Το καλοκαίρι του 2004, ο μεγάλος αστροφυσικός Stephen Hawking ζητά να συμμετάσχει στη 17η Διεθνή Συνάντηση για τη Γενική Σχετικότητα και τη Βαρύτητα, στο Δουβλίνο. Στην επιστημονική αυτή συνάντηση, ομολογεί ότι έχασε το στοίχημα που είχε βάλει τη δεκαετία του ’70, εναντίον του John Preskill.

Ο κόσμος αγωνιά, αλλά ποιος καταλαβαίνει περί τίνος πρόκειται πραγματικά; Στο βιβλίο "Μαύρες Τρύπες που Εξαχνώνονται. Το Χαμένο Στοίχημα του Stephen Hawking" η Monica Colpi μάς εξηγεί αυτό το εκπληκτικό γεγονός, το οποίο θέτει υπό νέα προοπτική το ζήτημα των μαύρων οπών και της μνήμης τους, το πρόβλημα των πληροφοριών που μπορούν να μας μεταδώσουν σχετικά με τον σχηματισμό τους και τον εαυτό τους, καθώς και των πληροφοριών που χάνονται για πάντα.

Οι "Μαύρες Τρύπες που Εξαχνώνονται" είναι ένα ιδανικό βιβλίο για τον αναγνώστη που ενδιαφέρεται να μάθει με μεστό τρόπο και σαφείς επιστημονικούς όρους τα βασικά για τις μαύρες τρύπες, τα χαρακτηριστικά τους και τα ερωτήματα που θέτουν ή που πρόκειται να απαντήσουν για το σύμπαν. Η διήγηση της Κόλπι και η εξαιρετική μετάφραση του Π. Τσάμουρα κάνουν το βιβλίο εξαιρετικά ενδιαφέρον - λίγες μόλις εβδομάδες μετά από ένα ακόμη στοίχημα του Stephen Hawking, αυτή τη φορά για το σωματίδιο Higgs.

Ο όρος μαύρη τρύπα (black hole) επινοήθηκε το 1967 από τον Αμερικανό αστρονόμο και θεωρητικό φυσικό Τζον Χουίλερ (John Wheeler). Δεν αναφέρεται σε τρύπα με τη συνήθη έννοια (οπή), αλλά σε μια περιοχή του χώρου, από την οποία τίποτα δεν μπορεί να επιστρέψει.

- Μπορεί η μάζα μιάς μαύρης τρύπας να μας διηγηθεί την ιστορία της;
- Κρύβονται στον 'ορίζοντα γεγονότων' σημαντικές κοσμικές πληροφορίες;
- Θα μπορούσαν οι μαύρες τρύπες να είναι 'αστροπύλες' στο χωροχρόνο;

Τσατσαράγκου Χριστίνα