Λίγες ταινίες έχουν συζητηθεί τη φετινή κινηματογραφική σεζόν περισσότερο από τους “Άθικτους” και την αναπάντεχη, τεράστια επιτυχία της μικρής ταινίας που, όσο ο “Αρτίστας” αποθεωνόταν στις ΗΠΑ, αθόρυβα έκλεψε την παράσταση στη Γαλλία, κατακτώντας τον τίτλο της πιο εμπορικής ταινίας της χρονιάς.
Ένα από τα κυριότερα ατού αυτής της χαριτωμένης, γλυκύτατης ιστορίας είναι η υπέροχη χημεία των δύο εξαιρετικών ηθοποιών που είναι στο κέντρο της. Η πολύπλοκη αλλά αβίαστη φιλία των τόσο διαφορετικών κεντρικών ηρώων, του φτωχού περιθωριακού νεαρού και πλούσιου παραπληγικού αφεντικού του αντίστοιχα, ζωντανεύει μέσα από τους εξαιρετικούς Ομάρ Σι, που κέρδισε το Σεζάρ Α’ Ανδρικού Ρόλου για την ερμηνεία του, και Φρανσουά Κλουζέ, καθιερωμένο ηθοποιό του θεάτρου και του κινηματογράφου που θυμόμαστε και από το πρόσφατο “Μην το Πεις Σε Κανέναν” του Γκιγιόμ Κανέ.
Μιλήσαμε στον Φρανσουά Κλουζέ για το πώς χειρίστηκε τους περιορισμούς του ρόλου του, την ισορροπία ανάμεσα στην κωμωδία και το δράμα, την συνάντησή του με τον Φιλίπ Ποτζό ντι Μποργκό άνθρωπο που έδωσε την έμπνευση για τον χαρακτήρα του (η ταινία βασίζεται σε αληθινή ιστορία), και το πώς ο χαρακτήρας που υποδύεται έμαθε ξανά να χορεύει.
Αυτός πρέπει να ήταν ένας ρόλος-πρόκληση για εσάς - είδατε τους σωματικούς περιορισμούς ως έναν ιδανικό τρόπο να 'μπείτε' στον χαρακτήρα ή σας εμπόδισαν από το να εκφραστείτε;
Έχετε δίκιο, ήταν μεγάλη πρόκληση. Σε όλους τους ηθοποιούς αρέσει να χρησιμοποιούν ολόκληρο το κορμί τους όταν παίζουν και συχνά το σώμα μιλά περισσότερο από τους διαλόγους. Από την άλλη, τελικά δεν ήταν δύσκολο το να κάθομαι και να μη κινούμαι, ήταν πολύ ενδιαφέρον να πρέπει να βρω πώς να εκφραστώ χωρίς να κουνηθώ. Μπορούν να μιλήσουν αρκετά καλά τα μάτια; Έχει το βλέμμα τη δύναμη να μεταδώσει την χαρά ή την απελπισία; Ήμουν κάπως προβληματισμένος στην αρχή, σκεφτόμουν ίσως ότι έπρεπε να χρησιμοποιήσω πολύ το κεφάλι μου αλλά οι σκηνοθέτες μού είπαν ότι η ζωή θα βγει από τον ίδιο τον χαρακτήρα και την εσωτερική του ζωή.
Πώς σας βοήθησε η συνάντηση με τον κύριο ντι Μποργκό;
Ήταν πολύ ενδιαφέρουσα. Με έκανε να καταλάβω ότι, παρόλο που είναι τετραπληγικός, έχει μια φοβερή ζωντάνια, και ότι η ζωή πηγάζει από αυτό που έχουμε μέσα μας και όχι από τις κινήσεις μας. Αυτό που βρίσκω φοβερό είναι ότι κατάλαβε αμέσως ότι με την αυτολύπηση θα χάνονταν όλα και θα έδιωχνε από κοντά του τους ανθρώπους. Έτσι, ανέπτυξε μέσα του ένα απίστευτο ενδιαφέρον για τους άλλους - σε όποιον μιλά, τον κοιτά στα μάτια, του κάνει ερωτήσεις, ενδιαφέρεται για τα γούστα του, ρωτάει για τα ρούχα του. Μπορεί να είναι σε μειονεκτική θέση αλλά τον ενδυναμώνει αυτή η απίστευτη γενναιοδωρία του.
Είναι μια ταινία που ασχολείται με αρκετά σοβαρές καταστάσεις αλλά με έναν τρόπο χιουμοριστικό.Ήταν δύσκολο να βρείτε την ισορροπία ανάμεσα στην κωμωδία και το δράμα του δικού σας χαρακτήρα;
Όλα εξαρτώνται από την συνεργασία με τον παρτενέρ σου, μόνος σου δεν μπορείς να κάνεις τίποτα στο ομαδικό άθλημα που είναι το σινεμά. Όλοι είναι απαραίτητοι για το τελικό αποτέλεσμα. Ήμαστε πολύ τυχεροί με το σενάριο και άγγιζε το βάθος της παρούσας κρίσης που βιώνουμε σε όλον τον κόσμο. Έβαζε αντίκριστα έναν πολύ πλούσιο και έναν πολύ φτωχό άνθρωπο, έναν παραπληγικό και έναν υγιή, και προσπαθούσε να συμφιλιώσει αυτούς τους εκ διαμέτρου αντίθετους χαρακτήρες. Αυτό τού δίνει τρομερό βάθος, το να επιχειρείς να δείξεις ότι ένας άνθρωπος με κινητικές δυσκολίες παραμένει άνθρωπος, μπορεί να σκεφτεί, να αγαπήσει και να μάθει να χορεύει ξανά, να ζει ξανά. Αλλά, παρόλο το πραγματικό βάθος του, το σενάριο ήταν και φοβερά αστείο, και ήταν ο λόγος που ήθελα να κάνω την ταινία.
Αυτό πρέπει να ήταν κάτι που εξελίξατε σε συνεργασία και με τον συμπρωταγωνιστή σας, Ομάρ Σι, σωστά;
Ναι, ήταν απαραίτητο να συντονιστούμε σε αυτό. Ήταν κάτι το πολύ εύκολο, παρόλο που δεν γνωριζόμασταν πριν από την ταινία. Αλλά είναι τόσο αφάνταστα γενναιόδωρος, ένας αληθινός πρίγκηπας και είναι πολύ εύκολο να τον νιώσεις κοντά σου σαν φίλο. Σταματήσαμε πολύ γρήγορα να προσποιούμαστε ότι είμαστε φίλοι για τις ανάγκες του γυρίσματος και γίναμε στην πραγματικότητα, κάτι που κατέληξε να είναι ένα από τα δυνατά σημεία όλης της ταινίας.
Έχετε βαρεθεί να σας ζητούν να εξηγήσετε την τεράστια επιτυχία της ταινίας, να την αναλύσετε;
Είναι απλά δύσκολο γιατί δεν ξέρω ποιος μπορεί να αναλύσει μια τέτοια επιτυχία. Μπορούμε βέβαια να προσπαθήσουμε, να πούμε ότι είναι μια ταινία που κάνει τους θεατές να αισθανθούν καλά και γι’ αυτό την αγαπούν τόσο. Αλλά ένας τέτοιος θρίαμβος πραγματικά μάς ξεπερνά. Συνεχίζω να πιστεύω ότι αυτό συμβαίνει χάρη στο χιούμορ αλλά και το βάθος της ταινίας, κάτι που δεν συνηθίζεται στις κωμωδίες. Επιπλέον, όλοι οι ηθοποιοί είναι εξαιρετικοί - δεν παίζουν, ζουν, και αυτό είναι κάτι το πολύ μοντέρνο.
Χριστίνα Λιάπη
Διαβάστε περισσότερα για την ταινία "Άθικτοι", που κυκλοφορεί στις ελληνικές αίθουσες στις 29/3, στο νέο τεύχος του περιοδικού ΣΙΝΕΜΑ που κυκλοφορεί.
