Ενας παράφορος έρωτας δύο ηθοποιών, δύο ανθρώπων... Η πίστη και η προδοσία, η φαντασία και η πραγματικότητα, το παιχνίδι του θεάτρου και της ζωής, ο παράφορος έρωτας και η παρωδία διασταυρώνονται. Οι σχέσεις δοκιμάζονται για μία ακόμα φορά. Μόνο που τώρα η γραφή είναι σύγχρονη και δεν πλατειάζει...
Οι ηθοποιοί, ο σκηνοθέτης και οι άλλοι: Η Κάτια Δανδουλάκη μοιράζεται το "Παιχνίδι των Θεών" μαζί με τον Κωνσταντίνο Κωνσταντόπουλο.
Τη μετάφραση υπογράφει ο Λεωνίδας Καρατζάς, τη σκηνοθεσία ο Στάθης Λιβαθινός, τα σκηνικά- κοστούμια η Θάλεια Ιστικοπούλου, τους φωτισμούς ο Λευτέρης Παυλόπουλος, τη μουσική ο Θόδωρος Αμπαζής.
Τι μας άρεσε:
- Το ίδιο το έργο του Ενβαρντ Ρατζίνσκι, ένα φοβερά πολύπλευρο και ασυνήθιστο έργο, που αναφέρεται στο πιο συνηθισμένο θέμα: στον έρωτα, στο αιώνιο παιχνίδι των σχέσεων, στην ατέρμονη πάλη ανάμεσα στον άνδρα και στη γυναίκα. Ο συγγραφέας μολονότι καταπιάνεται με το πιο πολυσυζητημένο θέμα της εποχής μας δεν ακολουθεί τις πεπατημένες- κλισέ οδούς των προγενεστέρων ή των συγχρόνων του συγγραφέων, αλλά διαφοροποιείται.
- Ότι τίποτα στο έργο του δεν φαντάζει δεδομένο, τα όρια του πραγματικού- φανταστικού είναι δυσδιάκριτα. Το έργο και οι χαρακτήρες ακροβατούν ανάμεσα στο μελόδραμα και στην ακραία τραγωδία, στην απτή πραγματικότητα και στην φαντασιακή υπερβολή, στον πόνο της συντριβής και στην αμφίβολη δικαίωση. Δεν μπορέσαμε ή -και- δεν θελήσαμε να καταλάβουμε αν το θεϊκό παιχνίδι είναι μία ακραία μορφής εκδίκηση σ' ένα παιχνίδι παραφροσύνης ή για ένα ταξίδι στο παράλογο του μυαλού της Νίνας.
- Μας άρεσε η σκηνοθεσία του Στάθη Λιβαθινού, σε μία παράσταση "αυτοσχεδιαστικά κατά βάση στημένη", όπως ο ίδιος υποστηρίζει.
- Οι εξής σκηνές:
1. Η σκηνή στην οποία οι δύο ηθοποιοί χωρίζουν στο θεατρικό έργο που αναφέρεται στη ζωή τους. Καθώς αγκαλιάζονται, ο Βανιας βάζει τα χέρια του μέσα στο παλτό του που το φορά η Νίνα και το βάζει με τρόπο τέτοιο σαν να βγάζει τον εαυτό του από τη Νίνα.
2. Η σκηνή που ο Βάνιας εξηγεί πως τρέχει κάτω από τη χαμογελαστή γιγαντοαφίσα του.
3. Η τελευταία σκηνή του έργου που μας "καθήλωσε".
- Οι πολύ καλές ερμηνείες και η ξεχωριστή χημεία της Κάτιας Δανδουλάκη και του Κωνσταντίνου Κωνσταντόπουλου που επί δύο ώρες, χωρίς διάλειμμα, μας συνεπήραν. Η Κάτια Δανδουλάκη μας εντυπωσίασε, γιατί πρώτη φορά την είδαμε τόσο διαφορετική... απαλλαγμένη από την οποία μανιέρα που τη χαρακτηρίζει και μείναμε έκπληκτοι με τον Κωνσταντίνο Κωνσταντόπουλο που στάθηκε σ' ένα λιγότερο έντονο -από αυτόν της Δανδουλάκη- ρόλο. Και μόνο η παρουσία του και οι κινήσεις του στη σκηνή τραβούσαν το βλέμμα μας.
Σε ποιον απευθύνεται: Φυσικά σε όλους. Να "τρέξουν" στην παράσταση όσοι έχουν ταλαιπωρηθεί από τον έρωτα ή "σκοπεύουν" να ταλαιπωρηθούν κάποια στιγμή στη ζωή τους... και όσοι ψάχνουν τον εαυτό τους μέσα στα μάτια του ερωτικού τους συντρόφου και όχι μέσα στα μονοπάτια του μυαλού τους.
Πρόγραμμα - Να το αγοράσω;
Και βέβαια. Πρόκειται για μία αρκετά επιμελημένη έκδοση που περιέχει σημείωμα του μεταφραστή, Λεωνίδα Καρατζά, με πολύ διαφωτιστικά για το έργο και τον συγγραφέα στοιχεία, ένα άρθρο της Λουκίας Στέφου, βιογραφικά σημειώματα όλων των συντελεστών της παράστασης και πολλές φωτογραφίες από την παράσταση.
Πότε να πάω και που να παρκάρω:
Το θέατρο Κάτια Δανδουλάκη (Αγ. Μελετίου 61Α & Πατησίων, 210-8640414) είναι πολύ μεγάλο, οπότε δεν πιστεύουμε ότι θα αντιμετωπίσετε πρόβλημα με τα εισιτήριά. Αν αποφασίσετε να πάτε στο θέατρο με το αυτοκίνητό σας, ξεκινήστε αρκετά νωρίτερα γιατί στα στενά της Πατησίων το παρκάρισμα είναι μία πολύ δύσκολη υπόθεση. Ωστόσο, υπάρχουν πολλά ιδιωτικά πάρκινγκ τριγύρω,
Ημέρες και ώρες παραστάσεων: Τρίτη, Τετάρτη, Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο: 21.15 Κυριακή: 19.30
Τιμές εισιτηρίων: Πλατεία: 22, Φοιτητικό: 15 ευρώ
