Η ζωή της Σύβλια Πλαθ στο θέατρο

22.04.2008
«Ο Γυάλινος Κώδων», το μοναδικό μυθιστόρημα της διάσημης Αμερικανίδας ποιήτριας ανεβαίνει, υπό τη μορφή μονολόγου, στο θέατρο Μεταξουργείο (της Άννας Βαγενά) από τις 12 Μαΐου έως τις 3 Ιουνίου, για 8 παραστάσεις (Δευτέρα και Τρίτη).
«Ο Γυάλινος Κώδων», το μοναδικό μυθιστόρημα της διάσημης Αμερικανίδας ποιήτριας ανεβαίνει, υπό τη μορφή μονολόγου, στο θέατρο Μεταξουργείο (της Άννας Βαγενά) από τις 12 Μαΐου έως τις 3 Ιουνίου, για 8 παραστάσεις (Δευτέρα και Τρίτη).

Την Έστερ υποδύεται η Αγγελίτα Τσούγκου («Σύγχρονα έργα Νο», «Η κρυφή ερωτική ζωή της Οφηλίας»). Η σκηνοθεσία ανήκει στην ίδια σε συνεργασία με τη Θεοδώρα Κατσιφή.

Ένα εμμέσως αυτοβιογραφικό έργο, που περιγράφει σε πρώτο πρόσωπο τις περιπέτειες της δεκαεννιάχρονης Έστερ μέσα σε λίγους επεισοδιακούς μήνες, κατά τη διάρκεια των οποίων η ζωή της θα διαγράψει μια επικίνδυνη τροχιά από το φως στο σκοτάδι και πίσω στο φως.

Η ηρωίδα θα γνωρίσει την επιτυχία ως επίδοξη ταλαντούχα συγγραφέας, θα "τακτοποιήσει" προηγούμενες ερωτικές εκκρεμότητες, θα διαβεί τη γραμμή της... αγνότητας, θα παλέψει με την κατάθλιψη που θα την οδηγήσει σε απόπειρα αυτοκτονίας και θα έρθει αντιμέτωπη με τον εαυτό της και το γυάλινο κώδωνα που δεν την αφήνει να αναπνεύσει, μέχρι να βγει ξανά στη ζωή, μεταμορφωμένη.

Με σαρκασμό, χιούμορ και διεισδυτικότητα, η Σύλβια Πλαθ αγγίζει τα θέματα της κοινωνικής πίεσης, της γυναικείας σεξουαλικότητας, του πρώτου έρωτα, της μητρότητας, της ψυχικής διαταραχής στην Αμερική του ΄50.

Λίγα λόγια για τη Σύλβια Πλαθ.
Αμερικανίδα ποιήτρια, συγγραφέας διηγημάτων και ενός μυθιστορήματος. Γεννήθηκε στη Βοστόνη το 1932. Σε ηλικία 23 ετών παντρεύτηκε το διάσημο Άγγλο ποιητή Τεντ Χιούζ, με τον οποίο απέκτησε δύο παιδιά. Αυτοκτόνησε το 1963, σε ηλικία τριάντα ετών, στο σπίτι της στο Λονδίνο, μετά το χωρισμό της με το Χιούζ. Η πολυτάραχη σχέση τους έχει γυριστεί σε ταινία με τον τίτλο Sylvia με την Γκουίνεθ Πάλτροου.

Όταν η Σύλβια πέθανε, το όνομά της ήταν σχεδόν άγνωστο. Το μυθιστόρημά της O γυάλινος κώδων εκδόθηκε λίγο πριν από το θάνατό της με ψευδώνυμο και η αυτοκτονία της παρέμενε μυστική, ώσπου η είδηση διέρρευσε στο BBC. Δεν ήταν φεμινίστρια, αλλά η ραγδαία εξέλιξη του γυναικείου κινήματος τη δεκαετία του ‘60 τη βοήθησε να λάμψει διεθνώς. Δύο χρόνια μετά το θάνατό της εκδόθηκε το Άριελ, η ποιητική συλλογή που την έκανε διάσημη. Δεκαοχτώ χρόνια αργότερα εκδόθηκε η Συλλογή Ποιημάτων, που της χάρισε το Βραβείο Πούλιτζερ.

Μουσική: Άρης Σιαφάς
Κοστούμια: Άγγελος Φρέντζος
Φωτισμοί: Κατερίνα Μαραγκουδάκη
Σκηνικά: Aggie Babcock