ΠΡΙΝ ΠΑΣ
ΤΗΛΕΦΩΝΟ: 210-9226975 & 210-9239031
ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ: Φραντζή & Θαρύπου 37, Ν. Κόσμος
ΗΜΕΡΕΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ: Δευτέρα-Τρίτη
ΕΝΑΡΞΗ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ: 22:00

ΤΙΜΕΣ
Εισιτήριο με ποτό στο μπαρ: 10 ευρώ
Ποτό στο τραπέζι: 20 ευρώ
Φιάλη Ουίσκι/4 άτομα: 120 ευρώ (κομπλέ)
Φιάλη κρασί/2 άτομα: 60 ευρώ (κομπλέ)

Ήμουν κι εγώ εκεί...
Συνέχεια στη γκρίνια του προλόγου θα βρεις πιο κάτω.
Προς το παρόν θέλω να φορέσω το καλό μου το κοστούμι και το ωραίο μου το φόρεμα και να χορέψω ένα τουιστάκι, να συνεχίσω μ' ένα ροκ εντ ρολάκι, μετά να ρίξω ένα Cha-cha-cha, να βάλω κι ένα "yellow polka dot bikini" για να πάω για τρέλες στις Σεϋχέλλες, και μετά να σου μιλήσω για ένα ωραιότατο "Αλαλούμ, αλαλούμ/ άλλη γλώσσα μιλάμε/ μάζεψέ τα να πάμε/ διακοπές στο Χαρτούμ".
Μπερδεύτηκες; Ωραία. Να ένας ακόμη λόγος για να έρθεις μέχρι το Σταυρό την επόμενη Δευτέρα ή Τρίτη για να βάλεις τα πράγμα σε μία τάξη, διότι εγώ ξεκίνησα την περιγραφή του προγράμματος από το 'πάρτι' λίγο πριν το τέλος και άφησα πολλές όμορφες στιγμές πίσω.

Πάμε πάλι από την αρχή να δω να θα καταφέρω να σου περιγράψω τι περιέχει το τρίωρο που πέρασα στο Σταυρό.
Περιέχει λοιπόν γνωστά και άγνωστα τραγούδια των τριών πρωταγωνιστών του, δυναμικό ήχο και καλές φωνές. Ντουέτα, σόλο, τρίο. Απ' όλα δηλαδή.

Ωραιότατη κίνηση (ειδικά από τα λεπτά και εκφραστικά δάχτυλα) της Ανδριάνας Μπάμπαλη και κομψές, εξαιρετικά ιδιαίτερες, καλλίφωνες και λυγερές ερμηνείες από την ίδια, η οποία όμως την ημέρα που την είδα εγώ ήταν λίγο 'μαγκωμένη' και δεν επέτρεψε στο πρόγραμμά της να ανάψει σαν πυροτέχνημα ενώ θα μπορούσε. (Τρακ των πρώτων ημερών φαντάζομαι που θα έχει ήδη ξεπεραστεί, ελπίζω).

Μετά περιέχει τον μικρό Ζακ, ο οποίος ξεχειλίζει από ταλέντα και περίσσευμα ενέργειας το οποίο όμως ούτε αυτός άφησε ελεύθερο -να γίνει το μαγαζί λίμπα και να βράσει λίγο το αίμα μας.
Τον έχω παρακολουθήσει τον Ζακ να μου ανοίγει την καρδιά και να με κάνει να θέλω να ανέβω στη σκηνή μαζί του να παίξω με τα παιχνίδια του (για τα οποία, παρεμπιπτόντως λέει ένα συμπαθέστατο καινούργιο και εντελώς "Ζακ" τραγουδάκι ονόματι "Μικρό μου πόνυ").

Προχτές όμως δεν κατάφερε να με παρασύρει ούτε στο παμπόνηρο χαμόγελό του ούτε στο ροκ χοροπήδημά του. (Τρακ κι αυτό; Ελπίζω, διότι δεν θα ήθελα να ήταν αποτέλεσμα "συμβουλής" από κάποιον "ειδικό").

Φτάσαμε τώρα και στα δύσκολα..
Ο νεαρός κύριος Γιώργης Χριστοδούλου, είναι προικισμένος με μία σωστή και έγχρωμη φωνή, και τον παρακολούθησα να μεταμορφώνεται σε crooner περιωπής με το κοστούμι του και την απαλή φωνή του.
Τον παρακολούθησα επίσης να φέρεται εξαιρετικά αμετροεπώς, να αναφέρεται συνεχώς στους "δίσκους του" και στις ενορχηστρώσεις τις "δικές του" (που είναι ξεχωριστές) και πώς οι διασκευές που κάνει στα τραγούδια τα κάνει ..αγνώριστα (και φυσικά καλύτερα από το πρωτότυπο.

Θεωρώ εντελώς απαράδεκτη τέτοια συμπεριφορά (που συνοδεύεται κι από ένα αντίστοιχο ύφος και βλέμμα) από οποιονδήποτε καλλιτέχνη όσο σημαντικός κι αν είναι.
Ειδικά από σκηνής ένα τέτοιο "στήσιμο" προσωπικώς με πετάει έξω από τα τραγούδια τη συγκίνηση ή τη χαρά τους.
Ο Γιώργης Χριστοδούλου πρέπει επίσης να πω ότι ήταν ο μόνος (φυσικά) που δεν είχε τρακ.
Έπασχε τόσο πολύ από το αντίθετό του που δεν του έμεινε ώρα και για "αμηχανία".
Ήταν επίσης ένας από τους παράγοντες (ίσως ο κυριότερος) που το πρόγραμμα, ειδικά στις εμφανίσεις και των τριών μαζί, έμοιαζε "ασύνδετο" και δεν κατάφερνε αν "φύγει" προς τα πάνω και γύρω..
Λογικό.. όταν ο ένας στους τρεις είναι τόσο απορροφημένος με τον εαυτό του, δεν προλαβαίνει να συντονιστεί με τους υπόλοιπους ούτε καν να προσέξει τι κάνουν οι άλλοι.
Κρίμα.

Από τον καινούργιο δίσκο μου που κυκλοφορεί σε λίγες μέρες..
Κάθε φορά που ακούω καλλιτέχνη να διαφημίζει τον καινούργιο δίσκο του Live με πιάνουν τα διαόλια μου.
Το δυστύχημα είναι ότι το ακούω συνεχώς και από ΟΛΟΥΣ!
Δεν θα ήθελα όμως να το ακούω από νέους ανθρώπους που εννοείται ότι βγαίνουν σε μια σκηνή για να κάνουν αυτό που τους αρέσει, να πουν τα τραγούδια που αγαπάνε, να δώσουν τον καλύτερο εαυτό τους στους καλούς ανθρώπους που μαζεύτηκαν εκεί να τους δουν, κ.λπ.
Sorry παίδες αλλά αυτές οι αναφορές "στον καινούργιο μου δίσκο που.." είναι άκομψες, και τηλεοπτικό "Break για διαφημίσεις. Ό,τι χειρότερο δηλαδή.
Στο παράπτωμα αυτό υπέπεσαν και οι τρεις (με πιο κουλ επί του θέματος την Ανδιάνα Μπάμπαλη) οι οποίοι αυτή την εποχή έχουν καινούργιους δίσκους στα ράφια των δισκάδικων.

Οι καλές στιγμές όμως ήταν πολλές
Πολύ στη γκρίνια το έριξα και πάλι μου έφυγε το κείμενο από τα χέρια.
Δε θέλω καθόλου να νομίζεις ότι αυτό το πρόγραμμα με τα ελαττωματάκια του (πολλά από τα οποία μαθαίνω ότι ήδη διορθώθηκαν) δεν αξίζει να πας να το δεις.
Το αντίθετο ισχύει.
Είναι ένα από τα ελάχιστα προγράμματα του φετινού χειμώνα που έχει κάτι να πει, ξέρει να παίζει μουσική, να τραγουδάει, να επιλέγει τραγούδια, να φτιάχνει κλίμα, να συγκινεί και να σε κάνει να θέλεις να υψώσεις το ποτήρι σου στην υγειά του.
Ειδικά η ερμηνεία της Ανδριάνας Μπάμπαλη στην υπέροχη "Σερενάτα" (των Λάκη Παπαδόπουλου, Μαριανίνας Κριεζή και ενορχήστρωση Άκη Κατσουπάκη) είναι για πολλά :Αριστα δέκα, όπως και η ερμηνεία της στο "Πήρα κόκκινα γυαλιά" του Κραουνάκη.
Και τα τραγούδια του μικρού Ζακ είναι αυτά που ξέρεις και περιμένεις και θέλεις να τραγουδήσεις.
Αλλά και τα περισσότερα τραγούδια που ακούγονται εδώ είναι μια χαρά, μια μεγάλη χαρά για την ακρίβεια, αφού με έκαναν να φύγω από το μαγαζί με ένα πλατύ χαμόγελο κι ένα ελαφρό βήμα παρά το γεγονός ότι αυτή την εποχή συνήθως σέρνομαι.

Τελικά αξίζει να πάω;
Ναι, ναι, ναι. Διότι σου χρειάζονται οπωσδήποτε και οι εκπλήξεις του (Celia Cruz: Esperame en el cielo Corazon") και η δροσερή "ελαφρότητά του" και το χιούμορ του και τα όμορφα συγκινητικά τραγούδια του.
Γι' αυτό "πάρ' τα πράγματά σου" κι έλα να παίξεις μπάλα σ' αυτή τη γειτονιά διότι εδώ παίζουν μπάλα μερικά από τα καλύτερα παιδιά.

ΟΙ ΜΟΥΣΙΚΟΙ & Ο ΗΧΟΣ:
Λίαν καλώς σε όλους τους μουσικούς για τον καλοκουρδισμένο, καθαρό, "στρογγυλό" και εύστοχο ήχο που άκουσα και άριστα δέκα στον Άκη Κατσουπάκη για τις ενορχηστρώσεις. Λίγο πιο απογειωμένη θα ήθελα και την ορχήστρα αλλά φαντάζομαι ότι κι αυτό οφείλεται στο 'μάγκωμα' των πρώτων ημερών. Εύχομαι λοιπόν καλό ξεμάγκωμα σε όλους και καλή προσγείωση στους 'ιπτάμενους' εξ αυτών.
Πλήκτρα/ Ενορχηστρώσεις: Άκης Κατσουπάκης
Κιθάρα: Σπύρος Κοντάκης
Τύμπανα: Θάνος Μιχαηλίδης
Μπάσο: Βαγγέλης Τζάτσος
Τρομπέτα: Γιάννης Οικονομίδης


Γεωργία Λαιμού.
Ησουν κι εσύ εκεί; Πες μου τι είδες μ' ένα mail...: [email protected]