Μία από τις διαχρονικότερες ταινίες όλων των εποχών, και ίσως η διασημότερη κινηματογραφική ιστορία αγάπης, η "Καζαμπλάνκα" είναι η αποθέωση του κλασικού αφηγηματικού σινεμά, μια ταινία που είναι πια αναπόσπαστο κομμάτις της συλλογικής συνείδησης.

Συνήθως ο πόλεμος χωρίζει τους εραστές. Δεν τους επανασυνδέει, όπως τον ιδιοκτήτη κλαμπ, Ρικ, με την σύζυγο κυνηγημένου από τους Ναζί αντιστασιακού, Ίλσα. Συνήθως στο νουάρ το αρσενικό υποκύπτει αμαχητί στο μοιραίο θηλυκό. Δεν έχει το, αντάξιο της ευσυνειδησίας της Ίλσα, ηθικό σθένος του Ρικ. Συνήθως, στα πολιτικά θρίλερ διακρίνεται ξεκάθαρα η διαφορά ανάμεσα στο καλό και το κακό. Δεν εξαφανίζεται στις περιοχές συνάντησης του φωτός με το σκοτάδι. Συνήθως, το σινεμά δεν ριζώνει τόσο βαθιά στην συλλογική συνείδηση.

Μία από τις κλασικότερες και διαχρονικότερες ταινίες όλων των εποχών, και ίσως η διασημότερη κινηματογραφική ιστορία αγάπης, η "Καζαμπλάνκα" είναι το ευτυχές πάντρεμα μιας δυνατής ιστορίας, εύστοχης σκηνοθεσίας και δύο εξαιρετικών πρωταγωνιστών, και μια πλέον εμβληματική ταινία για το Χόλιγουντ αλλά και το παγκόσμιο σινεμά. Θα έχουμε πάντα το Παρίσι.

[Αναδημοσίευση από το περιοδικό ΣΙΝΕΜΑ]