Το Παράρτημα του ΕΙΠ στο Βερολίνο σε συνεργασία με τον Νέο Σύλλογο Τέχνης Βερολίνου παρουσιάζει έκθεση φωτογραφίας με έργα δώδεκα σύγχρονων Ελλήνων καλλιτεχνών, από τις 20 Αυγούστου έως τις 3 Οκτωβρίου, στην Κρατική Πινακοθήκη του Κιέλου (http://www.kiel.de/ Kultur/Stadtgalerie/stadtgalerie.php).

Η ελληνική φωτογραφία είναι σχετικά άγνωστη στη Γερμανία, με την εξαίρεση ίσως των έργων της φωτογράφου Nelly από τη δεκαετία του 1920. Στο πλαίσιο ανάπτυξης της ελληνικής φωτογραφίας συστήθηκε το 1997 το Μουσείο Φωτογραφίας Θεσσαλονίκης. Το Μουσείο επικεντρώθηκε στην παρουσίαση σύγχρονης φωτογραφίας και αποτέλεσε ιδανικό εταίρο για τη συνεργασία με το γερμανικό φορέα. Η έκθεση δεν είναι δυνατό να προσφέρει μια αντιπροσωπευτική εικόνα όλων των κατευθύνσεων της σύγχρονης ελληνικής φωτογραφίας, περιορίζεται αναγκαστικά σε μια επιλογή. Στόχος είναι να ερευνηθούν στο έργο των δώδεκα επιλεγμένων φωτογράφων τα θέματα "χώρος", απόγονος της παράδοσης της φωτογραφίας τοπίου, και "εαυτός", μια νέα απασχόληση με το προσωπικό και το ιδιαίτερο.
Στο πρώτο θέμα εντάσσεται η δουλειά του Νίκου Μάρκου, η οποία αναζητά τα πολιτισμικά ερείπια του παρόντος, του Επαμεινώνδα Σχίζα, με τις μολυσμένες από καταναλωτικά σκουπίδια ειρωνικά γραφικές παραθαλάσσιες απόψεις του, του Νίκου Παναγιωτόπουλου με τις αντιφατικές αστικές τοπογραφίες του, του Μανόλη Μπαμπούση, του Πάνου Κοκκινιά με τους σκηνοθετημένους εσωτερικούς χώρους που αποπνέουν μοναξιά, καθώς και οι ψηφιακά επεξεργασμένες φωτογραφίες του Γιάννη Κωνσταντίνου, οι οποίες κατασκευάζουν ρεαλιστικές τοπογραφίες μιας ανύπαρκτης πραγματικότητας.
Στη δεύτερη θεματική ενότητα συμπεριλαμβάνονται οι φωτογραφίες της Λίας Ναλμπαντίδου, οι οποίες εξερευνούν με αυτοβιογραφικές εικόνες το οικείο, του Πάνου Βαρδόπουλου, οι οποίες παρασταίνουν παράδοξες, αντεστραμμένες καθημερινές καταστάσεις, οι αυτοπροσωπογραφίες της Νικολέττας Ζήση σε διαφορετικούς κοινωνικούς ρόλους, που ασκούν κοινωνική κριτική, του Βασίλη Πολυχρονάκη με τις αποτελεσματικά σκηνοθετημένες σειρές θυμάτων βίας, της Χριστίνας Καλμπάρη με τις τελεστικά σκηνοθετημένες συνθέσεις της του πολυδιασπασμένου Εγώ, και τέλος, οι αναμνηστικές φωτογραφίες φίλων της Μελίνας Καμινάρη, στις οποίες, τα διαφορετικά επίπεδα της ανάμνησης αποκλείουν μια ενιαία εικόνα των προσώπων, παραπέμποντας έτσι στη διαρκώς ημιτελή μνήμη.
Εάν εξετάσει κανείς προσεκτικότερα αυτήν την επιλογή, η οποία παραμένει αναγκαστικά υποκειμενική και με κενά, αναγνωρίζει ένα σκεπτικό της έκθεσης το οποίο, σύμφωνα με τον επιμελητή της έκθεσης Ηρακλή Παπαϊωάννου, στοχεύει να δείξει το πέρασμα από το φυσικό στο αστικό τοπίο, από τον ανοικτό χώρο στον ιδιωτικό, από τον εξωτερικό στον εσωτερικό και από τον υλικό στον κόσμο της φαντασίας.
Ο κατάλογος που συνοδεύει την έκθεση εκδίδεται από τον εκδοτικό οίκο Braus και αποτελεί επίσης μέρος του σκεπτικού της έκθεσης, παρουσιάζοντας τη σύγχρονη τέχνη της φωτογραφίας με μια σειρά εκδόσεων που συμπληρώνεται ετησίως. Συγγραφείς των κειμένων του καταλόγου είναι ο Κώστας Αντωνιάδης, διευθυντής του Μουσείου Φωτογραφίας Θεσσαλονίκης και ο Ηρακλής Παπαϊωάννου, επιμελητής του ίδιου μουσείου.
Στα εγκαίνια της έκθεσης, στις 20 Αυγούστου, θα απευθύνει χαιρετισμό ο διευθυντής του Ελληνικού Ιδρύματος Πολιτισμού Βερολίνου, κ. Ελευθέριος Οικονόμου.

Συμμετέχουν οι καλλιτέχνες: Μανώλης Μπαμπούσης, Χριστίνα Καλμπάρη, Μελίνα Καμινάρη, Πάνος Κοκκινιάς, Γιάννης Κωνσταντίνου, Νίκος Μάρκου, Λία Ναλμπαντίδου, Νίκος Παναγιωτόπουλος, Βασίλης Πολυχρονάκης, Επαμεινώνδας Σχίζας, Πάνος Βαρδόπουλος, Νικολέτα Ζήση.

Επιμελητής: Ηρακλής Παπαϊωάννου (Θεσσαλονίκη)