Εντυπωσιακή σαν κατασκευή γοτθική μεσαιωνική περιπέτεια. Γοητευτικό το πρωταγωνιστικό τρίο χωρίς όμως σαφή σκηνοθετική καθοδ΄γηση, όπως και οι β' χαρακτήρες.
Μάγισσα με μεγάλες δυνάμεις, φονική εκδικήτρια των βασιλιάδων που παντρεύεται, η όμορφη Ραβένα σκοτώνει τον Βασιλιά Μάγκνους την πρώτη νύχτα του γάμου τους, κυριαρχεί στο κάστρο του και φυλακίζει τη μικρή κόρη του Χιονάτη. Μερικά χρόνια μετά, διοικεί με σιδερένια πυγμή ένα παρηκμασμένο βασίλειο κερδίζοντας την αιώνια ομορφιά με τη ζωή νεαρών κοριτσιών, ενώ η Χιονάτη ετοιμάζει την απόδρασή της.
Οταν τα καταφέρνει, η απόδρασή της ταράζει τη σατανική μητριά που μαθαίνει από τον μαγικό καθρέφτη της ότι το κορίτσι είναι ο μεγαλύτερος εχθρός της. Ξοπίσω της, στο μαγεμένο Σκοτεινό Δάσος, στέλνει τον επίσης σατανικό αδελφό της κι έναν γνώστη της περιοχής κυνηγό, πρόθυμο να σκοτώσει την πριγκίπισσα για να αναστήσει την πεθαμένη γυναίκα του, όπως του υπόσχεται εκείνη...
Δεν χρειάζεται να περιγράψουμε περαιτέρω την υπόθεση της ταινίας για να καταλάβει κανείς ότι ο κυνηγός (Κρις Χέμσγουορθ) θα προστατεύσει τη Χιονάτη (Κρίστεν Στιούαρτ) και θα τη βοηθήσει να πολεμήσει την κακιά βασίλισσα (Σαρλίζ Θέρον). Η δεύτερη για το 2012 κινηματογραφική παραλλαγή του παραμυθιού των αδελφών Γκριμ, μετά το πιο ανάλαφρο και βαρετό «Καθρέφτη, καθρεφτάκι μου» του Τάρσεμ Σινγκ, κερδίζει στα σημεία.
Πιο σκοτεινή και περιπετειώδης, όπως είναι, επικεντρωμένη στη χολιγουντιανή συνταγή της «εκλεκτής» πριγκίπισσας - λαοσωτήρα και του κυνηγού, φύλακα-προστάτη της (μαζί με τους νάνους, φυσικά, τους οποίους υποδύονται εδώ γνωστοί Αγγλοι ηθοποιοί με μπροστάρη τον βετεράνο Μπομπ Χόσκινς).
Με άφθονα ψηφιακά εφέ, ένα στιλάτο γοτθικό ντεκόρ και θαυμάσια, σε ασπρόμαυρες αποχρώσεις κουστούμια, τα οποία υπογράφει η τριπλά βραβευμένη με Οσκαρ Κολίν Ατγουντ, συνεργάτης του Τιμ Μπάρτον, το φιλμ δεν τσιγκουνεύεται καθόλου, στο πρώτο του μέρος κυρίως, τη βία και τον τρόμο.
Η καλλιτεχνική διεύθυνση και τα γυρίσματα σε φυσικούς χώρους στην Αγγλία και την Ουαλία δίνουν πόντους στην υπερπαραγωγή της Γιουνιβέρσαλ, που με τη δράση σε αδιάκοπους ρυθμούς συνιστά μια «γεμάτη» μεσαιωνική περιπέτεια, ό,τι πρέπει για το νεανικό κοινό και των δύο φύλων, έτσι όπως είναι φτιαγμένη με διάφορα δανεικά κόνσεπτ: από το χιτ των 80s «Γουίλοου» (η κακιά βασίλισσα, το εκλεκτό μωρό και ο νάνος), για παράδειγμα, και φυσικά από τη σειρά της «Νάρνια» και του «Αρχοντα των δαχτυλιδιών» (ζόφος, μαύρη μαγεία, τέρατα, τρομακτικές μορφές αλλά και παραμυθένια ατμόσφαιρα σε νεραϊδένια τοπία), με τη Χιονάτη - αγοροκόριτσο να εμπνέει τους ιππότες και να καλπάζει ως άλλη Ζαν Ντ' Αρκ στη μάχη. Φυσικά, το ερωτικό τρίγωνο - γκαραντί, σε όποια ταινία εμφανίζεται η Κρίστεν Στιούαρτ («Λυκόφως») - δεν λείπει.
Ενα πιασάρικο εύρημα του σεναρίου που ωστόσο, με αυτό τον τρόπο, χάνει το σημείο εστίασής του στη σχέση του κυνηγού με τη Χιονάτη.
Είναι πολλοί οι β' χαρακτήρες που πλαισιώνουν τη βασική τριάδα των Θέρον, Στιούαρτ και Χέμσγουορθ και ο πρωτοεμφανιζόμενος σκηνοθέτης Ρούπερτ Σάντερς, αν και τα καταφέρνει στα βασικά, φαίνεται αμήχανος στη διεύθυνση των ηθοποιών του, αφήνοντάς τους να υπερβάλλουν με τους πομπώδεις διαλόγους στις ερμηνείες τους.
Άντα Δαλιάκα
