνης και τις καλογυρισμένες σκηνές της απόδρασης.

Σε μια εποχή που η δικτατορία ως έννοια μοιάζει τελείως ντεμοντέ στον δυτικό κόσμο, ο Καετάνο φανερώνει το ταλέντο του και τοποθετείται πολιτικά- και το σινεμά έχει ανάγκη τα πολιτικοποιημένα βλέμματα.

ΦΑΙΔΡΑ ΒΟΚΑΛΗ