Ούτε μία στιγμή δεν μπορείς να πιστέψεις ότι αυτή η ταινία βασίζεται σε θεατρικό έργο. Καναδάς, Μέση Ανατολή, ανοιχτοί χώροι, μάχες, δολοφονίες, ελεύθεροι σκοπευτές, εκρήξεις- μια διαρκής κίνηση. Καμία σχέση με τις συνήθεις μεταφορές θεατρικών στο σινεμά.
Η αλήθεια είναι βέβαια ότι και το ομότιτλο έργο του Καναδολιβανέζου Ουατί Μουαουάντ- το οποίο είναι εμπνευσμένο από την αληθινή ιστορία της συμπατριώτισσάς του Σούχα Μπεχάρα- δεν έχει καμία σχέση με αυτό που περιμένει κανείς από ένα σύνηθες θεατρικό.
Η διαθήκη της μητέρας του Σιμόν και της Ζαν περιλαμβάνει μια εντολή: θα πρέπει να βρουν τον πατέρα και τον αδελφό τους και να τους παραδώσουν τις τελευταίες επιστολές που έγραψε ειδικά γι αυτούς. Μέχρι τότε αγνοούσαν την ύπαρξη και των δύο.Πηγαίνουν λοιπόν στο χωρίο της μητέρας τους στην Μέση Ανατολή κι αρχίζουν να ανακαλύπτουν το, εντελώς άγνωστο γι αυτούς, παρελθόν της.
Με συνεχή φλας μπακ, αριστοτεχνικά δομημένα, έρχονται στην επιφάνεια ιστορίες πολέμων και εμφύλιων συγκρούσεων μέσα σε χώρες έρημες και κατασπαραγμένες. Η μητέρα μπορεί να είναι απούσα, η μνήμη της όμως είναι ζωντανή και διαγράφει μια πορεία βασανισμών, τρόμου και θανάτου.
Ο πρωτόγνωρος αυτός θεατρικός κόσμος του Μουαουάντ, ο οποίος γράφει και ταυτόχρονα σκηνοθετεί, με απίστευτα πρωτότυπο τρόπο, έργα μεγάλης πνοής, κυριαρχείται από τα θέματα της μνήμης, της κληρονομιάς, της εξορίας.
Έτσι ο Ντενί Βιλνέβ είχε εξαρχής στα χέρια του ένα ιδιότυπο θεατρικό υλικό που, διασκευάζοντάς το, σχηματοποιήθηκε σε ένα εξαίσιο και εκρηκτικό κινηματογραφικό σενάριο. Στην αφετηρία του υπάρχει, επίσης, μια διακεκαυμένη ζώνη μαθηματικών υποθέσεων και αλληγοριών, μέσα στην οποία τίποτε δεν παραμένει ανέπαφο, καθώς τα πάντα ξεδιπλώνονται σαν συνεχείς, γοητευτικές και πολύπλοκες, εξισώσεις.
Μαθηματικό είναι, εξάλλου, και το βασικό πρόβλημα των δυο πρωταγωνιστών, δίδυμων αδελφών: η φαινομενικά εύκολη πρόσθεση (1+1) που αναλαμβάνουν να λύσουν δεν έχει ως άθροισμα το 2, αλλά το 1. Η λύση όμως αυτής της πρόσθεσης είναι το κεντρικό μυστικό της ταινίας, το οποίο βεβαίως δεν πρόκειται να αποκαλύψω.
Μια από τις καλύτερες ταινίες της χρονιάς το «Μέσα Στις Φλόγες» σε καθηλώνει με την σπαρακτική του δύναμη και μοιάζει με ωρολογιακή βόμβα που πρόκειται να εκραγεί στο απρόσμενο φινάλε.
ΟΡΕΣΤΗΣ ΑΝΔΡΕΑΔΑΚΗΣ
