Μέσα από την ιστορία της Αθηνάς, ο συγγραφέας Αλεξάντρ Ναζάρ, περιγράφει τα γεγονότα που σημαδέψαν τη νεότερη ελληνική ιστορία από το 1821 έως το 1967. Ο ξεσηκωμός της Κρήτης, η σφαγή της Χίου, το Μεσολόγγι, η ναυμαχία του Ναβαρίνου, αλλά και ο Μπότσαρης, ο Κανάρης, ο Βύρωνας.
"Τι σημαίνει "επαναστατώ";" ρώτησα μια μέρα τον Παπα - Χρυσόστομο.
"Η επανάσταση... Πρόκειται για το πιο μεγαλειώδες συναίσθημα που υπάρχει. Η επανάσταση είναι όπως όταν φυσάει ο άνεμος και τίποτα δεν τον σταματά. Είναι σαν τα κύματα που μαστιγώνουν τα βράχια το ένα μετά το άλλο..."
"Τι την προκαλεί, πάτερ;"
"Γεννιέται από την αδικία. Η αδικία είναι σαν το νερό που ζεσταίνει κανείς σε ένα τσουκάλι. Όταν βράζει πολύ, ξεχειλίζει. Αυτό είναι η επανάσταση ... Είσαι πεπεισμένος ότι μπορείς να αλλάξεις τα πράγματα κι ακόμη έχεις την εντύπωση πως αυτό που κάνεις είναι σωστό, γιατί είσαι στο στρατόπεδο του Θεού".
"Θέλετε να πείτε ότι ο Θεός είναι πάντα με το μέρος των επαναστατών;"
"Ναι", με βεβαίωσε ο παπάς κουνώντας το κεφάλι. "Ο Θεός είναι πάντα με το μέρος της ελευθερίας".
Πώς μπορεί να αποκτήσει την ελευθερία της μια γυναίκα στην Κρήτη του 19ου αιώνα; Μέχρι πού μπορεί το πάθος να συμβαδίσει με τη θέληση για ζωή; Αυτή είναι η υπέροχη πρόκληση της Αθηνάς.
Στα δεκαπέντε της χρόνια, η τολμηρή αυτή κοπέλα εγκαταλείπει την οικογένειά της για να πάρει μέρος στην αντίσταση κατά του Τούρκου κατακτητή. Ολόκληρο το "νησί του θάρρους" φλέγεται. Η Αθηνά παίρνει τα άρματα. Καταδιωκόμενη από τον κατακτητή, βρίσκει καταφύγιο στη Χίο, χωρίς να φαντάζεται την επικείμενη σφαγή του πληθυσμού του νησιού από τους Τούρκους. Η νεαρή ηρωίδα βιώνει την τραγωδία της Ελλάδας, ανάμεσα στον ήλιο και το θάνατο. Πληγωμένη από όσα είδε, με την καρδιά γεμάτη μίσος για τον εχθρό, η Αθηνά παίρνει μέρος στην ελληνική επανάσταση. Συναντά το λόρδο Βύρωνα, που αγκάλιασε την υπόθεση των Ελλήνων, τον συνταγματάρχη Φαβιέρο, τον Φλομπέρ και τον Λαμαρτίνο, που ανακαλύπτουν την Ανατολή. Ερωτεύεται ένα στρατιώτη του Ναπολέοντα...
Αλήθεια, θα δει η Αθηνά την πατρίδα της ελεύθερη; Θα μπορέσει επιτέλους, να ζήσει ειρηνικά και να αγαπήσει;