Δεν φαίνεται να υπάρχει ίχνος απόπειρας δραματοποίησης στο ντοκιμαντέρ του Παναγιώτη Ευαγγελίδη με τίτλο «Λάμπουν στο σκοτάδι». Κι όμως το δράμα των Μάικλ και Τζιμ, πρώην γκέι εραστών και φορέων του AIDS που ξαναβρίσκονται 20 χρόνια μετά και αποφασίζουν να ξαναενώσουν τις ζωές και τη φτώχεια τους σε ένα χαμόσπιτο της χτυπημένης από τον τυφώνα Κατρίνα Νέας Ορλεάνης, ξεπροβάλλει αδρά, αν όχι και βροντερά. Η ταινία έκανε πρεμιέρα ως work in progress στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας ΝΥΧΤΕΣ ΠΡΕΜΙΕΡΑΣ COSMOTE και βραβεύτηκε στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης με το βραβείο της Διεθνούς Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου (FIPRESCI), καθώς και το μεγάλο βραβείο του Outview Film Festival.
«Κλεισμένος» στο στενόχωρο σπίτι τους για μερικές εβδομάδες, ο δημιουργός/παρατηρητής κινηματογραφεί την καθημερινή τους συμβίωση και διαβίωση αναλυτικά, σαν γνήσιος ανθρωπολόγος, για να συνθέσει στη συνέχεια τις δυναμικές τούτης της σχέσης αγάπης/μίσους, μαζί και όλα τα ευρύτερα θέματα που αυτή επισύρει (μοναξιά και συντροφικότητα, ενοχή και συγχώρεση, φόβος του θανάτου και ελπίδα για έναν αξιοπρεπή βίο) σαν δραματουργός, θαρρείς, της σχολής «kitchen sink», μακριά από τη λογική της δημοσιογραφικής έρευνας που ακολουθούν πολλά ελληνικά ντοκιμαντέρ.
Μαθαίνοντας ότι το εξαιρετικό αυτό ντοκιμαντέρ βγαίνει στις κινηματογραφικές αίθουσες τη Μεγάλη Εβδομάδα (μία από τις χειρότερες εμπορικά εβδομάδες του χρόνου) στεναχωρηθήκαμε. Αυτή η παράξενη τύχη, όμως, αναδεικνύει τη «σπαρακτική θρησκευτικότητα» αυτής της ταινίας που την κάνει ίσως την πιο κατάλληλη για τη Μεγάλη Εβδομάδα. Ο Παναγιώτης Ευαγγελίδης, συγγραφέας, σεναριογράφος, μεταφραστής, μετά το «Chip & Ovi» (2008) και «Η Ζωή και ο Θάνατος του Σέλσο Τζούνιορ» (2010), προσάγει το απρόσιτο και σε υποχρεώνει να ενδιαφερθείς για ένα θέμα που κανονικά ενδιαφέρει ελάχιστους. Οι ήρωές του ζουν στην άλλη άκρη του πλανήτη, τη Νέα Ορλεάνη. Είναι μεσήλικες, φτωχοί, γκέι, και δεν έχουν τίποτα λαμπερό επάνω τους, μόνο τις μικρές φιγούρες με τα φωσφορίζοντα μάτια που κατασκευάζουν και πουλούν στην αγορά. Από εδώ βγαίνει και ο τίτλος της ταινίας αλλά και η ουσία αυτού του ντοκιμαντέρ που σε παίρνει από το χέρι για να σου δείξει όλα όσα λάμπουν στο σκοτάδι, όλα όσα ξεφεύγουν από την κανονικότητά μας, όλα όσα είναι αόρατα.
Και αυτό ακριβώς είναι η επιτυχία του Παναγιώτη Ευαγγελίδη, το ότι δηλαδή σε κάνει κοινωνό μιας απόμακρης ιστορίας και σε πείθει να ενδιαφερθείς, να εμπλακείς, να ζήσεις μαζί με τους ήρωές του.
Μαζί με το «Λάμπουν Στο Σκοτάδι» προβάλλεται το επίσης ντοκιμαντέρ «Roughcut» της Ελιάνας Αμπραβανέλ - διαβάστε περισσότερα εδώ.
