Μαζί... με το Ζόρι

19.06.2014
Συνήθως οι ταινίες του Άνταμ Σάντλερ θυμίζουν μαζώξεις φίλων για ανέμπνευστες πλακίτσες και χαβαλέ που δυστυχώς καταλήγουν σε κάτι που υποτίθεται είναι κωμική ταινία, και το «Μαζί με το Ζόρι» δεν είναι παρά η επιβεβαίωση των (πολύ, πολύ, πολύ, πολύ) χαμηλών προσδοκιών όλων μας.

Ένας χήρος που έχει αρχίσει να τα βρίσκει σκούρα με τις τρεις κόρες του και μία διαζευγμένη της οποίας οι δύο γιοι μεγαλώνουν χωρίς πατέρα, βγαίνουν για ένα καταστροφικό ραντεβού και χωρίζονται έχοντας προλάβει να αλληλλο-μισηθούν.

Μία σειρά από εντελώς ακραίες συμπτώσεις, όμως, τους φέρνουν στο ίδιο ξενοδοχείο στην Αφρική όπου φτάνουν για οικογενειακές διακοπές και, χωρίς να το θέλουν, οι δύο οικογένειες αρχίζουν να αναγνωρίζουν ότι συμπληρώνουν ιδανικά η μία την άλλη.

Περισσότερο (πολύ ακριβές) διακοπές για συνεργείο και ηθοποιούς, παρά κωμωδία με ιδέες και χιούμορ, το «Μαζί με το Ζόρι» δεν μπορεί καν να εκμεταλλευτεί τη συμπαθή χημεία του Σάντλερ με την Ντρου Μπάριμορ (που είχε σώσει τις άλλες δύο ταινίες τους, «The Wedding Singer» και «50 First Dates»), αφού είναι ένα μίγμα προσβλητικών φυλετικών και σεξιστικών στερεοτύπων και σαντλερικών κρυάδων. Ό,τι περιμέναμε δηλαδή.