Βάλαμε και πάλι τα κλάματα και σ’ αυτή την ταινία του Λινκλέιτερ -όπως και στο «Πριν το Ξημέρωμα» και το «Πριν το Ηλιοβασίλεμα». Και μετά βγήκαμε στους δρόμους αναζητώντας τα ίχνη και των δικών μας ερώτων. Μόνο που τώρα τα συναισθήματα ήταν πιο ώριμα - και γι' αυτό εξάλλου πονούσαν πιο πολύ.
Θα ήθελα αυτή η σειρά να γυρίζεται για πάντα. Κάθε 9 χρόνια, μέχρι που ο Ίθαν Χοκ, η Ζιλί Ντελπί και ο Ρίτσαρντ Λινκλέιτερ πατήσουν τα 95. Και κάθε φορά ν’ αποκαλύπτει κι ένα καινούργιο κόσμο, ένα καινούργιο όνειρο, μια καινούργια αγάπη. Μεγαλώσαμε, ονειρευτήκαμε και ερωτευτήκαμε με αυτές τις ταινίες. Μακάρι να γεράσουμε μαζί τους.
Ο Τζέσι (Ίθαν Χοκ) και η Σελίν (Ζιλί Ντελπί) γνωρίστηκαν το 1995 σε ένα τρένο, κατέβηκαν στην Βιέννη και πέρασαν ένα μαγικό βράδυ περπατώντας και κουβεντιάζοντας. Ήξεραν ότι μάλλον δεν θα ξαναβρεθούν και γι' αυτό έκρυψαν τον έρωτά τους, που μόλις είχε γεννηθεί, μέσα σε θύλακες υπέροχων λέξεων.
Λίγο «πριν το ξημέρωμα» υποσχέθηκαν ότι θα ξαναβρεθούν σε έξι μήνες. Θα ξαναβρεθούν;
Εννιά χρόνια αργότερα, το 2004, μαθαίνουμε ότι δεν ξαναβρέθηκαν. Ο Τζέσι, πάντως, που έχει μετατρέψει τον ανολοκλήρωτό τους έρωτα σε μυθιστόρημα, πηγαίνει στο Παρίσι για να το παρουσιάσει και πέφτει πάνω στην Σελίν.
Είναι παντρεμένος κι έχει ένα παιδί, ξαναπιάνει όμως τον μίτο της ίδιας ατέλειωτης κουβέντας με την Σελίν, απελευθερώνει την μαγεία των λέξεων και λίγο «πριν το ηλιοβασίλεμα» βρίσκεται στο διαμέρισμά της. Θα χάσει την πτήση του για να μείνουν μαζί;
Άλλα εννιά χρόνια περνούν και ναι, ο Τζέσι και η Σελίν έμειναν μαζί. Είναι παντρεμένοι, έχουν δυο κόρες, κάνουν διακοπές στην Πελοπόννησο και φυσικά συνεχίζουν να θωπεύουν τις ίδιες λέξεις που τους έφεραν κοντά.
Ένα τεράστιο μονοπλάνο ανοίγει την ταινία από το αεροδρόμιο της Καλαμάτας - αυτό που φέρει το όνομα του Καπετάν Βασίλη Κωνσταντακόπουλου, πατέρα του παραγωγού της ταινίας Χρήστου Κωνσταντακόπουλου - και τους φέρνει στην καρδιά του ελληνικού καλοκαιριού. Εκεί θα ζήσουν την δύσκολη, αλλά εξίσου μαγική με το παρελθόν, συνέχεια των συζητήσεων τους.
Και αυτές οι συζητήσεις αρχίζουν. Στους δρόμους του μικρού χωριού, στα αμπέλια και στα ξωκλήσια, στις παραλίες και στις γραφικές ταβέρνες – όλα απολύτως ενταγμένα στην ταινία και καθόλου φολκλορικά.
Είναι από τις ελάχιστες φορές που μια διεθνής παραγωγή σέβεται τόσο πολύ το ελληνικό τοπίο, που δεν το εκμεταλλεύεται, αλλά το αναδεικνύει, που το αφήνει να ανασάνει μέσα στην πλοκή με τον πιο φυσικό τρόπο. Αναμφίβολα βοήθησαν και οι πολλοί Έλληνες του συνεργείου και ο διευθυντής φωτογραφίας Χρήστος Βουδούρης.
Ο Τζέσι και η Σελίν μιλούν λοιπόν πια για την δύσκολη σχέση της καθημερινότητας, το βάρος της οποίας οι άνδρες δεν αντέχουν και οι γυναίκες δεν σταματούν να ζυγίζουν. Ονειρεύονται, παίζουν, αναπολούν και συνεχίζουν να στέλνουν ιδεατές επιστολές στους μελλοντικούς εαυτούς τους.
Κι ο Λινκλέιτερ τούς ακολουθεί συνεχώς με εκείνα τα εκπληκτικά και τεράστια τράβελινγκ που μοιάζουν εξόχως φυσικά, αλλά δεν σ’ αφήνουν να πάρεις ανάσα.
Κι αν στην πρώτη ταινία θρηνήσαμε για τον ιδανικό έρωτα που δεν μπόρεσε να ολοκληρωθεί κάτω από την πίεση του χρόνου και των άδικων συγκυριών και στην δεύτερη ελπίσαμε ότι μετά το τέλος της θα υπήρχε το ιδανικό «για πάντα», τώρα αναγκαζόμαστε να υποστούμε τις συνέπειές του.
Το «Πριν τα Μεσάνυχτα», που μόλις εγκαινίασε το 3ο Athens Open Air Film Festival, είναι η ταινία που όλοι περιμέναμε από το 1995. Τι θα γίνει όταν οι δυο αυτοί άνθρωποι βρεθούν κάτω από την ίδια στέγη;
Μην φαντάζεστε βέβαια κανένα μπανάλ οικογενειακό δράμα, με καυγάδες, απιστίες και ψευτο-μαθήματα για την συζυγική ολοκλήρωση. Δεν θα τους ταίριαζε.
Οι βόλτες και οι κουβέντες τους εδώ έχουν την ίδια χροιά με εκείνες της Βιέννης και του Παρισιού, μόνο που τώρα είναι σπαραχτικά ώριμες. Το ίδιο αστείες, το ίδιο ηλεκτρισμένες, το ίδιο απρόσμενες, αλλά απείρως πιο ουσιαστικές.
Αυτή τη φορά επίσης στις κουβέντες τους συμμετέχουν και άλλοι: η Ξένια Καλογεροπούλου σε ένα εξαιρετικό μονόλογο θυμάται τον άνδρα της που έχει πεθάνει, ο Γιάννης Παπαδόπουλος και η Αριάν Λαμπέντ μιλούν για τις εξ’ αποστάσεως σχέσεις και τις διαδικτυακές επαφές ενώ ένα ιδιαίτερα απολαυστικό ζευγάρι φτιάχνουν οι σκηνοθέτες Αθηνά Ραχήλ Τσαγκάρη και Πάνος Κορωναίος.
Θα δούμε ακόμη τον βραβευμένο με Όσκαρ, για τον «Ζορμπά», Βρετανό διευθυντή φωτογραφίας Γουόλτερ Λάσαλι στον ρόλο ενός συγγραφέα ονόματι Πάτρικ.
Αναμφίβολα ένας φόρος τιμής στον συμπατριώτη του - γκουρού της ταξιδιωτικής λογοτεχνίας και κορυφαίο στρατιωτικό του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου - Πάτρικ Λι Φέρμορ στο σπίτι του οποίου στην Καρδαμύλη γυρίστηκαν αυτές οι σκηνές.
Το «Πριν τα Μεσάνυχτα» είναι η ταινία της (ας την πούμε) ωριμότητάς μας. Επώδυνη όσο και λυτρωτική, αστεία, απέραντα συγκινητική και λουσμένη στο υπέροχο ελληνικό φως.
Διαβάστε εδώ περισσότερα για το 3ο Athens Open Air Film Festival.
